Από ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, μόνο ο Μαρκόπουλος (και μπράβο του) είχε
την ευθιξία να απαιτήσει τον φάκελλο του καθάρματος της Πάρου, ώστε να έρθουν
στο φως οι παρακρατικοί που του έδωσαν άσυλο – εξπρές το 2010.
Αυτό ακριβώς είναι το τραγικό της υπόθεσης. Ένα θέμα εθνικής ασφάλειας,
όπως αποκαλύπτεται από τα στοιχεία, αλλά και προστασίας της κοινωνίας από
αλλαλάζοντα κτήνη δεν ανησύχησε κανέναν άλλο;
Ο υπουργός δικαιοσύνης κυνηγούσε μάγισσες την ίδια στιγμή που η κοινωνία
συγκλονιζόταν από τις αποκαλύψεις…
Όσο για τους βουλευτές της “αριστεράς”, μα καλά τέτοια ιδεοληπτική
λοβοτομή;
Εδώ Κούρδοι και αριστεροί αγωνιστές εκδίδονται στην Τουρκία ως
“τρομοκράτες” ακολουθώντας τον δρόμο του Οτσαλάν, την ίδια στιγμή που παίρνουν
άσυλο – εξπρές δολοφονικά καθάρματα που δεν προέρχονται καν από εμπόλεμη ζώνη;
Για κάθε κάθαρμα που παίρνει άσυλο από το δουλεμπορικό παρακράτος, ένας
αγωνιστής στέλνεται στα κολαστήρια Κεμαλικών και χομεϊνήδων αλλά δεν ιδρώνει το
αυτί κανενός “αριστερού”.
Και μετά μιλάμε για διαφάνεια, κοινωνικούς αγώνες, αλληλεγγύη.
Στους εκσυγχρονιστές “συντρόφους” με τις Καγιέν προφανώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου