Διαβάζω τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολλές αναρτήσεις πως θα πρέπει επιτέλους να… ξεσηκωθούμε όλοι και να βγούμε στους δρόμους, ανεξάρτητοι, χωρίς χρώματα (κομματικά) μακριά από συνδικάτα και άλλου είδους τέτοια ξεπερασμένα όργανα που η δυναμική τους και η πρόθεση τους είναι αμφιλεγόμενη και αμφισβητείται. Ακόμα και για το αυθόρμητο κίνημα των Αγανακτισμένων ακούστηκαν πολλά.
Το προσεχές Σάββατο 15/10 σε όλο τον κόσμο διοργανώνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια σε όλα αυτά και σε όλους εκείνους που κάνουν τη ζωή μας ανυπόφορη. Θα αποτελέσει άραγε για μας τους Έλληνες αφορμή να αφήσουμε τους καναπέδες μας και να διεκδικήσουμε αυτά που μας αναλογούν;
Θα βρούμε πάλι κάτι που μας ενοχλεί για να σνομπάρουμε τη κίνηση αυτή; Θα αρχίσουμε να συνωμοσιολογούμε για το ποιός άραγε κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Μέχρι πρόσφατα πολλοί από μας έψαχναν τον νέο ηγέτη ,το κατάλληλο timing, τη μεγάλη αφορμή και τη δυναμική ενός νέου κινήματος. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα αγαπητοί φίλοι.
Θεωρώ πως αυτή είναι η τελευταία στάση του τρένου. Είναι κρίμα να το χάσουμε λοιπόν. Ας ξεχυθούμε όλοι στους δρόμους. Δεν μας έμεινε πια τίποτα άλλο. Αν δε γίνει και τώρα κάτι μαζικό θα ‘μαστε άξιοι της μοίρας μας. Η Ιστορία θα μας κρίνει με κάθε δικαίωμα πια ,αμείλικτα. Δικαιολογίες για βροχές, καταιγίδες, μπάτσους, δακρύγονα, βία, καντίνες, μπύρες κ.τ.λ. θα είναι τουλάχιστον γελοίες μπροστά σε αυτό που βλέπουμε να χάνεται.
Την προοπτική δηλαδή μιας αξιοπρεπούς ζωής. Εύχομαι αυτή η συγκέντρωση να είναι τεραστία σε όγκο και παλμό και να μείνει στην ιστορία σαν το εφαλτήριο ενός αγώνα του οποίου η κατάληξη θα είναι η παγκόσμια ειρήνη και δικαιοσύνη.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου