Του Σταύρου Καρκαλέτση
Yπάρχει ελπίδα; Πιάσαμε πάτο; Ποιό αύριο περιμένει τα παιδιά μας; Ο δικός μου φόβος δεν είναι η χρεοκοπία, με ή χωρίς εισαγωγικά. Το έχουμε ξαναδεί το έργο στους δυό παρά κάτι αιώνες "ελεύθερου" εθνικού βίου. Πάντα κολλημένη στον τοίχο ήταν η Ελλάδα, και πάντα χρωστούσε. Απλά, τώρα αποφάσισαν τα βαμπίρ του νεοφιλελευθερισμού και της Wall Street να κάνουν αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε "τελική εφόρμηση", για να λεηλατήσουν ως νέοι σταυροφόροι, στο νέο 1204, ότι μπορούν να λεηλατήσουν…
Ο φόβος μου ο πιό σκοτεινός είναι η οικονομική κατάρρευση να ακολουθηθεί από γεωστρατηγική. Η Ελλάδα να ακρωτηριαστεί. Και οικονομία ξαναχτίζεις. Ίμβρο και Κερύνεια όμως, δεν ξαναπαίρνεις. Κι ότι χάνεις, φεύγει, χάνεται, τουρκεύει. Παρατηρήσατε το τελευταίο τμήμα του σχεδίου "Suga" των Τούρκων, που προέβλεπε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κατάληψη Λέρου, Φούρνων και Οινουσσών; Λοιπόν, στην τελική φάση υπήρχε σχεδιασμός για: Διά της βίας επιβίβαση των νησιωτών μας σε σκάφη, που θα τους "ξερνούσαν" στη Σάμο. Το τι θα ακολουθούσε στα καταληφθέντα νησιά, δεν θέλει φαντασία: Ότι έγινε στην κατεχόμενη Κύπρο. Εποικισμός, τουρκοποίηση.
Οι ώρες είναι κρίσιμες, όχι μόνο για την οικονομία. Για πρώτη φορά μετά το 1974 η πατρίδα κινδυνεύει τόσο πολύ. Για πρώτη φορά είναι εκτεθειμένη τόσο πολύ. Το γράφω χωρίς το παραμικρό μικρογραμμάριο κινδυνολογίας στη σκέψη μου: Οι Τούρκοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για "κάτι" στο νότιο Αιγαίο. Αρκεί να δει κανείς τι είδους όπλα αγοράζουν και κατασκευάζουν το τελευταίο 18μηνο. Πάντως όχι κατάλληλα για τα βουνά του Κουρδιστάν.
Η πληγωμένη πατρίδα μας, δεν πρέπει να αφήσει άλλο την ήδη διαρκώς μειούμενη αποτρεπτική μας ισχύ, την άμυνά μας, να καταρρεύσει. Σε λίγο, αν εφαρμοστούν όσα η Τρόικα για τις αμυντικές δαπάνες επιτάσσει, το Αιγαίο θα είναι ΜΗ υπερασπίσιμο. Δικό σου δεν είναι ότι σου δίνει το a la carte διεθνές δίκαιο και οι συνθήκες, που έτσι κι αλλιώς ανατρέπονται και ακολουθούν νέες. Δικό σου είναι ότι μπορείς ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΣ.Η Ελλάδα, με ή χωρίς ΔΝΤ, δεν μπορεί να περιμένει Ολλανδούς και Σουηδούς να τρέξουν να την υπερασπιστούν στα επόμενα Ίμια, που ΕΡΧΟΝΤΑΙ. Ωραίο θα ήταν, όμως σήμερα είναι μόνη της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει να επιτύχουν ΗΠΑ και Ρωσία ευθυγράμμιση των συμφερόντων τους, που βεβαίως θα μείωνε την στρατηγική σημασία της Τουρκίας. Μπορεί απλά να το εύχεται. Η Ελλάδα δεν μπορεί να εγκαταλείψει την άμυνά της, περιμένοντας οικονομική άνοιξη. Γιατί πολύ απλά, ΔΕΝ θα περιμένουν οι Τούρκοι.
Το Αιγαίο που λατρέψαμε, το Αιγαίο που ονειρευτήκαμε, το Αιγαίο των φοιτητικών μας εκδρομών, το απέραντο γαλάζιο της καρδιάς μας, γίνεται όλο και πιό γκρίζο…
Εύχομαι ειλικρινά να διαψευστώ και πέντε χρόνια μετά να ξαναπάω στην θαλασσοφίλητη Κάλυμνο, στην πάλλευκη Νίσσυρο, στο "μακρινό" μα τόσο μέσα μας Καστελόριζο, ΔΙΧΩΣ να χρειάζομαι διαβατήριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου