6 Δεκεμβρίου 2011, αλλά ουσιαστικά, 6 Δεκεμβρίου. Μια ημέρα γεμάτη συμβολισμούς. Θρησκευτικούς, ιστορικούς, αγωνιστικούς (τα ναινέκικα χαϊβάνια ας μη διαβάσουν τη συνέχεια γιατί θα αγχωθούν και θα το ρίξουν στο ποτό).
Θρησκευτικοί συμβολισμοί (Εορτή Αγίου Νικολάου προστάτη όσων θαλασσοπνίγονται), ιστορικοί (βλέπε απόφαση για Σκόπια) και αγωνιστικοί (η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου).
Μέσα σε όλα αυτά σκεπτόμαστε, τι είναι πιο σοβαρό, ποιο Ιερό και πιο αναγκαίο για να μπει πρώτο στη λίστα. Φευ. Δε μπορούμε να ξεχωρίζουμε το ένα από τα άλλα. Και οι λόγοι πολλοί. Τα χυδαία πράσινα υβρεολόγια, η μητέρα των μαχών για τις διαδοχές στο μπατσόκ, οι κωλοτούμπες … διαφόρων, η εκτροπές στις Συνταγματικές υποχρεώσεις, τα δόγματα επιβολής σοκ στο Λαό, η σιωπηλή ανυπαρξία ή έστω, η θεωρητική τους αντίσταση και τόσα άλλα, μας κάνουν να θεωρούμε ότι όλοι οι Συμβολισμοί της ημέρας είναι το ίδιο Ιεροί, το ίδιο επίκαιροι και το ίδιο σημαντικοί.
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις μας δόθηκε από το άρθρο του μεγάλου Δημοκράτη olympia.gr όπου έναν video με συγκλονιστική μουσική επένδυση, στίχο και εικόνες, (Σύνθεση : Σταμάτης Σπανουδάκης, Λεωνίδας Πετρόπουλος, σε στίχους και ερμηνεία : Αρτέμη Φανουργιάκη) μας έκανε να πούμε άλλη μια φορά : τα κεφάλια ψηλά, τη μύτη χαμηλά και με δύναμη μπροστά !
Όπως έχουμε πει και εδώ κάτι καινούριο γεννιέται και έρχεται.
Έλληνας Εργαζόμενος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου