Σελίδες

Ξυπνάτε Έλληνες και δείτε...

Η φωτογραφία μου
1/1/2011 ----- Φίλες και φίλοι γειά σας. Ξεκινάμε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε και εμείς όλους τους Έλληνες πολίτες να δουν μέσα και από το δικό μας Blog με άλλο μάτι (και όχι με τα μάτια των υποτακτικών Μ.Μ.Ε.) όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας και τα σχέδια που έχουν οι εντός και εκτός χώρας εχθροί μας… Αυτό το Blog δεν είναι Εθνικιστικό. Είναι απλά Ελληνικό και θέλει να δείξει τα κακώς κείμενα και την προσπάθεια που γίνετε για την εξόντωση της πατρίδας μας… Δεν έχουμε καμιά σχέση με Εθνικιστικές οργανώσεις, Μ.Κ.Ο. και λοιπά συναφή στοιχεία. Εμείς εδώ είμαστε μιά ομάδα οι οποίοι είναι ΑΠΛΑ Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι και θέλουμε το καλύτερο για τη χώρα μας και τους πολίτες της. Από αυτά που θα δείτε στην πορεία θα καταλάβετε πολλά και ελπίζω να σκεφτείτε λίγο τι και ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν εδώ και χρόνια, ποιος ο ρόλος τους και τι πρέπει να κάνουμε εμείς… Ελπίζουμε να μας τιμήσουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες με τις αναγνώσεις τους και τα σχόλιά τους. Θα σας παρακαλέσουμε τέλος να διαδώσετε αυτό το χώρο σε όσους περισσότερους Έλληνες μπορείτε για να ενωθούμε ΟΛΟΙ μαζί και να αντιμετωπίσουμε τους Εχθρούς μας…

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

"Το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους" : Δείτε ένα συγκλονιστικό άρθρο


Γράφει ο Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος

Ίσως ο λόγος μου, σήμερα, να είναι επιτάφιος, επικήδειος επάνω στο άταφο σώμα της Παιδείας μας, της πάλαι ποτέ Εθνικής και νυν νεοταξικής και καλύτερα δαιμονικής. "Το κακό θα έρθει από τους διαβασμένους" έλεγε ο Πατροκοσμάς... και το κακό ήρθε!

Η παιδεία... "Παιδεία, εστί ου την υδρίαν πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν." (Πλάτωνας.) Η Παιδεία είναι, όχι το γέμισμα του άδειου δοχείου (ο εγκέφαλος του παιδιού) , αλλά άναμμα ψυχής, είναι φώς. Η παιδεία με αξίες, η σπουδαιότητα της αγωγής που πρέπει να λαμβάνει ο άνθρωπος στη παιδική ηλικία. Ο λόγος του Πατροκοσμά είναι αδυσώπητος: "Είναι μια μηλιά και κάνει ξινά μήλα. Εμείς τώρα τι πρέπει να κατηγορησούμε, τα μήλα ή τη μηλιά; Φυσικά τη μηλιά. Λοιπόν κάνετε καλά εσείς οι γονείς, οι δάσκαλοι συμπληρώνω, όπου είστενε η μηλιά, να γίνονται και τα μήλα γλυκά. Εκ γαρ του καρπού το δένδρον γινώσκεται"...

Τώρα είμαστε σε κρίση, δηλαδή σε σάπισμα...
Και για να φθάσουμε στο σάπισμα των καρπών, έπρεπε να πληγούν καίρια πρώτα οι γονείς, μετά οι δάσκαλοι και τελευταίοι, μέσω των βιβλίων, οι μαθητές.

Ο Έλληνας, ο Ρωμιός, ο Γραικός -όλα δικά μας είναι- υποκορίστηκε, έγινε Γραικύλος. Νόμισε ο δυστυχής πως αν παραμείνει Έλληνας, όπως τον έμαθαν οι πατεράδες του, θα μείνει πίσω, θα είναι συντηρητικός. "Έκοψε" δρόμο, έχασε τον προσανατολισμό του, βρέθηκε στο γκρεμό. Τον έφαγε η πρόοδος η πολλή, η αχώνευτη.

Ύψωσε σε Εθνικό ιδεώδες έναν "πολιτισμό" (Δύση) διαφορετικό από πολλές απόψεις από τον δικό του, μόνο και μόνο επειδή ήταν υλικά υπέρτερος! Η λαϊκή θυμοσοφία συνόψισε ευθύβολα την περιρρέουσα σκυβαλοκρατία : "τα λίγα βγαίνουν με κόπο, τα πολλά με κόλπο! "

Πάχυνε το σώμα του, φτώχυνε η ψυχή του.


Αλλάζει τον τρόπο ανατροφής των παιδιών του.

Ανατρέφει μοσχοανθρεμμένους μοναχογιούς και μοναχοκόρες, παρέχοντάς τους άφθονα υλικά αγαθά, γιατί δεν μπορούσε να τους προσφέρει το φυσικό λίπασμα της ανατροφής των παιδιών, την αγάπη, γιατί "όσο πλεονάζεις τω πλούτω τοσούπω ελλείπεις τη αγάπη" (Μέγας Βασίλειος).

Λησμόνησε ο αξιοθρήνητος το ευλογημένο "όχι".

Φοβήθηκε μην τον πούν οπισθοδρομικό.

Έτρεμε, όπως προείαμε, και τις λοιδορίες των κατ΄ επάγγελμα προοδευτικών... 

Γιατί Παιδεία θα πει γλώσσα.
 

Και η Ελληνική γλώσσα είναι πρώτα δουλειά της μάνας.

Οι μαστοί είναι τρείς. 

Οι δυο για το γάλα και ο τρίτος το στόμα της, η λαλιά της, η γνήσια και άδολη πηγή της γλώσσας. Όταν αυτός ο δροσερός σταλακτίτης στερεύει, τότε αντικαθίσταται από το αναίσχυντο στόμα της τηλοψίας. 

Σειρά έχει ο δάσκαλος.

Καταστρέψαμε τον δάσκαλο ως θεμέλιο και ψυχή του σχολείου, για να τον μεταβάλλουμε σε συνδικαλιστή και φροντιστή., σε πρότυπο ιδιοτέλειας και αδιαφορίας, σε πανταροκυνηγό που ξέρει απλώς να έχει διεκδικήσεις και να πολιτικολογεί. 

Δεν καταλαβαίνουμε πως καλό είναι το σχολείο με αφοσιωμένους δασκάλους, με δασκάλους οι οποίοι, μετ΄ επιστήμης, χαλυβδώνουν τα παιδιά με ψυχή και Χριστό, με φιλοπατρία και φιλοτιμία, με πρότυπο τον άγιο και τον ήρωα, τον Πατροκοσμά και τον Καραϊσκάκη. 

Ο λαός μας έλεγε : "κάλλιο γνώση παρά γρόσι".

Τώρα η γνώση υποκλίνεται στην πληροφορία, στο εφήμερο, στο άχρηστο, για να καταλήξουμε σε έναν νέο τύπο ανθρώπου: στον μορφωμένο βάρβαρο.

O tempora o mores...
 
και για όσους δεν κατάλαβαν...
"ώ καιροί, ώ ήθη!"

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου