Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Ο Αθηναίος στρατηγός Ιφικράτης είχε διατυπώσει τη ρήση, ότι όποιος αξιωματούχος ασχολείται με τη στρατηγική και τα του πολέμου, δεν μπορεί – αν συμβεί κάτι αιφνίδιο και αναπάντεχο – να ισχυριστεί πως αυτό δεν το είχε σκεφθεί και συνεπώς δεν το ανέμενε. Αναμφισβήτητα θα είχε να μας πει αρκετά, αν τον καλούσαμε να σχολιάσει τα σημερινά δρώμενα στον χώρο της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής άμυνας. Πολλοί «αιφνιδιασμοί», «ξαφνικά» γεγονότα, «απρόβλεπτες» εξελίξεις που συμβαίνουν εκτός Ελλάδας έχουν αναγκάσει τους κρατούντες να περιέλθουν πολλαπλώς σε θέση αιφνιδιασμού, σε τακτικό όπως και σε στρατηγικό επίπεδο.
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
Μέσα σε ελάχιστους μήνες η ελληνική κυβέρνηση «αιφνιδιάστηκε» από την πορεία σύγκρουσης που έλαβαν οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις. Στο ίδιο διάστημα καταγράφηκαν «απρόβλεπτες» κινήσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και πτήσεις αεροσκαφών σε περισσότερα νησιά. Επίσης «ξαφνικές» εξελίξεις συνέβησαν στην Βόρειο Αφρική, με αποκορύφωμα την κατάσταση που απειλεί να ανατινάξει το σύστημα ασφαλείας, που έχει οικοδομήσει η Δύση με επίκεντρο την Αίγυπτο. Πέρα από τα προαναφερόμενα το ίδιο «αιφνιδιαστικές» ήταν οι αποκαλύψεις των δημοσιευμένων μελετών για τα ζητήματα της ελληνικής ΑΟΖ και τον πλούτο που κρύβει. Στο ίδιο μήκος κύματος «εξεπλάγησαν» οι κρατούντες από τη δυναμική κυπριακή στάση που καθόρισε τα όρια της ΑΟΖ με το Ισραήλ και τα γύρω αραβικά κράτη, όταν την ίδια στιγμή η Αθήνα συνεχίζει να επιλέγει την αδράνεια…
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το κλειδί κατανόησης της ελληνικής στάσης σε εξωτερική πολιτική και άμυνα που χαρακτηρίζεται από παθητικότητα και αδράνεια, δύο καταστάσεις που συσκοτίζουν την σκέψη απαγορεύοντάς τη να λειτουργήσει ενεργητικά, ώστε να προβλέψει με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση τις πιθανές κινήσεις των αντιπάλων της. Όμως αντί να δραστηριοποιηθούν βαδίζοντας στα χνάρια του Ιφικράτη, οι κυβερνώντες αρέσκονται να προσπαθούν να μαντέψουν μαζί με τα ΜΜΕ, τι σημαίνουν τα σύμβολα που σχηματίζονται στον «γεωπολιτικό καφέ», τον οποίον τις τελευταίες δεκαετίες «πίνουμε» …
Στην Αθήνα οι κυβερνώντες δεν βλέπουν ότι η νέο-οθωμανική Τουρκία αναβαθμίζεται γεωπολιτικά επωφελούμενη της φιλο-ισλαμικής στρατηγικής του Αμερικανού προέδρου Χουσεϊν-Μπαράκ Ομπάμα, στην οποία αντιτίθενται ισχυρότατες δυνάμεις εντός και εκτός των ΗΠΑ. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η Αίγυπτος οδεύει σταθερά προς την μετατροπή της σε μια ισλαμική δημοκρατία, που θα ενισχύσει τους δεσμούς με την Τουρκία, η οποία όσο περνά ο καιρός ρίχνει και τα τελευταία προσωπεία, αποκαλύπτοντας την πραγματική της μορφή. Κωφεύουν σε όλες τις προειδοποιήσεις που προσδιορίζουν τον σαφή κίνδυνο που ελλοχεύει κατά της ελληνικής ΑΟΖ (με επίκεντρο το Καστελλόριζο) από την ορατή αλλαγή στάσης του νέου αιγυπτιακού καθεστώτος, εάν τελικώς ελεγχθεί από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Σε αυτήν την περίπτωση η «αδελφή» Τουρκία θα συγκροτήσει με την Αίγυπτο έναν ισλαμικό άξονα συνεργασίας με αποσταθεροποιητικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Ελλάδα, Κύπρος και φυσικά το Ισραήλ θα βρεθούν σε μια δίνη γεγονότων, όπου το επεισόδιο του «Μαβή Μαρμαρά» θα ωχριά μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Το Ισραήλ δεν θα μείνει αδρανές σε αυτήν την πιθανή κίνηση στρατηγικής υπερκέρασής του από Τουρκία, Χεζμπολά, Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο και Ιράν, θέτοντας σε ανάφλεξη την θρυαλλίδα που ονομάζεται Κουρδιστάν, γεγονός που θα οδηγήσει σε περιφερειακή κλιμάκωση και σύγκρουση…
Από το editorial του περιοδικού:
Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική,
Τ. 12, Φεβρουάριος 2011, Αιγίς Εκδοτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου