Οι ερπετοειδείς αναφέρονται σε μαρτυρίες βαθιά μέσα στους αιώνες, αλλά ποιοι είναι και από πού ήρθαν? Άλλοι θεωρούν ότι οι ερπετοειδείς ήταν όντα που εξελίχθηκαν στη γη και άλλοι ότι ήρθαν από τον αστερισμό του Δράκοντα (Draco). Μέσα από άπειρους αυτόπτες μάρτυρες, έχουμε συγκεντρώσει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την πραγματική προέλευση των ερπετοειδών εξωγήινων, το ποιοι είναι και το ποιες είναι οι προθέσεις τους.
Οι ερπετοειδείς εξελίχθηκαν σε δύο πλανήτες παράλληλα, ο ένας ήταν η Γη και ο άλλος ήταν ο Δρακόνις (Draconis), ένας πλανήτης κοντά στο φωτεινότερο αστερισμό του Δράκοντα (Draco). Από αυτούς τους δύο μακρινούς πλανήτες, θα δημιουργούνταν τελικά 2 "κάστες" ερπετοειδών οι οποίοι με την εξέλιξή τους, θα διαμόρφωναν τον πλανήτη και τον πολιτισμό μας όπως τον ξέρουμε σήμερα. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστό ότι οι γήινοι ερπετοειδείς ήταν φιλειρηνικοί και "ήσυχοι", ενώ οι ερπετοειδείς του Δράκοντα είχαν πολεμικό και "κακό" πνεύμα...
Οι ερπετοειδείς εξελίχθηκαν σε δύο πλανήτες παράλληλα, ο ένας ήταν η Γη και ο άλλος ήταν ο Δρακόνις (Draconis), ένας πλανήτης κοντά στο φωτεινότερο αστερισμό του Δράκοντα (Draco). Από αυτούς τους δύο μακρινούς πλανήτες, θα δημιουργούνταν τελικά 2 "κάστες" ερπετοειδών οι οποίοι με την εξέλιξή τους, θα διαμόρφωναν τον πλανήτη και τον πολιτισμό μας όπως τον ξέρουμε σήμερα. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστό ότι οι γήινοι ερπετοειδείς ήταν φιλειρηνικοί και "ήσυχοι", ενώ οι ερπετοειδείς του Δράκοντα είχαν πολεμικό και "κακό" πνεύμα...
Δείτε το βίντεο...
Η θεωρία του δαρβινισμού είναι ο απόλυτος ορισμός της βλακείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο απόλυτος ορισμός του επιστημονικού λάθους. Αυτό είναι κάτι το οποίο αποδεικνύεται πολύ εύκολα.
Αν η εξέλιξη των ειδών ακολουθούσε αυτήν τη θεωρία, τότε θα ήταν απόλυτα γραμμική.
Θα εξαρτιόταν απόλυτα μόνον από δύο παραμέτρους.
Τον χρόνο και τον τόπο.
Αν ίσχυε η θεωρία του Δαρβίνου, τότε στον κόσμο θα υπήρχαν μόνον όντα, τα οποία θα αποτελούσαν εξελικτικές φάσεις της ίδιας μορφής ζωής, συνδεόμενες απευθείας με τον χρόνο και που θα διαχωρίζονταν μεταξύ τους μόνον εξαιτίας των κλιματολογικών συνθηκών, οι οποίες θα επιτάχυναν ή θα επιβράδυναν την κοινή εξελικτική πορεία.
Η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης δεν μπορεί να εξηγήσει τίποτε από αυτά τα οποία βλέπουμε γύρω μας.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Αν η αμοιβάδα έφτανε —στο ανώτατο σημείο της εξέλιξης της προσαρμογής της— να γίνει ένα σκουλήκι, στην καλύτερη περίπτωση το σκουλήκι αυτό θα "συγκατοικούσε" στον Πλανήτη με όμοιά του λιγότερο ή περισσότερο εξελιγμένα σκουλήκια.
Κάποια θα έμεναν "πίσω" και θα ήταν γυμνά, εφόσον, λόγω ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών, δεν θα είχαν ανάγκη εξέλιξης —και άρα θα σταματούσαν να εξελίσσονται— και κάποια άλλα θα ήταν τριχωτά, εκεί όπου το κλίμα απαιτούσε την εξέλιξη που οδηγεί στην επιβίωση.
Αν ίσχυε δηλαδή η δαρβινική θεωρία, δεν θα είχαμε το "κάδρο" του φυσικού κόσμου, όπως το βλέπουμε σήμερα.
Δεν θα μπορούσε να συνυπάρξει στον ίδιο χρόνο και στον ίδιο χώρο μια καμηλοπάρδαλη, ένα λιοντάρι, ένα σκαθάρι και ένας αετός.
Πριν προλάβουν να εξελιχθούν στον βαθμό που εξασφαλίζει την επιβίωση, το εξελιγμένο θα εξάλειφε το ανεξέλικτο.
Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν δηλαδή αυτά τα οποία βλέπουμε γύρω μας. Απλά πράγματα.
Διαφορετικά πράγματα, φτιαγμένα από ίδια ή διαφορετικά υλικά, μπαίνουν σε ένα κοινό "κάδρο" μόνον εξαιτίας της επιθυμίας ενός δημιουργού.
Από εκεί και πέρα ισχύει μόνον η λογική της δημιουργίας.
Δεν υπάρχει δημιουργία χωρίς δημιουργό. Δεν υπάρχει δημιουργία, χωρίς να βάλει κάποιος τον κόπο του και βέβαια την ευφυΐα του.
Χωρίς κόπο και χωρίς ευφυΐα μόνον μουντζούρες και χαλάσματα μπορείς να περιμένεις.
Αν αφήσεις τρεις κουβάδες με χρώμα και πας μετά από χιλιάδες χρόνια να δεις τι συνέβη, δεν θα δεις τίποτε παραπάνω από αυτό το οποίο μπορείς να επιτύχεις με μια στιγμιαία κλωτσιά.
Αυτή είναι η αντίληψη των Αγγλοσαξόνων για τη Δημιουργία.
Μια απλή κλωτσιά, η οποία στο επιστημονικότερό της ονομάζεται Big Bang.
Αυτός είναι ο κόσμος, όπως τον φαντάστηκαν οι Αγγλοσάξονες.
Ο κόσμος των γαιοσκωλήκων, στους οποίους ήταν ειδικός ο "πατέρας" τους ο Δαρβίνος.
------------------------------------
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
GAME OVER α’ μέρος
Ο αγγλοσαξονισμός «πεθαίνει» και μαζί του τελειώνει η ατλαντική περίοδος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Γιατί όμως οι κατά τα άλλα παμπόνηροι Αγγλοσάξονες, αν όχι υιοθέτησαν μια τέτοια αφελή θεωρία, την ανέδειξαν σε παγκόσμιο θέμα; Θεωρίες τέτοιες της πλάκας υπήρχαν πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και σ’ αυτόν τον τομέα δεν είναι πρωτοπόροι οι Αγγλοσάξονες.
Ο κάθε δυστυχισμένος ή μεθυσμένος ανθρωπάκος είχε από μία τέτοια θεωρία.
Σε κοινωνίες θρησκόληπτες, όπως ήταν η πουριτανική αγγλική κοινωνία, όποιος είχε κάποια ατυχία στη ζωή του, "θύμωνε" με τον Θεό και προσπαθούσε να Τον "πληγώσει" με την αμφισβήτηση.
Σε κοινωνίες όπως ήταν η βικτοριανή, όπου η γνώση πρόσφερε κοινωνική διάκριση και πλούτο, όποιος καιροσκόπος ήθελε να ξεχωρίσει από τη μάζα, μπορούσε να ισχυριστεί ακόμα και το πιο απίθανο.
Αρκεί βέβαια αυτό το απίθανο να εξυπηρετούσε τον αγγλικό θρόνο.
Αυτό, δηλαδή, που αναζητούμε στην περίπτωση αυτήν, δεν είναι η άποψη του Δαρβίνου και του κάθε Δαρβίνου.
Αυτό το οποίο αναζητούμε είναι το πώς αυτή η θεωρία εξυπηρετεί συμφέροντα.
Αναρωτιόμαστε, γιατί ο Δαρβίνος αναδείχθηκε τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα σε διάσημο μέλος της επιστημονικής κοινότητας με αυτήν την αστεία θεωρία.
Αναρωτιόμαστε, γιατί ο Δαρβίνος προβλήθηκε τόσο πολύ στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα από τα αγγλοσαξονικά κέντρα εξουσίας.
Αναρωτιόμαστε, γιατί τον τίμησε η αγγλοσαξονική κοινωνία με τον ενταφιασμό του στο Αβαείο του Γουέστμινστερ.
Γιατί δηλαδή συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους σημαντικούς αυτής της αυτοκρατορίας ένας άνθρωπος με ένα αστείο —τόσο σε επιστημονικό όσο και σε φιλοσοφικό επίπεδο— έργο.
Πώς και γιατί ένας ειδικός στους γαιοσκώληκες εντάσσεται στους "μεγάλους" μιας αυτοκρατορίας;
Εύκολα δηλαδή συμπεραίνουμε ότι υπήρχε κρατική και άρα πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την αγγλοσαξονική επιλογή να στηριχθεί παγκοσμίως η δαρβινική θεωρία.
Μόνον τέτοια σκοπιμότητα μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι η συμπεριφορά της εξουσίας απέναντι σ' αυτήν την θεωρία ήταν διττή. Μέσα στη Βρετανία ήταν θεωρία των "μορφωμένων" και όχι των αμόρφωτων.
Θεωρία, η οποία "προβλημάτιζε" τους ισχυρούς της και όχι τους υπόλοιπους.
Η βρετανική κοινωνία στο εσωτερικό της λειτουργούσε απόλυτα πουριτανικά και άρα ήταν ευθυγραμμισμένη με τη χριστιανική "αλήθεια", ενώ στο εξωτερικό ακολουθούσε μια διαφορετική συμπεριφορά.
Άρα αυτό το οποίο αναζητούμε είναι το όφελος, το οποίο προέκυπτε από τον δαρβινισμό για τους Αγγλοσάξονες.
Το όφελος, που εξυπηρετούσε το σύστημά τους, τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική του λειτουργία.
Το όφελος, που υπήρχε για τους "γαλαζοαίματους" αλλά και το όφελος, που υπήρχε για τους ιμπεριαλιστικούς στόχους της αυτοκρατορίας.
------------------------------------
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
GAME OVER α’ μέρος
Ο αγγλοσαξονισμός «πεθαίνει» και μαζί του τελειώνει η ατλαντική περίοδος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.