Ευθύς εξ αρχής σπεύδουμε να πούμε πως, το τραγικότερο για τη χώρα «σφάλμα» του κ. Παπανδρέου και εκείνο για το οποίο θα τον τιμωρήσει ο λαός και η ιστορία, είναι ότι μετέτρεψε τα ιδιωτικά χρέη του ελληνικού κράτους σε χρέη διακρατικά. Δηλαδή τα χρέη προς ιδιώτες τοκογλύφους, για τα οποία θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα, αφού είχαμε πλήρη κυριαρχία, τα μετέτρεψε σε χρέη διακρατικά και μάλιστα με ταυτόχρονη παραίτηση από την Εθνική μας Κυριαρχία, για τα οποία χρέη δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τίποτα. Έκανε τη χώρα υπόδουλη στους ευρωπαϊκούς λαούς και μάλιστα έτσι “χωρίς λόγο”. Για όποιον ακόμα (φορώντα παρωπίδες) δεν το έχει αντιληφθεί, το δάνειο της τρόϊκας των 110 δις ευρώ, από το οποίο μέχρι στιγμής έχουμε πάρει περίπου 53 δις, αντικαθιστά απευθείας τα χρέη που είχαμε προς τους ιδιώτες τοκογλύφους, με αντίστοιχο χρέος (και μάλιστα με μεγαλύτερο επιτόκιο) προς τα κράτη της ΕΕ και το ΔΝΤ.
Δεν φτάνει μόνο αυτό. Όχι μόνο δεν λέει STOP, μέχρις εδώ, δηλαδή μέχρι τα 53 δις, το πείραμα απέτυχε, ας δούμε κάτι άλλο, το πρόγραμμα δεν βγαίνει πλέον, ο λαός εξαθλιώνεται και υποδουλώνεται για πάντα. Όχι μόνο θα πάρει κανονικά και τα υπόλοιπα…. 57 δις (από τα 110), για να τα δώσει κατευθείαν στους ιδιώτες, αλλά το χειρότερο, για το οποίο βοούν οι πάντες, είναι ότι προτίθεται να ζητήσει και άλλα 100 δις ευρώ από την τρόϊκα, για να αντικαταστήσει και το υπόλοιπο ιδιωτικό χρέος, υπογράφοντας νέο μνημόνιο, ενώ ταυτόχρονα, ούτε λόγος για κούρεμα, παρά μόνο ζητάει επιμήκυνση για να κερδίζεται χρόνος και να επιβιώνει το καθεστώς σε βάρος των πτωμάτων μας. Αν δεν μας λυπηθούν οι ίδιοι οι ευρωπαίοι είμαστε χαμένοι από χέρι.
Επομένως, έπειτα από την πιο πάνω συνειδητοποίηση της πράξης αυτής, στην οποία εντελώς “ακατανόητα” και σιωπούσης της Νέας Δημοκρατίας προέβη και συνεχίζει να προβαίνει ο κ. Παπανδρέου, δεν πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση, η αντισυνταγματική παράδοση της Εθνικής Κυριαρχίας, η παραίτηση από την ασυλία της δημόσιας περιουσίας και φυσικά η πρόσφατη τροπολογία για την καταβολή απ’ ευθείας στους τοκογλύφους, των χρημάτων που θα εισπράττονται από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Αναρωτιόμαστε: Ποιος αόρατος παράγοντας είναι εκείνος που μας εκβιάζει και λειτουργούμε έτσι, καθόσον τα παραμύθια περί «μισθών και συντάξεων» και κάτι διλήμματα περί πτώχευσης στην ήδη πτωχεύσασα ανεπίσημα χώρα, είναι μόνο για αφελείς
Δυστυχώς, σε όλα αυτά η Νέα Δημοκρατία συναινεί σιωπηρά, αφού δεν μιλάει και ας με συγχωρέσουν οι φίλοι Νεοδημοκράτες. Τελευταία ευκαιρία της ΝΔ είναι το “Ζάππειο ΙΙ”. Αν και εκεί δεν αντιδράσει, είναι τελειωμένη.
Αλλά και γι’ αυτούς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τόση πια αξία έχει η βουλευτική τους έδρα μπροστά στην Πατρίδα;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου