του Οδυσσέα Αρβανίτη
Η εσωστρέφεια η οποία ενέσκηψε το τελευταίο δεκαήμερο στη ΝΔ με αφορμή την κυβερνητική πενταετία Καραμανλή είναι ενδεικτική του φαύλου κύκλου από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ΝΔ παραμένει εγκλωβισμένη στις εγγενείς παθογένειες του παρελθόντος.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου για να καλύψει την αποτυχία του εξαπέλυσε επίθεση στην κυβερνητική πενταετία της ΝΔ υποστηρίζοντας ότι το συνολικό χρέος που του κληροδότησε ευθύνεται για την κατάρρευση της χώρας. Στην ίδια συγκυρία ο πάλαι ποτέ τσάρος της Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης αντί να βγει δημοσίως και να υπερασπιστεί την πολιτική του κατηγόρησε τον Κώστα Καραμανλή ότι εκείνος ευθύνεται γιατί απέρριπτε τις εισηγήσεις του για διαρθρωτικές αλλαγές. Στην ουσία ο κ. Αλογοσκούφης αποδέχεται την κριτική του ΠΑΣΟΚ και δείχνει σαν υπεύθυνο τον άνθρωπο που του τον είχε κάνει πανίσχυρο υπουργό του. Δεν μας είπε όμως: Το πρόβλημα του Αλογοσκούφη είναι ότι τον άλλαξε ο Καραμανλής στον τελευταίο ανασχηματισμό; Δηλαδή αν είχε μείνει και την τελευταία περίοδο το 2009 τι θα είχε κάνει;
Και δεν φτάνουν μόνον αυτά. Αποτυχημένοι καραμανλικοί υπουργοί θέλουν να είναι ξανά στα ψηφοδέλτια. Πολιτικοί όπως οι κ. Αλογοσκούφης, Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος κλπ θα ήθελαν αν τους το επέτρεπε ο Α. Σαμαράς να επιστρέψουν. Όλοι αυτοί παρά την κατακραυγή της κοινωνίας δείχνουν ότι όχι μόνο δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν αλλά θέλουν να είναι παρόντες και σε μία κυβερνητική θητεία της ΝΔ!!! Έλεος πια. Δεν κατάλαβαν απολύτως τίποτα;
Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο Α. Σαμαράς πρέπει να βασιστεί στην δυναμική που δημιούργησε η εκλογή του και να συνεχίσει να κάνει τομές. Όχι για να κρατήσει το 20% του κόμματος που αποτελείται από τα πελατειακά δίκτυα των πρώην και νυν κρατικών αξιωματούχων. Αλλά για να απευθυνθεί με υπομονή και επιμονή στην τεράστια μάζα των δυσαρεστημένων απογοητευμένων και οργισμένων πολιτών. Η ρήξη με το παρελθόν θα είναι το εχέγγυο της αξιοπιστίας του για το μέλλον. Μπορεί να του έβγαινε η πολιτική αυτή και τότε θα είχε που να βασιστεί και για να ασκεί ουσιαστική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση και για να κάνει αύριο τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα και να εφαρμόσει μία διαφορετική πολιτική. Τώρα που θα βασιστεί;
Φυσικά, έχει ένα σοβαρό επιχείρημα. Που να βρει ανθρώπους; Αλλά γι αυτό είναι οι ηγέτες και τα κόμματα. Ας καταφύγει στην κοινωνία. Ας βρει άγνωστους και ας πει σε αυτούς τους οργισμένους πολίτες να ξεφύγουν και εκείνοι από τα πελατειακά τους στερεότυπα.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάνουν τους σχεδιασμούς τους με γνώμονα την κομματική τους επιβίωση. Κανείς τους όμως δεν υπολογίζει πώς μπορεί να αντιδράσει η κρίσιμη μάζα των εξαθλιωμένων ανέργων, των εκμεταλλευόμενων νέων, των απογοητευμένων οικογενειαρχών που δεν μπορούν να κοιτάξουν τα παιδιά τους στα μάτια γιατί δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση. Κανείς δεν λαμβάνει υπόψη του ότι οι νέοι αλλά και οι μεγαλύτεροι εκτός από μισθούς ζητούν αξιοπρέπεια. Όλα αυτά ακόμη και σαν προβληματισμός είναι ξένος για στελέχη και των δύο κομμάτων. Όταν λένε ότι τα καταλαβαίνουν απλώς υποκρίνονται.
Αν λοιπόν ο κ. Σαμαράς θέλει να έχει ελπίδα θα πρέπει να δουλέψει με νέα στελέχη και όχι με τους πολιτικούς που κληρονόμησε.
Ο γόρδιος δεσμός του κομματικού κατεστημένου που κληρονόμησε δεν λύεται, κόβεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου