Το φλέγον θέμα

Σήμερα στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου άκουσα τον πρώην υπουργό και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Φλωρίδη ο οποίος παραιτήθηκε πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου τον Ιούνιο του 2011 να λέει μεταξύ άλλων πολύ σημαντικών και τα παρακάτω :

"Δεν υπάρχει στην χώρα μας θεσμικός και δημοκρατικός τρόπος αναχαίτισης μιας κακής κυβέρνησης. Ενός ανίκανου πρωθυπουργού. Όταν κάποιος γίνει πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται την χώρα σαν τσιφλίκι του και έρχεται σαν κατακτητής με την παρέα του, την προσωπική του αυλή και κυβερνάει ανεξέλεγκτα! Δεν υπάρχει θεσμικός μηχανισμός να τον ελέγξει ή και να τον σταματήσει. Όταν τύχει κι ο πρωθυπουργός αυτός είναι χαρισματικός η χώρα πάει μπροστά. Αν όμως είναι ανίκανος κι επικίνδυνος η χώρα καταστρέφεται και δεν μπορεί κανείς να τον σταματήσει..."

Φίλοι μου είναι λόγια βαρύγδουπα. Λόγια με πολιτική βαρύτητα και λόγια που βγαίνουν από το στόμα ενός παραδοσιακού και παλιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ. Λόγια αληθινά που περιγράφουν απλά αλλά με τον καλύτερο τρόπο, την ελληνική πολιτική πραγματικότητα.

Κι όλοι καταλαβαίνουμε ποιον φωτογραφίζουν...

Αυτό είναι ένα παρήγορο στοιχείο αφού μας δείχνει ότι υπάρχουν κάποιοι σκεπτικιστές στο κίνημα αυτό που κυβέρνησε πάνω από 20 χρόνια την πατρίδα μας μετά την μεταπολίτευση.

Δεν θέλω να ασχοληθώ με το τι υπουργός ήταν ο Φλωρίδης και με το ποιά ευθύνη έχει προσωπικά για το κατάντημα της Ελλάδας...

Εξάλλου ανήκει κι αυτός σε αυτούς που ψήφισαν το πρώτο στάδιο της καταστροφής μας δηλαδή το Μνημόνιο 1 με όλους εκείνους τους προδοτικούς και απαράδεκτους όρους.

Όμως δεν θέλω και ούτε είναι της στιγμής να ασχοληθούμε με το παρελθόν.

Αυτό που προέχει είναι το αβέβαιο μέλλον της πατρίδα μας.

Το μέλλον που μας ετοιμάζουν με αργά αλλά σταθερά καταστροφικά βήματα τα 2 μεγαλύτερα κόμματα. Τα κόμματα εξουσίας όπως συνηθίζουν να λέγονται αφού μονοπώλησαν την εξουσία των 35 και πλέον προηγουμένων ετών.

Σήμερα πολλοί ασχολούνται με το τι λένε τα διεθνή πρακτορεία, τι λένε τα ξένα ΜΜΕ, πόσο ρεζίλι έχουμε γίνει στην παγκόσμια κοινή γνώμη κλπ...

Δεν είναι όμως αυτό το φλέγον θέμα...

Σήμερα πολλοί ασχολούνται με το αν θα μείνουμε στο ευρώ, αν θα έρθει η δραχμή, αν θα μας ανεχτούν οι εταίροι μας. Αν θα πάρουμε την 6η δόση, αν θα υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση κλπ.

Ούτε αυτά είναι όμως τα φλέγοντα θέματα...

Σήμερα πολλοί ασχολούνται με το τι θα κάνει ο ΓΑΠ. Θα παραιτηθεί; Θα μείνει στην εξουσία; Θα προκηρύξει εκλογές και πότε; Θα αναλάβει πρωθυπουργός ο Βενιζέλος; Θα γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας;

Ούτε όμως αυτά είναι τα φλέγοντα θέματα...

Το φλέγον θέμα είναι η ελληνική οικογένεια. ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ.

Υπάρχει κανείς στο πολιτικό σύστημα της ξεφτίλας που να νοιώθει το σύγχρονο Έλληνα;

Η ελληνική οικογένεια βλέπει τον πατέρα που έχασε την δουλειά του πριν λίγες μέρες να ψάχνει απεγνωσμένα κάθε μέρα. Βλέπετε ήταν πωλητής και η εταιρεία που δούλευε έβαλε λουκέτο. Την μάνα να προσπαθεί να ταΐσει τα παιδιά της με ότι μπορεί. (Εκείνη ούτως ή άλλως έχασε την δουλειά της από πέρυσι...). Ο παππούς και η γιαγιά κάθε μέρα δακρυσμένοι και δυστυχισμένοι με την μειωμένη σύνταξη να μην μπορούν να τα βγάλουν πέρα...

Όμως δεν είναι δακρυσμένοι γι αυτό. Την ζωή τους την έζησαν. Τα παραγωγικά και δημιουργικά τους χρόνια πέρασαν. Είναι δακρυσμένοι τώρα στην δύση της ζωής τους με τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Τα βλέπουν να ταλαιπωρούνται και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα να τα βοηθήσουν, να τους απαλύνουν την δυσκολία...

Αλλά δεν φτάνουν όλα αυτά. Δεν φτάνει η καθημερινή δυσκολία της εξασφάλισης του οικογενειακού πιάτου.

Χθες ήρθε το χαράτσι της ΔΕΗ. Ο παππούς με την δουλειά του κατάφερε σε χρόνια ευημερίας να φτιάξει ένα σπίτι να βάλουν το κεφάλι τους από κάτω όλοι.

Τώρα όμως ακόμα κι αυτό για το οποίο υπερηφανευόταν φαντάζει ...κατάρα.

Το χαράτσι είναι δυσβάστακτο. Η απειλή να μείνουν χωρίς ρεύμα άμεση.

Πριν λίγες μέρες ήρθε και η έκτακτη εισφορά 500 ευρώ γιατί ο πατέρας πέρυσι είχε δουλειά.... Φυσικά κι αυτό απλήρωτο και κανείς δεν ξέρει πότε κι αν θα πληρωθεί...

Το τηλέφωνο χτυπά. Είναι η εισπρακτική. Η δόση του δανείου, που πήρε η οικογένεια πέρυσι όταν πατέρας και μητέρα δούλευαν για να αφήσουν κι αυτοί κάτι στα παιδιά τους όπως ο παππούς, δεν πληρώθηκε. Το σπίτι του παππού κινδυνεύει. Βλέπεις το έβαλε υποθήκη για να βοηθήσει την οικογένεια να πάρει το δάνειο.

Το μικρό αυτοκίνητο που είχε η οικογένεια ήταν αγορασμένο κι αυτό με δάνειο και το κατέσχεσε η τράπεζα πριν λίγες εβδομάδες... "Δεν πειράζει" σκέφτηκε ο πατέρας... "γλυτώσαμε τα τέλη κυκλοφορίας" και τις υπόλοιπες δόσεις.

Όμως όταν διαπίστωσε ότι το εισιτήριο στα μέσα μεταφοράς είναι 1,40 Ευρώ έπαθε σοκ... Για να πάει με το αυτοκίνητο στην πρώην δουλειά του που ήταν 10 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα, κατανάλωνε 1,30 ευρώ (0,13 ευρώ/χλμ) βενζίνη... τώρα χρειαζόταν 2,80 ευρώ για την ίδια απόσταση!!!! Απίστευτο...

Η μάνα στο σούπερ μάρκετ κοιτάζει με έκπληξη το ράφι με τα γάλατα... Ήταν σίγουρη ότι το 1 λίτρο που αγόρασε προχθές έκανε 1,05 ευρώ όμως τώρα γράφει 1,15 !!!!! "Πως είναι δυνατόν;" ψιθυρίζει. Πάει καιρός τώρα που ψωνίζει με "θρησκευτική ευλάβεια" ΜΟΝΟ τα απολύτως απαραίτητα κυρίως για τα παιδιά. Τις τιμές τις έχει μάθει απέξω...

Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται μαζεμένοι, αγέλαστοι και σκυθρωποί στο μικρό σαλόνι του σπιτιού τους. Μπροστά στην τηλεόραση. Είναι το τελευταίο πράγμα ψυχαγωγίας που τους έμεινε...

Την ανοίγουν όλο ελπίδα για μια καλύτερη μέρα...

Εμφανίζεται ο πρωθυπουργός στην Βουλή "Αγαπητοί συνάδελφοι σας ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης που μου δώσατε για να συνεχίσω το δύσκολο πατριωτικό μου έργο. Την σωτηρία της πατρίδας. Για την σωτηρία του Έλληνα πολίτη και της ελληνικής οικογένειας."...

Καταλάβατε τώρα φίλοι μου ποιό είναι το φλέγον θέμα για την πατρίδα μας;

Αν όχι τότε ή ανήκετε σε αυτούς που έχουν καταθέσεις στην Ελβετία ή το όνομά σας είναι Γεώργιος Α. Παπανδρέου (με χαϊδευτικό Τζέφρυ).

ΘΑΝΟΣ

Related Posts :