Γράφει η Σοφία Τ.
Σα σήμερα, ο Τρικούπης ανακοίνωσε ότι «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ».
Η κατάσταση του 1893 είναι, δυστυχώς, ανατριχιαστικά ίδια με του 2009-11. Η Ελλάδα είναι πτωχευμένη, αλλά κανένας, εδώ είναι η διαφορά, δεν τολμάει να το ανακοινώσει. Ακόμα μας περνάνε-και κάποιοι το λένε- τουλάχιστον για ηλίθιους. Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος είναι εδώ και, αν ο προηγούμενος τελείωσε το 1978(!), δηλ. μετά 81(!) χρόνια, ας φανταστούμε με την «εθνοσωτήρια» ηγεσία μας πότε θα ξεκουμπιστεί αυτή η Τρόικα και οι δανειστές. Με αυτό το πρόγραμμα δεν βγαίνει η Ελλάδα από τον Εφιάλτη ούτε σε 400 χρόνια σκλαβιά και φυλακή και γερμανική κατοχή. Δεν χρειαζόμαστε πειθαρχία, γιατί δεν μας λείπει εργατικότητα, αλλά ηγεσία και δικαιοσύνη.
Το χρέος και το έλλειμμα που έφερε το ΔΝΤ και την γερμανική «μπότα»(ή ό,τι παπούτσι φοράει η Merkel) δημιουργήθηκαν από τις παθογένειες του νεοελληνικού τύπου κράτους, που η μεταπολίτευση διόγκωσε. Αλλά κυρίως η ατιμωρησία των «πολιτικών». Χρειαζόμαστε όραμα και κάποιον που δεν θα σκύβει και θα μας προστατεύει από τον εξευτελισμό και τις προσβολές και τις απειλές εξωτερικές και εσωτερικές. Αυτό το κράτος άφησε ο Τρικούπης. Ο Σουρής εδώ μιλάει για την εποχή ΓΑΠ-Παπαδήμου… Η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ λοιπόν, όχι μόνο του 1893.
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;
Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου