Ας πιστέψουμε προς στιγμήν ότι πρόθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι να σώσει την Ελλάδα από το έλλειμα. Πώς; μα αυξάνοντας… το χρέος του ίδιου κράτους που... το διεύρυνε πέραν πάσης δυνατότητας αποπληρωμής του με δανεισμό από τους ίδιους τοκογλύφους “εταίρους”. Ας συνοψίσουμε νηφάλια γιατί και “αλλάζουμε και βουλιάζουμε”.
- 2009 : Η Ελλάδα με χρέος πάνω από 300 και δις ευρώ μπορεί ακόμα και διανείζεται με λογικά επιτόκια και με πολλές δυνατότητες διαπραγμάτευσης με τις “διεθνείς αγορές” μέχρι και τον Φλεβάρη του 2011.
- Εκλογές 2009 : ο “αντιεξουσιαστής” Παπανδρέου και οι συν αυτώ στην ΜΚΟ τους
(από το 2008!!) και με περισσή κακεντρέχεια(;) χλευάζουν ανά την υφήλιο την (λέμε τώρα) ίδια τους την χώρα!!! και τον Λαό της ως διεφθαρμένο και ώς Τιτανικό. Ακολουθεί η γνωστή Ναζιστική τακτική συλλογικοποίησης της ενοχής (Πάγκαλος “μαζί τα φαγαμε”, κ.α.).
- Ιούνιος 2011 : Συμφωνείται το μνημόνιο ΙΙ, που είναι επανάληψη των ίδιων καταστρεπτικών μέτρων αλλά με δεσμευτικότερα χαλκεία για τον Λαό και τα εθνικά συμφέροντα. Ένα παλιό ρητό λέει ότι σε κάθε γραφειοκρατία οι γραφειοκράτες αίρονται στο ύψος της ανικανότητάς τους. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει αριστεύσει σ’ αυτό. Ο νέος γύρος αφαίμαξης των κατωτέρων οικονομικά στρωμάτων δημιουργεί αρκετά αυτονόητα ερωτήματα σχετικά με τις μεθοδεύσεις της πλέον ανθελληνικής και συνάμα ανίκανης κυβέρνησης :
Πρώτον, γιατί προσπαθούν να διορθώσουν το Ελληνικό έλλειμμα με -ακριβώς!!- τα ίδια αποτυχημένα μέτρα που πήραν πέρυσι; Το έλλειμμα αυτό καθ’ αυτό αποτελεί σύμπτωμα της εθνικής μας κατάπτωσης. Η οικονομία μας αντανακλά σε μεγάλο βαθμό αυτό που ο Καστοριάδης ονομάζει “ιδεολογική αυτοθέσμιση” της κοινωνίας μας και του κρατους της, και στην περίπτωση αυτή η αποτυχημένη οικονομία και οι συνεχιζόμενες πολιτικές αντανακλούν την αποτυχία της αυτοθέσμισης που οδηγεί σε μακροχρόνια οικονομική κατοχή, όπως δήλωσε ο εξοργισμένος Βενιζέλος.
Δεύτερον, γιατί στην περίπτωση της Ελλάδας δεν ακολουθείται διαφορετική στρατηγική όταν τα οικονομικά προβλήματά της είναι διαφορετικής υφής από αυτά της Ευρώπης; Π.χ. γιατί δεν ξεκίνησαν με εξυγίανση του (κυρίως ΠΑΣΟΚικού) κράτους και παρακράτους; Με ποιά λογική είναι δυνατόν να αλλάξει ένα κρατος, και κυρίως μία κοινωνία, σε 1-2 χρονια όταν δεν άλλαξε σε 30;
Τρίτον, γιατί δεν μας εξηγούν πώς γίνεται η Ευρώπη” να έχει τέτοιο πρόβλημα χρέους αφού είναι “καλονοικοκυρεμένη”; Αντιστρόφως, θεωρούν την εξώθηση στην φτώχεια και την καταστροφή της εσωτερικής μας αγοράς νοικοκύρεμα;
Είχα γράψει στις 24/3 “Γνώριζαν τα (πραγματικά) αποτελέσματα στην Λατινική Αμερική, και αν ναι, γιατί εφάρμοσαν τα ίδια στην Ελλάδα; Τι είδους πολιτικές δεσμεύσεις αποδέχτηκαν; Και κυρίως, με τι «όπλα» τους «κρατούν στο χέρι» και δεν υπερασπίζονται τα εθνικά μας συμφέροντα2“;
Λοιπόν, τα δεδομένα δείχνουν ότι ΕΕ και κυβέρνηση Παπανδρέου δεν στοχεύουν στην εξυγίανση. Ιδού γιατί:
1) Η ΕΕ αγνόησε παντελώς την συσσώρευση επικίνδυνων φουσκών στις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης, καθώς και τις ανισορροπίες που στήριξαν αυτές τις φούσκες. Επίσης, έκανε τα στραβά μάτια στα ψέμματα των κρατικών (μας) ισολογισμών.
2) Εφαρμόζει κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών ατασθαλειών της Ελληνικής ελίτ που γίνονταν στο όνομα της Ελλάδας.
3) Η επιμονή ότι το χρέος πρέπει να εξοφληθεί στο ακέραιο οδηγεί αναπόφευκτα σε πολλά χρόνια υψηλής ανεργίας και σε δις ευρώ απωλειώνπαραγωγής στη χώρα μας. Οι “εταίροι” μας μας βοηθούν, επιμένει η Ελληνική ελιτ.
3) Η επιμονή ότι το χρέος πρέπει να εξοφληθεί στο ακέραιο οδηγεί αναπόφευκτα σε πολλά χρόνια υψηλής ανεργίας και σε δις ευρώ απωλειώνπαραγωγής στη χώρα μας. Οι “εταίροι” μας μας βοηθούν, επιμένει η Ελληνική ελιτ.
4) Η ΕΚΤ συνεχίζει την ίδια ευρύτερη μακροοικονομική πολιτική: Π.χ. εξακολουθεί να διατηρεί το 2% ως στόχο για τον πληθωρισμό σαν να μην συνέβη η οικονομική κατάρρευση.
5) Η ΕΚΤ αύξησε τα επιτόκια δανεισμού την στιγμή που πάνω από 15 εκατομύρια άτομα είναι άνεργα στην Ευρωζώνη και πεπρίπου 1 εκατομύριο στην ¨Ελλάδα.
6) Αποτέλεσμα; Δηλητηριάζουν το αναπτυξιακό κλίμα για πολλά, πολλά χρόνια. Αυτό το σημείο το ανέπτυξε καλύτερα ο Αντώνης Σαμαράς πρόσφατα στο Ζάππειο ΙΙ.
7) Το πρόβλημα του χρέους γίνεται θηλιά για εθνικούς εκβιασμούς και ακρωτηριάσεις. ‘Ηδη η Τουρκία αυξάνει τις προκλήσεις τις ευθέως ανάλογα με την αντιληψη συξήσεως της δυσπραγίας μας3.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΌΝΙΟ ΙΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΗ.
Η ΕΕ σώζει τις τράπεζές της, όχι την Ελλάδα. Οι δανειστές μας σε Γερμανία και Γαλλία διασώζονται από την πολιτική περικοπών του Παπανδρέου με νέα… δάνεια και τώρα με το μνημόνιο ΙΙ μας “ξανασώζουν” με την επιβολή των ίδιων μέτρων ακόμα πιο…σφικτά, με περαιτέρω ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας, και, αφού το εθνικό χρέος αυξηθεί σε δυσθεώρητα ύψη (και με τις ίδιες δομές και πολιτικές της κλεπτοκρατίας).
Οι τρέχουσες πολιτικές λιτότητας όχι μόνο δεν βοηθούν την Ελλάδα αλλά
α) δολοφονούν τις πιθανότητες ανάκαμψης και ανάπτυξης μακροπροθεσμα,και
β) αν μη τι άλλο, την ωθούν προς την χρεωκοπία. Αυτό θέλει η κυβέρνηση Παπανδρέου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου