Εκατομμύρια Έλληνες τηλεθεατές της εκπομπής του Λάκη Λαζόπουλου, της δημοφιλέστερης εκπομπής της ελληνικής τηλεόρασης, δεν πίστευαν στα μάτια τους την περασμένη Τρίτη το βράδυ.
Είδαν τον Ντομινίκ Στρος-Καν, το γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, να δηλώνει ευθέως ότι, ενώ ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε παρουσιάσει στα τέλη Απριλίου του 2010 το επονείδιστο Μνημόνιο με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ως απεχθές προϊόν αδήριτης ανάγκης, στην πραγματικότητα ήθελε να υπαγάγει τη χώρα μας σε καθεστώς υπό το Δ.Ν.Τ. αμέσως μετά την εκλογική του νίκη, στις 4 Οκτωβρίου του 2009!
«Δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές Αρχές και το κάναμε υπόγεια», δηλώνει επί λέξει ο διευθυντής του Δ.Ν.Τ. και συνεχίζει : «Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές Αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του Δ.Ν.Τ., αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό»!
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν γίνεται πιο συγκεκριμένος : «Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο. Με είχαν πάρει τηλέφωνο Νοέμβριο - Δεκέμβριο του 2009, λέγοντάς μου ότι χρειάζονται βοήθεια», αποκαλύπτει.
Η εξαπάτηση των Ελλήνων
Οι αναγνώστες των «Επικαίρων» γνώριζαν ήδη, βεβαίως, τη στάση του Γιώργου Παπανδρέου, όχι όμως και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Οι δηλώσεις του Στρος-Καν επιβεβαιώνουν πλήρως τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον ανταποκριτή μας στο Λονδίνο Ισαάκ Καριπίδη ο δημοσιογράφος του γαλλικού τηλεο πτικού σταθμού Canal+ Νικολά Εσκουλάν, η οποία και δημοσιεύτηκε στο τεύχος της 10ης Μαρτίου 2011, όπου ο Γάλλος δημοσιογράφος τόνιζε, μεταξύ άλλων :
«Αυτό που μου είπε [ο Ντομινίκ Στρος-Καν] –πρέπει να σας επισημάνω πως δεν το έχουμε βάλει στο ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί την Κυριακή (Σ.Σ. 13 Μαρτίου)– είναι πως μερικές ημέρες μετά τη νίκη του κ. Παπανδρέου (Σ.Σ. στις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009), ο Έλληνας πρωθυπουργός τηλεφώνησε στον Ντομινίκ Στρος-Καν και του είπε επί λέξει: “Είμαστε σε πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση και έχουμε πολύ σοβαρά προβλήματα. Νομίζεις πως το ΔΝΤ θα μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα να μας βοηθήσει;”».
Πολιτικός απατεώνας δεν είναι, φυσικά, ένας πρωθυπουργός επειδή διαπραγματεύεται μυστικά για κάποιο θέμα. Κάθε άλλο. Εκείνο, όμως, που συνιστά ανεπίτρεπτη παραπλάνηση του λαού και πράξη πολιτικής εξαπάτησης είναι να λέει δημοσίως τα εντελώς αντίθετα από αυτά που ετοιμάζει μυστικά. Και ο Γιώργος Παπανδρέου συνειδητά εξαπάτησε τον ελληνικό λαό στο θέμα του Μνημονίου.
«Βεβαίως, τα σενάρια για την προσφυγή μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχουν!» διαβεβαίωνε, ψευδόμενος ασυστόλως, ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, στις 11 Δεκεμβρίου του 2009.
Κινήθηκε βάσει σχεδίου
Ο Γιώργος Παπανδρέου έλεγε ψέματα, αλλά ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του Στρος-Καν ότι έλεγε την αλήθεια σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ πέρσι, στις αρχές Μαΐου, αμέσως μόλις ο πρωθυπουργός πέρασε το Μνημόνιο με το ΔΝΤ και την ΕΕ από το Υπουργικό Συμβούλιο. «Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ... Το ΔΝΤ, ως πρώτη και μόνη επιλογή που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου 2008 και μετά...» είχε τονίσει χωρίς περιστροφές ο Φίλιππος Σαχινίδης.
Από την επομένη των εκλογών (!) λοιπόν η μοναδική γραμμή της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν η προσφυγή στο ΔΝΤ και, επομένως, η υπαγωγή της σε καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου, όπως είχε αποκαλύψει ο Φ. Σαχινίδης και επιβεβαίωσε πανηγυρικά ο διευθυντής του ΔΝΤ.
Βάσει προαποφασισμένου σχεδίου κινήθηκε, λοιπόν, ο Γ. Παπανδρέου, και όχι συρόμενος από τις εξελίξεις.
Τώρα, βεβαίως, καταλαβαίνουμε άριστα γιατί στα τέλη Γενάρη του 2010, όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να δανειστεί 5 δις ευρώ και σε τρεις ώρες της προσφέρθηκαν... 25 (!) δις αρνήθηκε να τα πάρει. Για τον απλούστατο λόγο πως, αν τα έπαιρνε, θα είχε αυτομάτως καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας ως το φθινόπωρο του 2010, οπότε το σχέδιο υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο θα είχε τιναχτεί στον αέρα, γιατί θα ήταν αδύνατο να το δικαιολογήσει στον ελληνικό λαό!
Γι’ αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν δανείστηκε από την Κίνα και πάει λέγοντας. Τώρα ξέρουμε γιατί...
Ετοιμάζει και τη χρεοκοπία
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στόχος του επαίσχυντου Μνημονίου ήταν η αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας, αν και πλέον η πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει αντιληφθεί πως πραγματικός στόχος του ήταν η λεηλασία των μισθών και των συντάξεων και η κατάλυση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με αγώνες κατά τον 20ό αιώνα.
Αν δεχτούμε, χάριν συζητήσεως, ότι όντως η κυβέρνηση είχε στόχο μέσω του Μνημονίου να μην χρεοκοπήσει η χώρα, τότε απέτυχε παταγωδώς και σε αυτό. Δεν υπάρχει πια σοβαρός αναλυτής ή έντυπο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ που να μην θεωρεί πλέον αναπότρεπτη και δεδομένη την «αναδιάρθρωση» του ελληνικού δημόσιου χρέους – δηλαδή τη χρεοκοπία της Ελλάδας, ανεξαρτήτως του ποια ακριβώς μορφή θα λάβει αυτή.
Εννοείται ότι ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο του εντάσσουν, φυσικά, και τη χρεοκοπία της χώρας στο πλαίσιο του οικονομικού τους νεοφιλελεύθερου σχεδίου για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα του συνόλου της δημόσιας περιουσίας και καθίζηση των τιμών των ακινήτων, των επιχειρήσεων και των υπηρεσιών, ώστε, μέσω αυτής της «κινεζοποίησης» της Ελλάδας, να έρθουν ξένα κεφάλαια να αγοράσουν τη ρημαγμένη χώρα.
Η μυστική σύσκεψη των υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας, παρουσία του προέδρου της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, του προέδρου της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ και του επιτρόπου Όλι Ρεν, στο Λουξεμβούργο, στόχο είχε να συζητηθεί και να συμφωνηθεί το σύνολο των ενεργειών που θα γίνουν σε ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, την οποία όλοι αυτοί βλέπουν να επέρχεται πριν από το 2013 και την οποία όλοι, πλην των Γερμανών, επιθυμούν στη φάση αυτή να αποτρέψουν.
Η σύγκρουση του Λουξεμβούργου
Παράλληλα, θα σκληρύνουν ακόμη περισσότερο οι συνθήκες ζωής των Ελλήνων και θα γενικευτούν οι απολύσεις τους αμέσως επόμενους μήνες, κατ’ απαίτηση των δυναστών της πατρίδας μας –των Γερμανών, της ΕΕ και του ΔΝΤ–, αλλά αυτό είναι άλλο εφιαλτικό θέμα.
Σε ό,τι αφορά, όμως, στην υπόθεση της αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας αυτή την εποχή μαίνεται σύγκρουση ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα.
Από τη μια πλευρά βρίσκεται η Γερμανία, η οποία αρνείται για την ώρα ο μηχανισμός της ΕΕ να χορηγήσει νέα δάνεια στην Ελλάδα ύψους τουλάχιστον 40 έως 50 δις ευρώ, που απαιτούνται για να βγάλει η κυβέρνηση Παπανδρέου το 2011 και το 2012, μέχρι να την υπαγάγουν, το καλοκαίρι του 2013, στο καθεστώς «συντεταγμένης χρεοκοπίας» του μόνιμου μηχανισμού στήριξης της ΕΕ, στον οποίο θεωρητικά θα παραμείνει επί δεκαετίες ως... αποικιοκρατούμενη επαρχία του Ράιχ. Οι Γερμανοί λένε ότι δεν πληρώνουν και απαιτούν άμεσα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς έχουν φροντίσει να μειώσουν σημαντικά την έκθεση των γερμανικών τραπεζών σε ελληνικά κρατικά ομόλογα για να περιορίσουν τις ζημιές.
Το άλλο στρατόπεδο συναπαρτίζουν όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι είναι κατά της ελληνικής αναδιάρθρωσης. Οι Γάλλοι, μάλιστα, είναι έξω φρενών κατά του Γ. Παπανδρέου, γιατί έχουν πληροφορίες ότι η κυβέρνησή του βρίσκεται σε μυστικές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Μέρκελ για να καταρτίσουν οι δυο τους ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, που θα διαφυλάσσει τα γερμανικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για εκείνα των υπολοίπων.
Η «τορπίλη» του Βερολίνου
Γαλλικές πηγές επιμένουν ότι το Παρίσι ζήτησε τη μυστική συνεδρίαση του Λουξεμβούργου και, μάλιστα, με αυτή τη σύνθεση. Στόχος των Γάλλων ήταν να πετύχουν την κατάρτιση από κοινού σχεδίου ενδεχόμενης ελληνικής αναδιάρθρωσης, ώστε να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα όλων των δανειστών και όχι μόνο των Γερμανών, σε περίπτωση που αποτύγχανε ο πρώτιστος στόχος, που είναι το «όχι» στην ελληνική αναδιάρθρωση. Αυτό το «όχι» σημαίνει, βεβαίως, χορήγηση νέων δανείων στην Ελλάδα.
Υπό το πρίσμα αυτό, το Βερολίνο δεν είχε κανένα λόγο να θέλει να γίνει η σύσκεψη αυτή και να καταλήξει σε αποφάσεις, έχοντας τόσο δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων εναντίον του. Γι’ αυτό και κατέληξε ψυχρά και υπολογισμένα στον τορπιλισμό της, μέσω του πασίγνωστου πλέον δημοσιεύματος του περιοδικού Der Spiegel, το οποίο χρησιμοποίησε ως «δόλωμα» επίτευξης μέγιστης δημοσιότητας ότι δήθεν ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ, πράγμα που, βεβαίως, είναι απολύτως ψευδές.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό
"Επίκαιρα"
στις
12/5/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου