Προχωράει με γοργό ρυθμό ο αφελληνισμός της ελληνικής παιδείας και η κατεδάφιση της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς, η οποία χαρίζεται προγραμματισμένα και συστηματικά από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και όχι μόνο, στη Νέο – Οθωμανική Τουρκία
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού (κλικ)
1. Εισαγωγή
Πληθαίνουν τα κρούσματα μιας ύπουλης και συνάμα ανεπαίσθητης από τους Έλληνες πολίτες προπαγανδιστικής πολιτικής της γείτονος, την οποία στηρίζουν τα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας με την συνειδητή συνεργεία και στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης.
Τα τουρκικά σήριαλ που έχουν κατακτήσει κρατικούς και ιδιωτικούς σταθμούς και η αποενοχοποίηση από τη μια της Τουρκίας και από την άλλη ο σκόπιμος εξωραϊσμός της βρίσκονται σε παράλληλη πορεία. Ενώ καταστρέφεται και μηδενίζεται ο ελληνικός πολιτισμός από τους εθνομηδενιστές με πρωτεργάτες το ΠΑΣΟΚ και μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, υποκαθιστά τον ρόλο του πολιτιστικού πρωταγωνιστή η Τουρκία, η οποία με την προπαγάνδα του Νταβούτογλου, προσπαθεί να αναδειχτεί η κατ’ εξοχήν κληρονόμος του ελληνοχριστιανικού και βυζαντινού πολιτισμού, τον οποίο εμείς περιφρονούμε και κοιτάζουμε πώς θα τον καταστρέψουμε.
Έχουμε φτάσει σ’ αυτό το απύθμενο σημείο πολιτιστικής καθίζησης, ώστε οι γείτονές μας να καπηλεύονται με δικής μας συνεργασία και στήριξη την πολιτιστική κληρονομιά και να την διεκδικούνε για τον εαυτό τους.Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού (κλικ)
1. Εισαγωγή
Πληθαίνουν τα κρούσματα μιας ύπουλης και συνάμα ανεπαίσθητης από τους Έλληνες πολίτες προπαγανδιστικής πολιτικής της γείτονος, την οποία στηρίζουν τα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας με την συνειδητή συνεργεία και στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης.
Τα τουρκικά σήριαλ που έχουν κατακτήσει κρατικούς και ιδιωτικούς σταθμούς και η αποενοχοποίηση από τη μια της Τουρκίας και από την άλλη ο σκόπιμος εξωραϊσμός της βρίσκονται σε παράλληλη πορεία. Ενώ καταστρέφεται και μηδενίζεται ο ελληνικός πολιτισμός από τους εθνομηδενιστές με πρωτεργάτες το ΠΑΣΟΚ και μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, υποκαθιστά τον ρόλο του πολιτιστικού πρωταγωνιστή η Τουρκία, η οποία με την προπαγάνδα του Νταβούτογλου, προσπαθεί να αναδειχτεί η κατ’ εξοχήν κληρονόμος του ελληνοχριστιανικού και βυζαντινού πολιτισμού, τον οποίο εμείς περιφρονούμε και κοιτάζουμε πώς θα τον καταστρέψουμε.
Θα έρθει ο καιρός που θα μας μεταδίδουν τον δικό μας πολιτισμό για δικό τους, για να μας διδάξουν ως δικό τους τον δικό μας πολιτισμό... Θα ξεκινήσω μόνο με δύο τυχαία κρούσματα από τα πολλά που συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς ο Έλληνας απορροφημένος από την οικονομική κρίση δεν μπορεί καν να τα συνειδητοποιήσει.
Το φαινόμενο αυτό ήδη έχω ερμηνεύσει και αναδείξει στο καινούργιο μου βιβλίο: Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς, εκδ. «ΚΨΜ», Αθήνα 2011, σ. 101 -104, τις οποίες στο τέλος παραθέτω.
Έχω τονίσει επανειλημμένα και τονίζω για άλλη μια φορά ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, η οικογένειά του και η κυβέρνηση του είναι σε διατεταγμένη αμερικανική υπηρεσία:
Πρώτον : Να δημιουργήσει από την Ελλάδα μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική και πολυεθνική χώρα, χωρίς σύνορα.
Δεύτερον : Να παραχωρήσει στους γείτονές μας το Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία και την Ήπειρο «δια της διολισθήσεως», στους γείτονές μας, οι οποίοι δημιουργούν κατάσταση «de facto», έως ότου δημιουργήσουν κατάσταση «de jure».
Τρίτον : Να μας υπαγάγει με κάθε τρόπο και μέσο ως δορυφόρο για έλεγχο στη Νέο – Οθωμανική Τουρκία, γιατί μπορεί να ελέγχεται ο Έλληνας, γιατί όπως πολύ σωστά είχε πει ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος, ο Έλληνας έχει την αντιστασιακή φύση μέσα του. Κάποιος συνεπώς πρέπει να τον ελέγχει. Το είπε εξάλλου και ο Κίσινγκερ.
2. Τα δύο τελευταία περιστατικά, που φαίνονται αθώα, αλλά κρύβουν θανάσιμους κινδύνους για την πατρίδα μας, γιατί η κρίση που περνούμε δεν είναι πρωταρχικά οικονομική, ούτε καν πολιτική, αλλά βαθιά πολιτισμική.
Αν χάσουμε τελικά, όπως λέει και ο Γκράμσι, την πολιτισμική μας ηγεμονία, που βασίζεται στον αρχαιοελληνικό, βυζαντινό και νεότερο πολιτισμό μας, ήδη έχουμε χάσει τα πάντα ανεπιστρεπτί.
2. ΠΡΏΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Τουρκική πρόκληση από το αρχαίο παρελθόν με φόντο το Αιγαίο
Κοινό πολιτισμικό παρελθόν βλέπει η Τουρκία, με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης, με φόντο τα κοιτάσματα πετρελαίου. Ένα κατατοπιστικό άρθρο της εφημερίδας "Δημοκρατία" δείχνει το μονόδρομο της Ελλάδας απέναντι στη λογική του ξεπουλήματος. Αφορμή ο δανεισμός αρχαίων ειδωλίων σε τουρκική έκθεση
Μία έκθεση στο μουσείο Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης προσπαθεί να περάσει την άποψη ότι οι Τούρκοι είχαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν καν στο χάρτη. Η άποψη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παραχωρεί σε τουρκικό μουσείο, αρχαία γλυπτά και μνημεία της ελληνικής αρχαιότητας.
Σύμφωνα με τον συντάκτη Παναγιώτη Λιάκο και αντίστοιχο δημοσίευμα που φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή η εφημερίδα "Δημοκρατία", "η σημερινή κυβέρνηση είναι η δανικότερη που υπήρξε ποτέ για να παραχωρήσει τις εμπράγματες εγγυήσεις σε όλους όσοι τις απαιτούν ή σκέπτονται να τις ζητήσουν", υπαινισσόμενος το έμμεσο ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας που συντελείται εδώ και καιρό.
Και συνεχίζει ότι "είναι έτοιμη να υποθηκεύσει οτιδήποτε, κάνοντας το χατίρι οποιασδήποτε χώρας, ακόμα κι αν η τελευταία δεν μας έχει δανείσει ούτε ένα σεντ. Ο κ. Παπανδρέου και οι συναυτουργοί του εκχωρούν τα πάντα από πεποίθηση και ιδεολογία", καταλήγει.
Μια έκθεση χίλιες λέξεις
Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνει στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζι (το οποίο αποτελεί ίδρυμα του ομώνυμου πανεπιστημίου) στην Κων/πολη μέχρι την 28η Αυγούστου.
Ο συντάκτης της εφημερίδας "Δημοκρατία" δίνει το βασικό αίτιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στηρίζει την αρχή του ξεπουλήματος.
"Αρχή κάθε σοφίας είναι η γνώση της σημασίας του ονόματος" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και η καπηλεία της ελληνικής ιστορίας από τους απογόνους του Αλπ Αρλσαν ξεκινάει από την ονομασία της έκθεσης.: "Απέναντι, οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.".
Σε κάθε τρίτο παρατηρητή, ο οποίος τυχαίνει να αγνοεί την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού και του πολυεθνικού, ετερόκλητου επινοήματος που αποκαλείται τουρκισμός, δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό …διάλογο των δυο λαών στην απώτατη αρχαιότητα.
"Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των δεύτερων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη", συνεχίζει ο κ. Λιάκος.
Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος στην Έφεσο ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές , μιας και τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους.
Στις χιλιετίες πριν από την εμφάνιση του Χριστού υπήρχε πολιτισμικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου, αλλά αφορούσε τους Έλληνες τις Ιωνίας και τους Έλληνες στις απέναντι όχθες του Αιγαίου. "O Όμηρος δε διάβαζε... Χουριέτ".
Προπαγάνδα στις ΗΠΑ
Η εντύπωση του αρχαιότατου πολιτισμικού διάλογου τουλάχιστον φαίνεται να προκλήθηκε ή να διοχετεύτηκε στην Σούζαν Φλάουτερ, συντάκτρια της εφημερίδας Νew Υork Τimes η οποία έγραψε προχθές άρθρο με το γεγονός που είχε τίτλο:
"Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση". Η Ελλάδα δηλαδή επαναπροσεγγίζει την Τουρκία αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με τη γειτονική χώρα.
Στους γνωρίζοντες ο τίτλος προκαλεί θυμηδία αλλά οι υπόλοιποι μπορεί και να πείθονται.
Στο άρθρο επισημαίνεται : "Η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες , όπως λένε οι επιμελητές τις έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περεταίρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών (που έχουν ηλικία 5 χιλιετών) της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες. Είναι μια περιοχή που εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικές και εδαφικές διαφορές – πολλά νησιά του Αιγαίου έχουν και ελληνικό και τουρκικό όνομα".
Με σχετικά έξυπνο τρόπο χωρίς να γράψει ευθέως ψέματα η συντάκτρια αφήνει να εννοηθεί ότι οι εδαφικές διαφορές (τις οποίες επικαλείται μονομερώς η Τουρκία), μπορούν να γεφυρωθούν εάν ανατρέξουμε στο "κοινό" παρελθόν μας.
Κοινό παρελθόν;
Η δρ. Ναζάρ Όλτσερ είναι η επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του μουσείου Σαμπαντζι και σε δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε τον ιωνικό και τον αιγαιακό πολιτισμό επηρεασμένο από τους …Τούρκους.
Τη λέξη Τούρκοι δεν τη χρησιμοποιεί, αλλά την αφήνει να εννοηθεί μέσω της φράσης "επηρεάστηκαν από πολιτισμούς που προήλθαν από τη Μεσοποταμία και τελικά έφτασαν στα νησιά".
Η στάση της γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν δηλώνει ότι "θέλουμε αυτό να γίνει ένα γεγονός με το ποίο θα υπερνικήσουμε τις προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και θα αποτελέσει μια αιτία για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια μας γι’ αυτό το παρελθόν".
Συνεπώς , αν Έλληνες και Τούρκοι μοιραζόμαστε υπερηφάνεια για το παρελθόν , θα μοιραστούμε και το ίδιο παρελθόν.
Δυστυχώς η κοινή λογική επιβάλλει στους Έλληνες να μην νιώθουν υπερηφάνεια για το παρελθόν των Τούρκων , οι οποίοι ειδικεύτηκαν στην υποδούλωση των λαών της Ανατολίας , στο πλιάτσικο και τις γενοκτονίες.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αν αναζητήσει κάποιος στο διαδίκτυο τα βιβλία της κας Όλτσερ το πρώτο που θα βρει θα είναι ένα που έχει γράψει από κοινού με άλλους επιστήμονες και τιτλοφορείται: "Τούρκοι : Ένα ταξίδι χιλίων ετών 600-1600".
Ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στον χάρτη των εθνών το 600 μ.Χ., επιδιώκει να αποκτήσουν εξ αδιαιρέτου δικαιώματα στην πολυετή ιστορία της ελληνικής Μ. Ασίας και του ελληνικού αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού.
3. ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Σε λίγο θα μας πουν και ότι ο Όμηρος ήξερε τουρκικά!
Διαβάστε ένα καταπληκτικό άρθρο των New York Times:
«Την τιμητική του θα έχει φέτος το καλοκαίρι το μουσείο Sakip Sabanci της Κωνσταντινούπολης καθώς εκεί θα γίνει η κοινή έκθεση αρχαιοτήτων από την χώρα μας και την γειτονική Τουρκία. Η έκθεση θα τιτλοφορείται, «Απέναντι: Οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία στην 3η π.Χ. χιλιετία» και θα αποτελέσει τον πρώτο δεσμό συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο επισκέπτης θα μπορέσει να θαυμάσει αρχαιότητες και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, όπως κοσμήματα, ειδώλια, πήλινα αγγεία, μαγειρικά σκεύη και όπλα.
Η διαδικασία συλλογής όλων των, προς έκθεση, αντικειμένων λέγεται ότι έχει βοηθήσει πολύ τους ειδικούς ανάλογων εκθέσεων αλλά και τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν τη σχέση ανταλλαγής αγαθών και τρόπου ζωής –κατά την αρχαιότητα- μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Σε μία περιοχή με έντονες διαμάχες –ακόμα και σήμερα- σχετικά με πολιτικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά προβλήματα που ανακύπτουν μονίμως, πολλά από τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στα τεφτέρια των μελετητών διατηρούν… δύο ονομασίες, ανάλογα με την γλώσσα στην οποία θα αναφερθούν.
Ο υπεύθυνος του τουρκικού μουσείου που θα φιλοξενήσει την έκθεση, Nazan Olcer, δήλωσε ότι, «θέλουμε το γεγονός αυτό να υπερνικήσει τις γνωστές προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και να γίνει πρόσκληση για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια του παρελθόντος μας». Από την πλευρά του, ο Νικόλας Σταμπολίδης του μουσείου Γουλανδρή είπε ότι τα συγκεκριμένα εκθέματα «είναι το κάλλιστο που μπορεί να προσφέρει η αρχαιολογική μελέτη μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια». Μάλιστα, εντύπωση και θαυμασμό προκαλεί το γεγονός ότι πολλά από τα εκθέματα υπήρξαν έμπνευση για καλλιτέχνες του 20ου αιώνα όπως είναι οι Πικάσσο και Τζιακομέτι.
Προφανώς και υπήρχε Τουρκία στην αρχαιότητα, απλά οι εθνικιστική παράδοση της ελληνικής παιδείας μας κράτησε στο σκοτάδι. Διαβάζαμε για Ιωνία, Λυδία, Κιλικία, Πέρσες κατακτητές, προσωκρατικούς φιλοσόφους και άλλα φανταστικά διηγήματα.
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα νησιά του Αιγαίου έχουν δύο ονόματα. Όχι μόνο η Σαντορίνη που την λένε και Θήρα, προς τιμήν του Δωριέα αρχηγού των αποίκων. Το Σαντορίνη είναι παραφθορά του «Σάντα Ειρήνη», ή υπάρχει κάποια πιο φρέσκια θεωρία με τούρκικη ρίζα;
Τον Πειραιά πειράζει που τον έλεγαν Πόρτο Λεόνε; Ήταν και νησί κάποτε, όπως απέδειξαν οι σύγχρονοι ερευνητές δικαιώνοντας τον Στράβωνα. Λέτε να αποτελέσει γκρίζα ζώνη στο μέλλον;
Το Πασαλιμάνι να φανταστούμε ότι δεν ενοχλεί που ακόμη έτσι το λέμε…
Η ελληνοτουρκική φιλία φαίνεται ότι στο μυαλό κάποιων περνά μέσα από μια πρωτοφανή παραχάραξη της ιστορίας, πολλές φορές ακόμη και της λογικής:
Ο Πικάσσο και ο Τζιακομέτι εμπνεύσθηκαν τα έργα τους από αρχαίους Τούρκους καλλιτέχνες;
Ο Όμηρος ήταν ο Homer, ο Ομέρ Βρυώνης ήταν …απόγονος του.
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι, ποιό Ελληνικό υπουργείο πολιτισμού, επιχορήγησε, με πόσα λεφτά, αυτή την έκθεση, όταν την ίδια ώρα, δεν δίνουν δεκάρα, σε οργανώσεις και ιδρύματα που παράγουν και προάγουν τον Ελληνικό πολιτισμό;
Τους αφήνουμε και κάνουν.
Οι Σκοπιανοί έχουν οικειοποιηθεί τη Μακεδονία.
Οι Βούλγαροι έχουν οικειοποιηθεί την αρχαία Θράκη.
Οι Τούρκοι, όπως πολύ σωστά γράφει το άρθρο, θα φτάσουν να λένε ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος ήταν Τούρκος μουσουλμάνος.
Οι Αλβανοί οικειοποιούνται την αρχαία Ήπειρο και αρχίζουν να “σκοτώνονται” με τους Σκοπιανούς για το αν ο Αλέξανδρος, του οποίου η μητέρα ήταν ιλλυρικής καταγωγής, ήταν Αλβανός ή όχι.
Οι Νεοκύπριοι και οι κύκλοι τού Παντείου διαλαλούν ότι δεν υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, αλλά ελληνόφωνοι Κύπριοι.
Πολλοί Κρητικοί αυτοπροσδιορίζονται ως Κρητικοί σε αντιδιαστολή και όχι παράλληλα με τον αυτοπροσδιορισμό τους ως Ελλήνων γιατί θέλουν να ζήσουν σε ένα μαφιοκρατούμενο κρητικό κράτος.
Τουρκική πρόκληση από το αρχαίο παρελθόν με φόντο το Αιγαίο
Κοινό πολιτισμικό παρελθόν βλέπει η Τουρκία, με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης, με φόντο τα κοιτάσματα πετρελαίου. Ένα κατατοπιστικό άρθρο της εφημερίδας "Δημοκρατία" δείχνει το μονόδρομο της Ελλάδας απέναντι στη λογική του ξεπουλήματος. Αφορμή ο δανεισμός αρχαίων ειδωλίων σε τουρκική έκθεση
Μία έκθεση στο μουσείο Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης προσπαθεί να περάσει την άποψη ότι οι Τούρκοι είχαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν καν στο χάρτη. Η άποψη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παραχωρεί σε τουρκικό μουσείο, αρχαία γλυπτά και μνημεία της ελληνικής αρχαιότητας.
Σύμφωνα με τον συντάκτη Παναγιώτη Λιάκο και αντίστοιχο δημοσίευμα που φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή η εφημερίδα "Δημοκρατία", "η σημερινή κυβέρνηση είναι η δανικότερη που υπήρξε ποτέ για να παραχωρήσει τις εμπράγματες εγγυήσεις σε όλους όσοι τις απαιτούν ή σκέπτονται να τις ζητήσουν", υπαινισσόμενος το έμμεσο ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας που συντελείται εδώ και καιρό.
Και συνεχίζει ότι "είναι έτοιμη να υποθηκεύσει οτιδήποτε, κάνοντας το χατίρι οποιασδήποτε χώρας, ακόμα κι αν η τελευταία δεν μας έχει δανείσει ούτε ένα σεντ. Ο κ. Παπανδρέου και οι συναυτουργοί του εκχωρούν τα πάντα από πεποίθηση και ιδεολογία", καταλήγει.
Μια έκθεση χίλιες λέξεις
Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνει στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζι (το οποίο αποτελεί ίδρυμα του ομώνυμου πανεπιστημίου) στην Κων/πολη μέχρι την 28η Αυγούστου.
Ο συντάκτης της εφημερίδας "Δημοκρατία" δίνει το βασικό αίτιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στηρίζει την αρχή του ξεπουλήματος.
"Αρχή κάθε σοφίας είναι η γνώση της σημασίας του ονόματος" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και η καπηλεία της ελληνικής ιστορίας από τους απογόνους του Αλπ Αρλσαν ξεκινάει από την ονομασία της έκθεσης.: "Απέναντι, οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.".
Σε κάθε τρίτο παρατηρητή, ο οποίος τυχαίνει να αγνοεί την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού και του πολυεθνικού, ετερόκλητου επινοήματος που αποκαλείται τουρκισμός, δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό …διάλογο των δυο λαών στην απώτατη αρχαιότητα.
"Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των δεύτερων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη", συνεχίζει ο κ. Λιάκος.
Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος στην Έφεσο ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές , μιας και τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους.
Στις χιλιετίες πριν από την εμφάνιση του Χριστού υπήρχε πολιτισμικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου, αλλά αφορούσε τους Έλληνες τις Ιωνίας και τους Έλληνες στις απέναντι όχθες του Αιγαίου. "O Όμηρος δε διάβαζε... Χουριέτ".
Προπαγάνδα στις ΗΠΑ
Η εντύπωση του αρχαιότατου πολιτισμικού διάλογου τουλάχιστον φαίνεται να προκλήθηκε ή να διοχετεύτηκε στην Σούζαν Φλάουτερ, συντάκτρια της εφημερίδας Νew Υork Τimes η οποία έγραψε προχθές άρθρο με το γεγονός που είχε τίτλο:
"Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση". Η Ελλάδα δηλαδή επαναπροσεγγίζει την Τουρκία αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με τη γειτονική χώρα.
Στους γνωρίζοντες ο τίτλος προκαλεί θυμηδία αλλά οι υπόλοιποι μπορεί και να πείθονται.
Στο άρθρο επισημαίνεται : "Η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες , όπως λένε οι επιμελητές τις έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περεταίρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών (που έχουν ηλικία 5 χιλιετών) της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες. Είναι μια περιοχή που εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικές και εδαφικές διαφορές – πολλά νησιά του Αιγαίου έχουν και ελληνικό και τουρκικό όνομα".
Με σχετικά έξυπνο τρόπο χωρίς να γράψει ευθέως ψέματα η συντάκτρια αφήνει να εννοηθεί ότι οι εδαφικές διαφορές (τις οποίες επικαλείται μονομερώς η Τουρκία), μπορούν να γεφυρωθούν εάν ανατρέξουμε στο "κοινό" παρελθόν μας.
Κοινό παρελθόν;
Η δρ. Ναζάρ Όλτσερ είναι η επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του μουσείου Σαμπαντζι και σε δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε τον ιωνικό και τον αιγαιακό πολιτισμό επηρεασμένο από τους …Τούρκους.
Τη λέξη Τούρκοι δεν τη χρησιμοποιεί, αλλά την αφήνει να εννοηθεί μέσω της φράσης "επηρεάστηκαν από πολιτισμούς που προήλθαν από τη Μεσοποταμία και τελικά έφτασαν στα νησιά".
Η στάση της γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν δηλώνει ότι "θέλουμε αυτό να γίνει ένα γεγονός με το ποίο θα υπερνικήσουμε τις προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και θα αποτελέσει μια αιτία για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια μας γι’ αυτό το παρελθόν".
Συνεπώς , αν Έλληνες και Τούρκοι μοιραζόμαστε υπερηφάνεια για το παρελθόν , θα μοιραστούμε και το ίδιο παρελθόν.
Δυστυχώς η κοινή λογική επιβάλλει στους Έλληνες να μην νιώθουν υπερηφάνεια για το παρελθόν των Τούρκων , οι οποίοι ειδικεύτηκαν στην υποδούλωση των λαών της Ανατολίας , στο πλιάτσικο και τις γενοκτονίες.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αν αναζητήσει κάποιος στο διαδίκτυο τα βιβλία της κας Όλτσερ το πρώτο που θα βρει θα είναι ένα που έχει γράψει από κοινού με άλλους επιστήμονες και τιτλοφορείται: "Τούρκοι : Ένα ταξίδι χιλίων ετών 600-1600".
Ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στον χάρτη των εθνών το 600 μ.Χ., επιδιώκει να αποκτήσουν εξ αδιαιρέτου δικαιώματα στην πολυετή ιστορία της ελληνικής Μ. Ασίας και του ελληνικού αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού.
3. ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Σε λίγο θα μας πουν και ότι ο Όμηρος ήξερε τουρκικά!
Διαβάστε ένα καταπληκτικό άρθρο των New York Times:
«Την τιμητική του θα έχει φέτος το καλοκαίρι το μουσείο Sakip Sabanci της Κωνσταντινούπολης καθώς εκεί θα γίνει η κοινή έκθεση αρχαιοτήτων από την χώρα μας και την γειτονική Τουρκία. Η έκθεση θα τιτλοφορείται, «Απέναντι: Οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία στην 3η π.Χ. χιλιετία» και θα αποτελέσει τον πρώτο δεσμό συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο επισκέπτης θα μπορέσει να θαυμάσει αρχαιότητες και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, όπως κοσμήματα, ειδώλια, πήλινα αγγεία, μαγειρικά σκεύη και όπλα.
Η διαδικασία συλλογής όλων των, προς έκθεση, αντικειμένων λέγεται ότι έχει βοηθήσει πολύ τους ειδικούς ανάλογων εκθέσεων αλλά και τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν τη σχέση ανταλλαγής αγαθών και τρόπου ζωής –κατά την αρχαιότητα- μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Σε μία περιοχή με έντονες διαμάχες –ακόμα και σήμερα- σχετικά με πολιτικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά προβλήματα που ανακύπτουν μονίμως, πολλά από τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στα τεφτέρια των μελετητών διατηρούν… δύο ονομασίες, ανάλογα με την γλώσσα στην οποία θα αναφερθούν.
Ο υπεύθυνος του τουρκικού μουσείου που θα φιλοξενήσει την έκθεση, Nazan Olcer, δήλωσε ότι, «θέλουμε το γεγονός αυτό να υπερνικήσει τις γνωστές προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και να γίνει πρόσκληση για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια του παρελθόντος μας». Από την πλευρά του, ο Νικόλας Σταμπολίδης του μουσείου Γουλανδρή είπε ότι τα συγκεκριμένα εκθέματα «είναι το κάλλιστο που μπορεί να προσφέρει η αρχαιολογική μελέτη μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια». Μάλιστα, εντύπωση και θαυμασμό προκαλεί το γεγονός ότι πολλά από τα εκθέματα υπήρξαν έμπνευση για καλλιτέχνες του 20ου αιώνα όπως είναι οι Πικάσσο και Τζιακομέτι.
Προφανώς και υπήρχε Τουρκία στην αρχαιότητα, απλά οι εθνικιστική παράδοση της ελληνικής παιδείας μας κράτησε στο σκοτάδι. Διαβάζαμε για Ιωνία, Λυδία, Κιλικία, Πέρσες κατακτητές, προσωκρατικούς φιλοσόφους και άλλα φανταστικά διηγήματα.
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα νησιά του Αιγαίου έχουν δύο ονόματα. Όχι μόνο η Σαντορίνη που την λένε και Θήρα, προς τιμήν του Δωριέα αρχηγού των αποίκων. Το Σαντορίνη είναι παραφθορά του «Σάντα Ειρήνη», ή υπάρχει κάποια πιο φρέσκια θεωρία με τούρκικη ρίζα;
Τον Πειραιά πειράζει που τον έλεγαν Πόρτο Λεόνε; Ήταν και νησί κάποτε, όπως απέδειξαν οι σύγχρονοι ερευνητές δικαιώνοντας τον Στράβωνα. Λέτε να αποτελέσει γκρίζα ζώνη στο μέλλον;
Το Πασαλιμάνι να φανταστούμε ότι δεν ενοχλεί που ακόμη έτσι το λέμε…
Η ελληνοτουρκική φιλία φαίνεται ότι στο μυαλό κάποιων περνά μέσα από μια πρωτοφανή παραχάραξη της ιστορίας, πολλές φορές ακόμη και της λογικής:
Ο Πικάσσο και ο Τζιακομέτι εμπνεύσθηκαν τα έργα τους από αρχαίους Τούρκους καλλιτέχνες;
Ο Όμηρος ήταν ο Homer, ο Ομέρ Βρυώνης ήταν …απόγονος του.
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι, ποιό Ελληνικό υπουργείο πολιτισμού, επιχορήγησε, με πόσα λεφτά, αυτή την έκθεση, όταν την ίδια ώρα, δεν δίνουν δεκάρα, σε οργανώσεις και ιδρύματα που παράγουν και προάγουν τον Ελληνικό πολιτισμό;
Τους αφήνουμε και κάνουν.
Οι Σκοπιανοί έχουν οικειοποιηθεί τη Μακεδονία.
Οι Βούλγαροι έχουν οικειοποιηθεί την αρχαία Θράκη.
Οι Τούρκοι, όπως πολύ σωστά γράφει το άρθρο, θα φτάσουν να λένε ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος ήταν Τούρκος μουσουλμάνος.
Οι Αλβανοί οικειοποιούνται την αρχαία Ήπειρο και αρχίζουν να “σκοτώνονται” με τους Σκοπιανούς για το αν ο Αλέξανδρος, του οποίου η μητέρα ήταν ιλλυρικής καταγωγής, ήταν Αλβανός ή όχι.
Οι Νεοκύπριοι και οι κύκλοι τού Παντείου διαλαλούν ότι δεν υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, αλλά ελληνόφωνοι Κύπριοι.
Πολλοί Κρητικοί αυτοπροσδιορίζονται ως Κρητικοί σε αντιδιαστολή και όχι παράλληλα με τον αυτοπροσδιορισμό τους ως Ελλήνων γιατί θέλουν να ζήσουν σε ένα μαφιοκρατούμενο κρητικό κράτος.
Οι κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αποδέχονται συγκυριαρχία με την Τουρκία στη Θράκη και στο Αιγαίο.
Το ΚΚΕ δηλώνει αμετανόητο που αγωνίστηκε κατά τον Εμφύλιο για να φτάσει η Ελλάδα στη Λαμία, ενώ κανένα κόμμα τής Αριστεράς δεν έχει καταδικάσει τους καταστροφικούς για το έθνος μας “αγώνες” των Αριστερών κατά τον Εμφύλιο.
Πολλοί πολιτικοί, από τον Αλαβάνο ως τον Βαρβιτσιώτη τζούνιορ, θεωρούν ότι η σημαία μας είναι απλά και μόνο ένα πανί.
Το θέμα που θίγει το άρθρο είναι, τελικά, το κερασάκι στην τούρτα τής αποδόμησης τού έθνους και της κουλτούρας τού απόλυτου μηδενισμού που καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε στην Ελλάδα από το 1981 και μετά. Η έκθεση των “τουρκικών αρχαιοτήτων” είναι απλά και μόνο ένα σύμπτωμα τής φοβερής νόσου από την οποία πάσχουμε.
Είμαστε μια χώρα χωρίς κεφαλή, χωρίς ηγεσία, κοινώς σκορποχώρι. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε να γίνει εκτός από τέτοια περιστατικά; Ή μήπως περιμένουμε να μας υπερασπίζονται συνέχεια οι ξένοι;
4. Κατωτέρω θα παραθέσω την ερμηνεία αυτών των φαινομένων, όπως την έχω καταγράψει στο βιβλίο μου, που προανέφερα. Αναφέρω απλώς ένα απόσπασμα.
«Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κώστα Σημίτη, καθαρά αντεθνική, ο οποίος είχε τονίσει το απαράδεκτο : «Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μία σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα».1
Η Αριστερά γενικά έχει χάσει το όραμά της, τα ιδανικά και τις αξίες της απ’ τη στιγμή που ασπάστηκε το δόγμα της κατάργησης του έθνους – κράτους, που μπορεί να δώσει την πολιτιστική ηγεμονία για ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο. Αυτό το μοντέλο που προωθεί ο Νταβούτογλου για τη χώρα του, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί και εκμεταλλευτεί την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνικού έθνους, την οποία εμείς ως Έλληνες αποποιούμεθα.2 Όμως χωρίς πολιτισμική ηγεμονία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε όραμα, που είναι απαραίτητο και ούτε ταξική πάλη. Και αν υποτεθεί ότι αυτή θα είχε τη δυνατότητα επιτυχίας, θα είχε αυτοαναιρεθεί αμέσως από τα μέσα. Γιατί, όπως είπε και ο Γκράμσι η ιδεολογική πάλη, (την οποία εμείς θα την αποκαλούσαμε πολιτισμική), είναι οργανωτικό τμήμα της ταξικής πάλης.
Αυτός πιθανόν είναι και ο λόγος που ο νομπελίστας Γάλλος οικονομολόγος Maurice Allais αποφαίνεται ότι «η τύφλωση των πολιτικών ηγετών μας, Δεξιάς και Αριστεράς, απ’ το 1974, είναι πλήρως υπεύθυνη για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα». 3 Αυτό όμως είναι λάθος.4 Η επιβολή, κατά την άποψή του, της παγκοσμιοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ τους Αμερικανούς και τους Άγγλους συνετέλεσε ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μεταβληθεί σε ζώνη ελεύθερου εμπορίου για τις πολυεθνικές εταιρείες όχι μόνον των ΗΠΑ, αλλά και της υφηλίου γενικότερα.
Υπονόμευση του εθνικού κράτους απ’ την άλλη συντελεί στην «υφαρπαγή απ’ τους λαούς της κυριαρχίας τους, της ελευθερίας τους, της δημοκρατίας τους και της ταυτότητάς τους και την αναγωγή τους από πολίτες σε χειραγωγούμενους καταναλωτές μιας ασύδοτης αγοράς, χωρίς σύνορα και θεσμικό πλαίσιο, χωρίς εγγυήσεις και ελέγχους»5
1. Βλ, Κώστας Σημίτης, Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Εθνική Στρατηγική, εκδ. «Γνώση», Αθήνα 1992, σ. 75.
Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς σε τι διαφέρει η δήλωση αυτή του Κώστα Σημίτη, την οποία ασπάζεται και ο Γιώργος Παπανδρέου, απ’ τη φημολογούμενη ως δήλωση του Κίσιγκερ : «Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές ρίζες του. Τότε, ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά αποθέματά του, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτήν τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». Βλ. «Οικονομικός Ταχυδρόμος», 14.8.97. Ο Κίσιγκερ είναι ο πρώτος εθνομηδενιστής. Φαίνεται ότι ο ρόλος αυτός έχει ανατεθεί απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και κυρίως τις ΗΠΑ στην Τουρκία. Η προσπάθεια της λεγόμενης «Ελληνοτουρκικής φιλίας» δεν έχει κανένα άλλο στόχο, απ’ το να μας καταστήσει δορυφόρο του Νέο – Οθωμανισμού. Δεν έχει σημασία, αν τη φράση αυτήν την είπε ή δεν την είπε ο Κίσιγκερ. Σημασία έχει ότι αυτός ο στόχος εφαρμόζεται απ’ την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου κατά γράμμα, καθώς επίσης απ’ τους εθνομηδενιστικούς κύκλους. Το αποδεικνύει η πολιτική τους στην πράξη.
2. Ας πάρουμε παράδειγμα και τους Σκοπιανούς που με την ιδιοποίηση του ονόματος «Μακεδονία», θέλουν να δημιουργήσουν με κάθε τρόπο και μέσο «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα».
Η αλλοίωση της ιστορίας την οποία επιδιώκει ο Νταβούτογλου απ’ την άλλη μεριά, μπορεί να θεωρηθεί γελοία, όπως και η επιδίωξη των Σκοπιανών να σφετεριστούν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας. Ωστόσο η παραχάραξη της ιστορίας είναι εύκολη, όταν εκείνοι που πρέπει να δράσουν κατά της παραχάραξης, περί άλλα τυρβάζουν και όταν οι άλλοι προωθούν διεθνώς με επιτυχία την προπαγάνδα τους.
Σε πρόσφατο συνέδριο πολιτιστικής κληρονομιάς, που έγινε στην Τουρκία υπό την προεδρία του ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Νταβούτογλου, ελέχθη ότι στη σημερινή Τουρκία οι Τούρκοι είναι οι συνεχιστές της ιστορίας των αρχαίων πολιτισμών, οι οποίοι αναμείχθηκαν με τον τουρκικό πολιτισμό και την τουρκική κουλτούρα και το κράμα αυτής της ανάμειξης άρχισε να παράγεται απ’ το 1071 μ.Χ., όταν εμφανίστηκαν στην περιοχή η μάζα των Μογγόλων Τούρκων που έφθασαν απ’ τη Μογγολία.
Το θέμα που θίγει το άρθρο είναι, τελικά, το κερασάκι στην τούρτα τής αποδόμησης τού έθνους και της κουλτούρας τού απόλυτου μηδενισμού που καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε στην Ελλάδα από το 1981 και μετά. Η έκθεση των “τουρκικών αρχαιοτήτων” είναι απλά και μόνο ένα σύμπτωμα τής φοβερής νόσου από την οποία πάσχουμε.
Είμαστε μια χώρα χωρίς κεφαλή, χωρίς ηγεσία, κοινώς σκορποχώρι. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε να γίνει εκτός από τέτοια περιστατικά; Ή μήπως περιμένουμε να μας υπερασπίζονται συνέχεια οι ξένοι;
4. Κατωτέρω θα παραθέσω την ερμηνεία αυτών των φαινομένων, όπως την έχω καταγράψει στο βιβλίο μου, που προανέφερα. Αναφέρω απλώς ένα απόσπασμα.
«Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κώστα Σημίτη, καθαρά αντεθνική, ο οποίος είχε τονίσει το απαράδεκτο : «Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μία σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα».1
Η Αριστερά γενικά έχει χάσει το όραμά της, τα ιδανικά και τις αξίες της απ’ τη στιγμή που ασπάστηκε το δόγμα της κατάργησης του έθνους – κράτους, που μπορεί να δώσει την πολιτιστική ηγεμονία για ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο. Αυτό το μοντέλο που προωθεί ο Νταβούτογλου για τη χώρα του, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί και εκμεταλλευτεί την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνικού έθνους, την οποία εμείς ως Έλληνες αποποιούμεθα.2 Όμως χωρίς πολιτισμική ηγεμονία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε όραμα, που είναι απαραίτητο και ούτε ταξική πάλη. Και αν υποτεθεί ότι αυτή θα είχε τη δυνατότητα επιτυχίας, θα είχε αυτοαναιρεθεί αμέσως από τα μέσα. Γιατί, όπως είπε και ο Γκράμσι η ιδεολογική πάλη, (την οποία εμείς θα την αποκαλούσαμε πολιτισμική), είναι οργανωτικό τμήμα της ταξικής πάλης.
Αυτός πιθανόν είναι και ο λόγος που ο νομπελίστας Γάλλος οικονομολόγος Maurice Allais αποφαίνεται ότι «η τύφλωση των πολιτικών ηγετών μας, Δεξιάς και Αριστεράς, απ’ το 1974, είναι πλήρως υπεύθυνη για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα». 3 Αυτό όμως είναι λάθος.4 Η επιβολή, κατά την άποψή του, της παγκοσμιοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ τους Αμερικανούς και τους Άγγλους συνετέλεσε ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μεταβληθεί σε ζώνη ελεύθερου εμπορίου για τις πολυεθνικές εταιρείες όχι μόνον των ΗΠΑ, αλλά και της υφηλίου γενικότερα.
Υπονόμευση του εθνικού κράτους απ’ την άλλη συντελεί στην «υφαρπαγή απ’ τους λαούς της κυριαρχίας τους, της ελευθερίας τους, της δημοκρατίας τους και της ταυτότητάς τους και την αναγωγή τους από πολίτες σε χειραγωγούμενους καταναλωτές μιας ασύδοτης αγοράς, χωρίς σύνορα και θεσμικό πλαίσιο, χωρίς εγγυήσεις και ελέγχους»5
1. Βλ, Κώστας Σημίτης, Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Εθνική Στρατηγική, εκδ. «Γνώση», Αθήνα 1992, σ. 75.
Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς σε τι διαφέρει η δήλωση αυτή του Κώστα Σημίτη, την οποία ασπάζεται και ο Γιώργος Παπανδρέου, απ’ τη φημολογούμενη ως δήλωση του Κίσιγκερ : «Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές ρίζες του. Τότε, ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά αποθέματά του, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτήν τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». Βλ. «Οικονομικός Ταχυδρόμος», 14.8.97. Ο Κίσιγκερ είναι ο πρώτος εθνομηδενιστής. Φαίνεται ότι ο ρόλος αυτός έχει ανατεθεί απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και κυρίως τις ΗΠΑ στην Τουρκία. Η προσπάθεια της λεγόμενης «Ελληνοτουρκικής φιλίας» δεν έχει κανένα άλλο στόχο, απ’ το να μας καταστήσει δορυφόρο του Νέο – Οθωμανισμού. Δεν έχει σημασία, αν τη φράση αυτήν την είπε ή δεν την είπε ο Κίσιγκερ. Σημασία έχει ότι αυτός ο στόχος εφαρμόζεται απ’ την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου κατά γράμμα, καθώς επίσης απ’ τους εθνομηδενιστικούς κύκλους. Το αποδεικνύει η πολιτική τους στην πράξη.
2. Ας πάρουμε παράδειγμα και τους Σκοπιανούς που με την ιδιοποίηση του ονόματος «Μακεδονία», θέλουν να δημιουργήσουν με κάθε τρόπο και μέσο «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα».
Η αλλοίωση της ιστορίας την οποία επιδιώκει ο Νταβούτογλου απ’ την άλλη μεριά, μπορεί να θεωρηθεί γελοία, όπως και η επιδίωξη των Σκοπιανών να σφετεριστούν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας. Ωστόσο η παραχάραξη της ιστορίας είναι εύκολη, όταν εκείνοι που πρέπει να δράσουν κατά της παραχάραξης, περί άλλα τυρβάζουν και όταν οι άλλοι προωθούν διεθνώς με επιτυχία την προπαγάνδα τους.
Σε πρόσφατο συνέδριο πολιτιστικής κληρονομιάς, που έγινε στην Τουρκία υπό την προεδρία του ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Νταβούτογλου, ελέχθη ότι στη σημερινή Τουρκία οι Τούρκοι είναι οι συνεχιστές της ιστορίας των αρχαίων πολιτισμών, οι οποίοι αναμείχθηκαν με τον τουρκικό πολιτισμό και την τουρκική κουλτούρα και το κράμα αυτής της ανάμειξης άρχισε να παράγεται απ’ το 1071 μ.Χ., όταν εμφανίστηκαν στην περιοχή η μάζα των Μογγόλων Τούρκων που έφθασαν απ’ τη Μογγολία.
Αυτό το κατασκεύασμα το παρουσιάζουν ως τουρκική ιστορία και στηρίζεται στους Φρύγες, μιαν αρχαία φυλή που για λόγους αληθοφάνειας επικαλούνται αποσπάσματα απ’ τον Όμηρο και συγκεκριμένα απ’ την Ιλιάδα, όπου αναφέρονται οι Φρύγες ως εχθροί των Ελλήνων κατά τον πόλεμο της Τροίας. Θεωρούν τους Φρύγες προπάτορές τους και ότι η αντιπαλότητα των Τούρκων με τους Έλληνες αρχίζει απ’ την εποχή του Τρωικού Πολέμου. Για να στηρίξουν αυτό το κατασκεύασμα, αναφέρουν ότι οι Φρύγες πριν απ’ τον Τρωικό Πόλεμο κατοικούσαν στη Θράκη και Σαμοθράκη και με τον ερχομό των Αχαιών υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη Θράκη και να εγκατασταθούν στη Μικρά Ασία. Για να υποστηρίξουν αυτό το ψέμα παρουσιάζουν ένα αγγείο που βρέθηκε στη Σαμοθράκη, πάνω στο οποίο φαίνονται χορευτές να χορεύουν γυρνώντας γύρω απ’ τον εαυτό τους και να βγαίνει σκόνη. Σε αυτόν το χορό στηρίζουν την αληθοφάνεια της πλαστής ιστορίας ότι οι σημερινοί Δερβίσηδες έχουν βάση στη διδασκαλία τους τον Πλάτωνα. Επιπλέον όμως ο Νταβούτογλου διαπράττει ένα ακόμη «ιστορικό έγκλημα». Αναφέρει ότι οι Τούρκοι είναι ο αρχαιότερος λαός του κόσμου, γιατί κατάγονται απ’ τους Φρύγες, που σύμφωνα με ένα πείραμα που έκανε ο βασιλιάς Ψαμμήτιχος της Αιγύπτου διαπίστωσε ότι οι Φρύγες είναι ο αρχαιότερος λαός απ’ αυτούς. Το πείραμα αυτό αναφέρει ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος στο βιβλίο του Μούσαι, βιβλίο ΙΙ, κεφ. 3. Το πράγμα φαίνεται αστείο και γελοίο, αλλά δεν είναι. Αστείοι και γελοίοι είναι μόνον εκείνοι, που πιστεύουν ότι η προπαγάνδα αυτή του Νταβούτογλου είναι αστεία και γελοία. όπως ακριβώς συνέβη και με τα Σκόπια.
Το εξωφρενικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι η ελληνική διανόηση (οποιουδήποτε χρώματος) όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά υπάρχουν και έλληνες διανοούμενοι που στηρίζουν αυτήν την θεωρία του Νταβούτογλου και προωθούν την υπαγωγή της Ελλάδας στον Νέο –Οθωμανισμό, ως κράτους δορυφόρου. Πάντοτε φυσικά με τη συμπαράσταση των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας».
Όλοι, τρόπον τινά, προσπαθούν να εγκολπωθούν και οικειοποιηθούν τον ελληνικό πολιτισμό (αρχαίο και βυζαντινό, ακόμη και τη μυθολογία μας, κι’ εμείς να τον αποποιούμεθα. Και, ει δυνατόν, να ενοχοποιήσουμε και να μηδενίσουμε τον εθνικό πολιτισμό, την εθνική ταυτοπροσωπία, τις εθνικές παρακαταθήκες και παραδόσεις, με μια φράση ό,τι συνιστά το έθνος και τη συνείδηση του λαού αυτού του έθνους. Ο δίαυλος ανάμεσα στην Αριστερά και στα λαϊκά στρώματα είναι ο πολιτισμός αυτού του λαού.
Ας θυμηθούμε αυτό που είπε ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ότι εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να κάνουμε τον πολιτισμό μας «στρατηγικό άξονα της ελληνικής πολιτικής, εσωτερικής και διεθνούς», που θα αποτελούσε και την πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς. Χωρίς αυτόν τον στρατηγικό άξονα ως ηγεμονική προμετωπίδα, η Αριστερά θα παραδέρνει απαξιωμένη στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.
3. Maurice Allais, «Η παγκοσμιοποίηση υπονομεύει την Ευρώπη και την οδηγεί στην καταστροφή», συνέντευξη δημοσιευμένη στον Παρόν, 6.9.2009.
4 .Κατά την άποψή μας η άποψη του Maurice Allais, για την τύφλωση των πολιτικών ηγετών Δεξιάς και Αριστεράς δεν είναι σωστή, γιατί πρόκειται για συνειδητή επιλογή και όχι για λάθος (τύφλωση).
5 .Βλ. εφημερίδα το Παρόν, 6.9.2009, σ. 26.
Το εξωφρενικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι η ελληνική διανόηση (οποιουδήποτε χρώματος) όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά υπάρχουν και έλληνες διανοούμενοι που στηρίζουν αυτήν την θεωρία του Νταβούτογλου και προωθούν την υπαγωγή της Ελλάδας στον Νέο –Οθωμανισμό, ως κράτους δορυφόρου. Πάντοτε φυσικά με τη συμπαράσταση των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας».
Όλοι, τρόπον τινά, προσπαθούν να εγκολπωθούν και οικειοποιηθούν τον ελληνικό πολιτισμό (αρχαίο και βυζαντινό, ακόμη και τη μυθολογία μας, κι’ εμείς να τον αποποιούμεθα. Και, ει δυνατόν, να ενοχοποιήσουμε και να μηδενίσουμε τον εθνικό πολιτισμό, την εθνική ταυτοπροσωπία, τις εθνικές παρακαταθήκες και παραδόσεις, με μια φράση ό,τι συνιστά το έθνος και τη συνείδηση του λαού αυτού του έθνους. Ο δίαυλος ανάμεσα στην Αριστερά και στα λαϊκά στρώματα είναι ο πολιτισμός αυτού του λαού.
Ας θυμηθούμε αυτό που είπε ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ότι εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να κάνουμε τον πολιτισμό μας «στρατηγικό άξονα της ελληνικής πολιτικής, εσωτερικής και διεθνούς», που θα αποτελούσε και την πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς. Χωρίς αυτόν τον στρατηγικό άξονα ως ηγεμονική προμετωπίδα, η Αριστερά θα παραδέρνει απαξιωμένη στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.
3. Maurice Allais, «Η παγκοσμιοποίηση υπονομεύει την Ευρώπη και την οδηγεί στην καταστροφή», συνέντευξη δημοσιευμένη στον Παρόν, 6.9.2009.
4 .Κατά την άποψή μας η άποψη του Maurice Allais, για την τύφλωση των πολιτικών ηγετών Δεξιάς και Αριστεράς δεν είναι σωστή, γιατί πρόκειται για συνειδητή επιλογή και όχι για λάθος (τύφλωση).
5 .Βλ. εφημερίδα το Παρόν, 6.9.2009, σ. 26.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου