Από Henry Makow / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Ο συγγραφέας Jonas E. Alexis που ζει στη Νότια Κορέα, είναι ο συγγραφέας πολλών βιβλίων που τεκμηριώνουν την επίθεση στις χριστιανικές αξίες. Αυτό το δοκίμιο έχει ληφθεί από το κεφάλαιο, ‘Μια Σύντομη Ιστορία του Κινήματος των Neocons’, μέρος της επικείμενης μελέτης του, ‘O Χριστιανισμός και ο Ραβινικός Ιουδαϊσμός : Εκπληκτικές Διαφορές, Αντικρουόμενα Οράματα, και Κοσμοθεωρητικές Επιπτώσεις - Από τις αρχές της Εκκλησίας μέχρι την σύγχρονη εποχή μας’. Η Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του είναι : Jonasealexisphlm@netscape.net.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Μίλτον Φρίντμαν (Milton Friedman, 1912 - 2006 : νομπελίστας και κορυφαίος Αμερικάνος οικονομολόγος, του οποίου οι γονείς ήταν Εβραίοι που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ από την Ουγγαρία) «οι εβραϊκές ομάδες έχουν παίξει έναν κρίσιμο ρόλο στην «από-χριστιανοποίηση»του αμερικανικού πολιτισμού."
"Έχουν προσβάλει με επιτυχία την ανάγνωση της Αγίας Γραφής στα δημόσια σχολεία και κάθε μορφή κρατικής ενίσχυσης για τα θρησκευτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα (parochial schools). Τόσο κυρίαρχη έγινε η «αποσχιστική» άποψη (διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους) που ακόμη και μια αδογμάτιστη προσευχή που συνέταξε το Διοικητικό Συμβούλιο Regents της Νέας Υόρκης το 1962 κρίθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Engel v. Vitale ότι αποτελεί παραβίαση της ρήτρας της Πρώτης Τροπολογίας του Συντάγματος".
Ο Benjamin Ginsberg πρόσθεσε : «τα θρησκευτικά σύμβολα και οι μορφές (θρησκευτικής) έκφρασης που οι Εβραίοι βρίσκουν απειλητικές έχουν σχεδόν πλήρως εξαλειφθεί από τα σχολεία και άλλα δημόσια ιδρύματα. Οι Αγωγές που άσκησε η ACLU, ένας οργανισμός του οποίου η ηγεσία και τα μέλη είναι κατά κύριο λόγο Εβραίοι, εξασφάλισαν ομοσπονδιακές δικαστικές αποφάσεις επίσημης απαγόρευσης εγκεκριμένης προσευχή στα δημόσια σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς και άλλες θρησκευτικές εκφράσεις σε πάρκα και δημόσια κτίρια."
Ο Εβραίος νομικός μελετητής Stephen M. Feldman, λέει κάτι πολύ παρόμοιο, όπως και ο JJ Goldberg, ο οποίος σημείωσε, "οι Εβραίοι ήταν συντριπτικά εις βάρος του να επιτρέπεται η προσευχή στα δημόσια σχολεία ή να επιτρέπονται τα θρησκευτικά σύμβολα - οποιαδήποτε θρησκευτικά σύμβολα - σε ιδιοκτησία της κυβέρνησης. Άλλοι Αμερικανοί ήταν έντονα υπέρ και των δύο."
Αυτό το κίνημα από-χριστιανοποίησης καλύπτει τον εικοστό αιώνα, αρχίζοντας όταν οι Εβραίοι προσπάθησαν να αφαιρέσουν τη λέξη «Χριστιανός» από τον Χάρτη Δικαιωμάτων της Βιρτζίνια το 1899. Οι σπόροι γι' αυτό το κίνημα ήταν εμφανείς ακόμα και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.
Όταν η πολιτεία του Ιλλινόις «εξέδωσε ένα ψήφισμα με το οποίο καλούσε τον Πρόεδρο να κηρύξει μία ημέρα «νηστείας και προσευχής», «για την εξασφάλιση του προσδιορισμένου (από τον Θεό) δρόμο μέσω του Ιησού Χριστού», ο Lincoln συναίνεσε, αλλά ήθελε περισσότερο γενικές αναφορές στη «μεγαλειώδη αλήθεια που αναφέρει η Αγία Γραφή».
Ωστόσο, η από-χριστιανοποίηση προχώρησε με πιο ταχείς ρυθμούς μετά τους Παγκόσμιους Πολέμους.
Ο Sachar δηλώνει ότι αποτελούσε ένα «μεταπολεμικό κίνδυνο» για τους Εβραίους. Ο JJ Goldberg παρομοίως δηλώνει ότι «οι υποστηρικτές των εβραϊκών συμφερόντων στη μεταπολεμική εποχή εργάστηκαν σκληρά για την επέκταση του διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους". Ο Goldberg προχωράει ακόμα πιο πέρα λέγοντας ότι υπάρχει μια γενική συναίνεση μεταξύ των φιλελεύθερων Εβραίων να προωθήσουν μία πολιτική «υπέρ της μετανάστευσης και των προσφύγων, των πολιτικών δικαιωμάτων και θετικής δράσης (‘κατά των διακρίσεων’), του δικαιώματος στην έκτρωση, διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους και πολλών άλλων θεμάτων".
Μέσα σε λίγες δεκαετίες, η Anti-Defamation League (ADL) θα πάρει τα όπλα με μια διαφορετική μορφή, απελευθερώνοντας μια έκθεση με τίτλο «Η Θρησκευτική Δεξιά : Η Βίαιη Επίθεση στην Ανεκτικότητα και την Πολυφωνία στην Αμερική», η οποία επιτέθηκε σε ανθρώπους όπως ο Donald W. Wildmon της ‘American Family Association’ και ο Pat Robertson, ο οποίος ονομάστηκε «κρυπτο-φασίστας» (σχ. ΚΟ : ο οποίος, εν τω μεταξύ, είναι από τους πιο γνωστούς χριστιανούς σιωνιστές!).
Η ADL κατηγόρησε επίσης τον Robertson (φωτο) ότι είπε ότι οι Εβραίοι είναι «πνευματικά κωφοί και τυφλοί πνευματικά», χωρίς να προσφέρουν οποιαδήποτε πηγή.
"Σε απάντηση, ο Robertson και ο [Ralph] Reed δημοσίευσαν ένα δελτίο κατηγορώντας την ADL για ανακρίβειες (ο Robertson αρνήθηκε ότι είπε «πνευματικά κωφοί και πνευματικά τυφλοί», και η ADL ζήτησε συγγνώμη... Αυτό που συνέβη στη συνέχεια πρέπει να ταρακούνησε την ADL, γιατί δέχτηκε επίθεση από αρκετούς Εβραίους. Εβδομήντα πέντε Εβραίοι υπέγραψαν μια διαφήμιση που έλεγε, «Πρέπει οι Εβραίοι να Φοβούνται τη ‘Χριστιανική Δεξιά’;», σε των New York Times, στις 2 Αυγούστου 1994, με την οποία επιτίθονταν στην εβραϊκή οργάνωση για τα πολιτικά δικαιώματα (sic). "Ένας άλλος αριθμός Εβραίων διανοούμενων συντάχθηκε με τη διαφήμιση.
Αυτή η στάση της από-χριστιανοποίησης ήταν η ρίζα κάθε εβραϊκού ριζοσπαστικού κινήματος, και το πνευματικό κίνημα της Νέας Υόρκης δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Αν και ο Stephen Halper και ο Jonathan Clarke αρνούνται ότι το νεοσυντηρητικό κίνημα (των neocons) ήταν κατά κύριο λόγο ένα «εβραϊκό φαινόμενο», επικαλούμενος το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί μη Εβραίοι στο κίνημα, κάθε εβραϊκό επαναστατικό κίνημα πρέπει να προσελκύσει και μη-Εβραίους, προκειμένου να μπορέσει να πάρει "διασημότητα". (Ο Sigmund Freud χρησιμοποίησε αυτή την αρχή για να διαδώσει το δικό του ‘ευαγγέλιο’ της ψυχανάλυσης, και ήταν εν μέρει για το σκοπό αυτό που έγινε φίλος με ανθρώπους όπως ο Ernest Jones.)
Ο Halper και ο Clarke δεν είναι συνεπείς σε αυτό το σημείο, αφού η ιστορική τεκμηρίωση δείχνει σαφώς ότι το νεοσυντηρητικό κίνημα ήταν αποκλειστικά εβραϊκό με πολύ λίγες εξαιρέσεις.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου