Ζώντας στα πλαίσια μιας καθημαγμένης Πολιτείας που βασιλεύει η ξενοκρατία, ο ραγιαδισμός και η μικροψυχία, είναι πραγματικά εθνική ανάγκη να προσδιοριστεί η πολιτική ενέργεια που οφείλει να αναλάβει ο λαός μας προκειμένου να επανακάμψει στο ίδιο του το σπίτι ο Ελληνισμός. Γιατί ο Ελληνισμός μας σήμερα είναι υπό διωγμό από περίεργες καρικατούρες της δημόσιας ζωής που καταστρέφουν την Πατρίδα μας και διαστρέφουν την έννοια της πολιτικής ανακατεύοντας αυτήν με τον δουλικό πολιτικαντισμό. Διότι δουλειά του πολιτικαντισμού είναι η παράδοση του Έθνους στον εχθρό ενώ η εργασία της πολιτικής είναι ο διαρκής αγώνας για την ισχυροποίηση του Έθνους.
Στην πραγματικότητα λοιπόν ο πολιτικαντισμός ως αργυρώνητη έκφραση της πολιτικής είναι η δουλεία του λαού στα ξένα συμφέροντα και η υποταγή του σε ανθρώπους που μισούν την έννοια της Πατρίδος. Διαλύει οικονομίες, κλείνει εργασιακούς χώρους και ανοίγει τα εθνικά σύνορα σε πολυφυλετικές και παγκόσμιες συνευρέσεις. Βάζει εκπροσώπους στους εργάτες και στους θεσμούς δικούς του ανθρώπους που τάχα εκφράζουν τον λαό και στο τέλος πείθει τις μάζες για το μάταιο του αγώνα. Αυτή είναι η στρατηγική της ήττας που εκφράζεται από τον διεφθαρμένο και προδότη πολιτικαντισμό.
Απέναντι λοιπόν στα κοράκια που μας θέλουν ηττοπαθείς και μικρούς, εμείς ως Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές αντιπαρατάσσουμε την αληθινή πολιτική που είναι αντισυμβατική και διεκδικητική. Πολιτικά μη ορθή μες στον καιρό των ολέθριων συμβιβασμών και εθνικά αναγκαία. Η δική μας πολιτική είναι το γέννημα των λαϊκών αναγκών και των πολεμικών μαχών της Φυλής μας. Στόχος μας είναι η προστασία της λαϊκής περιουσίας, η αυτοφυής ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας και η επιρροή του Ελληνικού Έθνους τόσο στις ζώνες αμέσου ενδιαφέροντος όσο και στην διεθνή πολιτική σκηνή. Επιδιώκουμε δηλαδή το χτίσιμο μιας Νέας και Ισχυρής Ελλάδος στη βάση των κεκτημένων κερδών και στο γκρέμισμα των παλαιών λαθών με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
Ο θεωρούμενος ως πατέρας της γεωπολιτικής επιστήμης Φον Κλαούζεβιτς είχε διατυπώσει την ορθή άποψη ότι «η πολιτική είναι η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα». Πραγματικά, η πολιτική είναι ένας διαρκής πόλεμος ο οποίος διεξάγεται ενάντια σ’ αυτόν που υποβλέπει το Εθνικό Κράτος και τον λαό ακόμη είτε αυτός δρα στο εξωτερικό περιβάλλον είτε ακόμη και στην περίπτωση που βάλλει αυτός τη Φυλή ως δήθεν δικός μας από μέσα. Σ’ αυτήν ακριβώς τη συνάφεια η εθνική πολιτική ενέργεια όχι απλώς δεν απορρίπτει την επαναστατική τακτική, αλλά αντιθέτως υποχρεούται να την εφαρμόσει με συντριπτικό χτύπημα ενάντια στους εκφραστές της εθνικής υποταγής.
Η εθνική πολιτική έχει κατά συνέπεια χαρακτήρα κατασταλτικό και ενεργητικό παράλληλα. Έχει επιπλέον διαπραγματευτική εργασία αλλά και πολεμική. Προασπίζει το δικαίωμα στην εργασία και απομακρύνει τον καιροσκόπο που την απομυζά. Και από την άλλη πλευρά αναζητά τις καλύτερες συμμαχίες και κατακτά ζωτικούς χώρους. Αυξάνει τα εθνικά μεγέθη και τις κρατικές υποδομές που παραλαμβάνει και δεν βγάζει στο σφυρί γη και αίμα. Το Ελληνικό Έθνος έχει δώσει απαράμιλλους σε ηρωισμό και πατριωτισμό πολέμους τέτοιους ώστε να μην επιτρέπεται στο λαό μας σήμερα να οπισθοχωρεί και να εγείρεται μονάχα για τα χρήματα. Διότι η εφήμερη ευζωία είναι ένας καθοριστικός παράγοντας που μας οδήγησε ως Έθνος να φτάσουμε στα όρια του διεθνούς εξευτελισμού και της εθνικής αυτοκτονίας.
Μια βόλτα στο κέντρο των Αθηνών είναι άκρως διαφωτιστική για την εικόνα ρημαγμένης Πολιτείας που παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα. Ρημάδια που υπάρχουν δίπλα μας και που σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρότερη περίπτωση θα ήταν το αποτέλεσμα πολεμικής ήττας. Πρόκειται όμως απλώς για πολιτική ήττα, για πολιτικαντισμό δηλαδή, που μας επιβλήθηκε ως πολεμική καταιγίδα. Μια πορεία διαμαρτυρίας για την διάλυση της ναυπηγικής και της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μας ήταν το έναυσμα γι’ αυτή τη βόλτα. Και αυτό που αντίκρισα ήταν στρατιές λαθρομεταναστών, ανθρώπινα ναυάγια άστεγα σε κάποιο παγκάκι υπό την πιθανή επήρεια θανάσιμων ουσιών, καταστροφές στις προσόψεις ελληνικών μαγαζιών από τις παρεμβάσεις αριστερών ψευτοαντιστασιακών, υβριστικά συνθήματα εναντίον της Ελλάδος και των Ελλήνων. Ανατριχιαστικά συμπτώματα ύψιστου ανθελληνισμού.
Η πολιτική του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού είναι μια διαρκής πάλη για την μεγαλοσύνη του Ελληνικού Έθνους. Είναι μια πολεμική περιπέτεια υπό την έννοια της αναδείξεως του Ελληνισμού μας ως Δύναμη που στηρίζεται στην ανάδειξη των φυσικών της πλεονεκτημάτων, στην εθνοφυλετική της συνοχή και ασφάλεια, στον επηρεασμό των διεθνών πολιτικών αποφάσεων, στην εθνική αποκατάσταση των αληθών μας συνόρων. Η δική μας πολιτική προάγει την ιδιοκτησία στα χέρια του λαού μας, την εθνική οικονομική και νομισματική πολιτική και την ενίσχυση του στρατού μας σε έμψυχο δυναμικό και στρατιωτικό εξοπλισμό. Η πολιτική του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού στηρίζεται στην επέκταση του ελέγχου της Ελλάδος σε επίπεδο γεωστρατηγικών ζωνών και γεωπολιτικής επιρροής. Πολιτική για τη μεγαλοσύνη του Ελληνικού Έθνους και τους Έλληνες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
stoxos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου