Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΓΑΠα, ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ (3o μέρος)

From HEIL GAP

Εδώ το 1ο Μέρος

Εδώ το 2o Μέρος

Τι ακριβώς συμβαίνει στην χώρα μας εδώ και δυο χρόνια ;
Ο θυμός και η απογοήτευση από το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα έχουν αυξηθεί σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα από τότε που η κλίκα της λέσχης Bilderberg άδραξε για τα καλά την εξουσία στην πατρίδα μας !

Όπως είναι φανερό, οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί τους ρουφιάνους πολιτικούς τους που δεν έδωσαν ουδεμία σημασία στα εκατομμυρίων των διαδηλωτών, και που η μόνη τους «δημοκρατική διαδικασία», ήταν να τους σαπίζουν στο ξύλο,
. . . για να πάψουν να τους αντιστέκονται.

Χωρίς φυσικά να αντιληφτούν ότι . . . έτσι . . . ο θυμός και η απογοήτευση του Έλληνα στο άμεσο μέλλον, θα μπορούν να εκφραστούν μόνο με επικίνδυνους και απρόβλεπτους τρόπους.

Αυτό που είδαμε προχθές έξω από το σπίτι του, μη προδότη (κατά τους ισχυρισμούς του), προέδρου της ελληνικής ΜΗ δημοκρατίας (αυτό το μη αντικειμενικά πλέον), είναι μόνο η αρχή των τεράστιων εθνικών και οικονομικών ταραχών που έρχονται στη χώρα μας.

Οι . . . μπλα, μπλα . . . αναρχικοί . . . κλπ, κλπ.
Ναι . . . και οι «αναρχικοί» ήταν υπεύθυνοι για ένα κομμάτι της βίας που είδαμε αυτή την εβδομάδα, αλλά δεν ήταν οι μόνοι που εμπλέκονται . . .

Εκτός εάν είμαστε αναρχικοί όλοι οι έλληνες διαδηλωτές ;

Πάντως χίλιες φορές καλλίτερα αναρχικοί ή super εθνικιστές ή περιθωριακά άτομα ροκ και γενικά ακραίοι τύποι . . . από τους νεοφιλελεύθερους προδότες, αυτούς τους δήθεν δημοκράτες, που σε λίγο δεν θα διστάσουν ακόμη και να τραβήξουν το μωρό από . . . το βυζί της μάνας του . . . για να . . . της πιουν αυτοί το γάλα . . . γιατί ; . . . γιατί . . . δεν μπορούν να αφήσουν κάτι τι ανεκμετάλλευτο . . . δηλαδή δεν το βλέπετε ; . . .

Αν και το χειρότερο είναι . . . ότι πολλοί θα είναι πρόθυμοι . . . να το δεχθούν και . . . να υπακούσουν ακόμη και σε αυτό . . .

Οι διαμαρτυρίες αρχίζουν να γίνονται πολύ βίαιες !
Μια δικαιολογημένη βεβαία βία.

Δικαιολογημένη τόσο νομικά . . . από το ίδιο το σύνταγμα μας, όσο και ηθικά από το παράδειγμα του Ναζωραίου μας, ο οποίος κάποτε αναγκάστηκε να βγάλει το φραγγέλιο και να ραπίσει, . . . αλλά κυρίως . . . καθαρά για λόγους αυτοσυντήρησής μας . . . για την ζωή μας την ίδια . . . καθώς αυτό το έκτρωμα . . . «ο λεφτά υπάρχουν», . . . έκανε ΗΔΗ υπερβολική χρήση εναντίον μας
«αυτού που ονομάζεται αστυνομική βία».

Και ορκιζόμαστε στην ίδια την φυλή μας, ότι ο ΓΑΠας, δεν θα την γλυτώσει «με ολίγη από» μαστίγωμα στον . . . τρυφερό πισινό του !

Η φτώχεια εξαπλώνεται ραγδαία και μεγάλος αριθμός οικογενειών έχουν χάσει τα πάντα. Οι άνθρωποι θέλουν απαντήσεις, άρα είναι κατανοητό το γιατί τόσοι πολλοί δραπετεύουν από τα πέντε κόμματα του κατεστημένου, και ενώνονται με τα κινήματα διαμαρτυρίας.

Μπορείτε όλη την ημέρα να κηρύσσετε στους ανθρώπους τα οφέλη της μη βίας, αλλά . . . σε μερικούς μήνες . . . απλά κανένας δεν θα ψωνίζει πια από τα δικά σας κηρύγματα ! . . .

“Αργά ή γρήγορα, οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι θα πρέπει να αρπάξουν τον ταύρο από τα κέρατα . . . και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση!”

Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, άνθρωποι όπως ο Gerald Celente μας έχουν προειδοποιήσει ότι έρχονται οι οικονομικές αναταραχές.

Εδώ, μετά από τα γεγονότα της 28^ης Οκτωβρίου, (πριν τρεις μήνες), όλοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι κάτι μεγάλο θα συμβεί.

«Η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής, και αυτό που βλέπουμε τώρα δεν είναι παρά η αρχή της τρέλας».

Στα επόμενα επεισόδια πρόκειται να δείτε ταραχές . . . άνευ προηγουμένου !

Είναι τόσο δύσκολο, να κρύψεις την απόγνωση σου, μέσα σε ένα τακτοποιημένο πακέτο αυτοπειθαρχίας.

Τώρα όμως, λόγω του ότι το κείμενο αυτό έχει καθαρά ενημερωτικό σκοπό, θα πρέπει και να συνεχίσουμε με τα κυρίως οικονομικά θέματα μας, και την πρόσφατη επιδιωκόμενη συμφωνία ανταλλαγής - (κουρέματος) ομόλογων, (για να σας βοηθήσουμε, θα επαναλάβουμε μια παράγραφο από το πρώτο μέρος του άρθρου μας : (Η πραγματικότητα είναι ότι για να γίνει δεσμευτική μια προσφορά ανταλλαγής, πρέπει να συμφωνήσει με τη συναλλαγή, κάποια πλειοψηφία των ομολογιούχων).

«Το πρόβλημα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων δεν έχουν αυτό που είναι γνωστό ως «ρήτρα συλλογικής δράσης», ή ένα πλαίσιο το οποίο να λέει : ποιο είναι το ποσοστό των θετικών ψήφων που χρειάζεται για να εφαρμοστεί μία τέτοια απόφαση, «δηλαδή πρέπει να συμφωνούν όλοι» ……

Ωστόσο, αυτό ανοίγει την πόρτα για την αλλαγή των κανόνων.
Όπως πριν από λίγο καιρό εξήγησε η Citi, “τα ελληνικά ομόλογα δεν έχουν ρήτρες συλλογικής δράσης (CAC) που σημαίνει ότι οι εθελοντικές αναδιαρθρώσεις χρειάζονται το 100% των επενδυτών να αποδεχθούν τους νέους όρους, “ένα σχεδόν ανυπέρβλητο εμπόδιο”.

”Για το λόγο αυτό, η ελληνική διαπραγματευτική διαδικασία απαιτεί εμμέσως την αναδρομική επιβολή του CAC, που αφενός θα διευκολύνει την «προσφορά ανταλλαγής», αλλά από την άλλη θα δημιουργήσει ”ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ” δια τις ομολογίες που έχουν εκδοθεί βάσει του εσωτερικού δικαίου σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες”.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΟΠΩΣ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΟΙ ΚΟΛΑΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ !)

Εδώ οι αναγνώστες μας μπορούν να ρίξουν μια ματιά σε ένα δημιουργικό έγγραφο του Μάιου του 2010, με τον τίτλο «Πώς να αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος», από τον κύριο Lee Buchheit, την ίδια εταιρία με εκείνη που συμβουλεύει σήμερα την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις για την κήρυξη της πτώχευσης (να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) στο οποία αναφέρονται τα εξής :

http://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm%3Fabstract_id%3D1603304&ei=zmIlT9WFEpTN4QSS35T6DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=2&ved=0CDQQ7gEwAQ&prev=/search%3Fq%3DLee%2BBuchheit%26hl%3Del%26client%3Dfirefox-a%26hs%3DIaX%26rls%3Dorg.mozilla:el:official%26prmd%3Dimvnso

Καμία χώρα στη θέση της Ελλάδας δεν θα εξέταζε σοβαρά την αλλαγή της τοπικής νομοθεσίας, ως μια εύκολη μέθοδο για την αντιμετώπιση της κρίσης του δημόσιου χρέους.

Οι ακόλουθοι παράγοντες, (μεταξύ άλλων) χρίζουν εξαιρετικής προσοχής πριν προχωρήσουμε σε ένα τέτοιο τρόπο αντιμετώπισης.

Αν γίνει μια φορά, στο μέλλον οι επενδυτές θα φοβούνται ότι θα μπορούσε να γίνει και πάλι, και η χώρα οφειλέτης μπορεί επομένως, να υποχρεωθεί στο μέλλον σε σύναψη δανείων υπό ένα αλλοδαπό δίκαιο. (μόνο που εδώ αυτό έχει ήδη συμβεί, με το μνημόνιο ένα και τώρα με το δυο, καθώς προχωρούν στην αλλαγή του δικαίου ομολόγων αξίας 200 δις ευρώ, ώστε να διέπονται πλέον από το βρετανικό (άγγλο-σαξονικό) δίκαιο).

Μια δραματική αλλαγή από μία χώρα, στην τοπική της νομοθεσία, μπορεί να επιτρέψει στο σκουλήκι της αμφιβολίας, να γλιστρήσει μέσα τα κεφάλια των επενδυτών της κεφαλαιαγοράς, που σημαίνει, ότι, θα επιδράσει αυξητικά στο κόστος δανεισμού και των άλλων χώρων που βρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση.

Όσο πιο δραματική αποβεί η επίδραση της αλλαγής του νόμου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα, ότι, η χώρα θα καταδικάζεται μετά από επιτυχημένες νομικές αγωγές.

Και εδώ ο Lee Buccheit, ενώ προβλέπει με ακρίβεια τις αδυναμίες του σχεδίου,. . . που και ο ίδιος συγκαταλέγεται. . . μεταξύ των άλλων που πιέζουν σήμερα την Ελλάδα για την εφαρμογή του . . . ε ; . . . (τι γίνεται εδώ ;)

Τι σύμβουλος μας μπορεί να είναι αυτός ο κύριος Lee Buccheit, που παρόλα αυτά, μας συμβουλεύει ΚΑΙ την μετατροπή του δικαίου των υπαρχόντων ομολόγων μας σε άγγλο-σαξονικό ;

«Σχέδιο με αδυναμίες που τις κατέχουν πολύ καλά όλα τα hedge funds, και στην περίπτωση της Ελλάδας, μια τέτοια αμφισβήτηση θα μπορούσε να προέλθει από τις τρεις πιθανές πηγές».

Το πρώτο είναι το άρθρο 17 του Ελληνικού Συντάγματος.
Αυτό το άρθρο δηλώνει ότι κανείς δεν δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας του, εκτός εάν πρόκειται για το κοινό όφελος και εξαρτάται από την καταβολή της πλήρους αποζημίωσης που αντιστοιχεί στην αξία των απαλλοτριωθέντων ακινήτων.

Επίσης, από την πιθανή σχέση που μπορεί να έχει το παραπάνω, με το άρθρο 106 του Ελληνικού Συντάγματος, που ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ δίνει στο κράτος ευρείες εξουσίες για να «εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος».

Μια δεύτερη πηγή πιθανών νομικών ανησυχιών θα μπορούσε να βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα Πρωτόκολλά της.

Το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1, προστατεύει το δικαίωμα στην “ειρηνική απόλαυση της περιουσίας”.

Το δικαίωμα αυτό μπορεί να περιορίζεται μόνο από το δημόσιο συμφέρον, και μόνο με μέτρα που δεν συνεπάγονται υπερβολική επιβάρυνση για τον ιδιώτη.

Λαμβάνοντας υπ’ όψη μας ΟΜΩΣ ότι το άρθρο 15 της σύμβασης επιτρέπει μέτρα ούτως ή άλλως ασυμβίβαστα με τη σύμβαση, για την αντιμετώπιση ενός “δημόσιου κινδύνου που απειλεί τη ζωή του έθνους”. (μετάφραση : ξεσηκωμός)

Τέλος, δεδομένου ότι Ελλάδα έχει «ήδη υπογράψει διμερείς συμβάσεις με εταίρους», που μπορεί να εκμεταλλευτούν οι ξένοι κάτοχοι ελληνικών ομόλογων και που διέπονται υπό της τοπικής νομοθεσίας, ώστε να προστατεύουν από απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση, καθώς και κάθε άδικη και άνιση μεταχείριση.

Βεβαίως παρόλο που διαδίδεται από τα παπαγαλάκια, δεν φαίνεται καθόλου, ότι η αλλαγή του νόμου για την αναδρομική επιβολή ρητρών συλλογικής δράσης (του CAC δηλαδή), είναι μια τελειωμένη υπόθεση (τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο μέρος).

Ας σημειώσουμε ότι μέχρι σήμερα περισσότερο από το 90% των ελληνικών ομολόγων διέπονται από την τοπική νομοθεσία της χώρας μας, άρα αυτό ακριβώς ήταν και ο κύριος λόγος σχηματισμού της συγκυβερνήσεως, διότι αυτό το ποσοστό ήρθε να αλλάξει η μαύρη νεοφιλελεύθερη συμμορία του παπαδήμ(ι)ου, ώστε να μην πέσει όλο το βάρος, μόνο σε κάποιον, από τον άθλιο πολιτικό κόσμο της χώρας μας . . .

Ακριβώς όπως προ καιρού είχα διαβάσει σε αφρικανική ιστοσελίδα ένα άρθρο του Δρ. Κυριάκου Τόμπρα . . .

= Έγραφε τότε ο Δρ. Κυριάκος Τόμπρας :
«Όταν ένα μερίδιο πάνω από το 50% του υφιστάμενου δημόσιου χρέους της χώρας, θα έχει μετασχηματιστεί σε μια εμπράγματη υποχρέωση του χρέους, μόνο τότε θα είναι δυνατόν να συμβεί μια προεπιλογή στην Ελλάδα. Με τον τρόπο αυτό, όλοι οι Ελληνικοί εθνικοί πόροι και μέσα, θα γίνουν ιδιοκτησία των δανειστών της χώρας, καθώς τα νέα δάνεια της κυβέρνηση, στο πλαίσιο των διαφόρων συμφωνιών «διάσωσης», όχι μόνο θα είναι 100% εξασφαλισμένα, αλλά θα πρέπει επίσης να ρυθμίζονται από το Αγγλικό Δίκαιο».

Όσον αφορά τα ομόλογα του άγγλο-σαξονικού δικαίου : Καλή τύχη. Διότι ένα πράγμα που γνωρίζουν καλύτερα από όλους, τα «αναξιοπαθούντα» hedge funds είναι η προσφυγή τους σε δικαστικούς αγώνες, ειδικά η άσκηση ατελείωτων προσφυγών για κρατικά χρέη. Και στην περίπτωση της Ελλάδας, τα κεφάλαια αυτά έχουν ήδη απειλήσει να μηνύσουν την Ελλάδα αν προσπαθήσει να τους στριμώξει με τίποτα δήθεν ομόλογα του τοπικού δικαίου.

Φαίνεται ότι πολλά hedge funds, αγοράζοντας ελληνικό χρέος (και φαινομενικά. . . μάλλον και της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, και ούτω καθεξής), σε απόλυτα εξευτελιστικές τιμές, αναμένουν ένα από τα δύο παρακάτω πράγματα :

α) να αναγγείλουμε μια δέσμευση μετοχών, όπως αναλύθηκε ανωτέρω, ή

β) ένα μέσο για να δημιουργήσουν μια αγώγιμη αξίωση (το πιο κερδοφόρο είδος των «συναλλαγών των»).

Αυτά τα hedge funds είναι στελεχωμένο με τα πιο προσοντούχα στελέχη του διεθνούς δικαίου και τους καλλίτερους εμπειρογνώμονες πτώχευσης (πολλοί από τους οποίους εργάστηκαν δίπλα-δίπλα με τους όμοιούς του κυρίου Buccheit), και οι οποίοι είναι προσανατολισμένοι σε κάθε απόχρωση όλων των προηγούμενων διεθνών περιπτώσεων πτώχευσης. Με άλλα λόγια, εκτός από τις δυνατότητες προσφυγής σε περίπτωση (αναγκαστικής αναδιάρθρωσης) αναγκαστικού κουρέματος του χρέους, υπάρχουν ανοικτές και οι λεωφόροι για ατέλειωτες προσφυγές σε περίπτωση ακόμη και «απλού» default.

Οι επενδυτές προσελκύονται από αυτό το «εξωτικό» κέρδος ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (έτσι, ειλικρινά φιλαράκια μου δεν κάνω πλακά αγοράς χρέους) και συχνά αγοράζουν «κοψοχρονιά» το ομόλογο με την πρόθεση να το μηνύσουν, ώστε αργότερα να αποζημιωθούν πλήρως.

Πριν προχωρήσουμε θα θέλαμε να επισημάνουμε, κάτι πολύ περίεργο, που θα εντυπωσιάσει και όλους τους φίλους μας, ότι : εάν όντως η Ελλάδα πετύχει με τη παρούσα προσφορά της ανταλλαγής των ομολόγων, σήμερα . . . που ολόκληρη η Ευρώπη καταρρέει, (εφόσον τελικά είναι πλέον φανερό ότι απέτυχε η νέα τάξη πραγμάτων και το ευρώ θα καταρρεύσει μαζί με τα αριστερά και δεξιά δεκανίκια του), . . . το φυσικό επόμενο βήμα λογικά, δεν θα είναι ότι και οι άλλες χώρες των PIIGS να προβούν σε μια τέτοια άσκηση αναγκαστικής αναδιάρθρωσης προκειμένου να μειώσουν το φορτίο του χρέους των μέχρι και κατά 70% ;

Και γιατί μόνο η Ελλάδα μπορεί να έχει αυτό το πλεονέκτημα ;
Έτσι το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι ποια χώρα θα είναι η επομένη ;

Παραδόξως, όσο μεγαλύτερη θα είναι επιτυχία αυτής της συνολικής στρατηγικής, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η καταστροφή της Ευρώπης . . . καθώς όλο και περισσότεροι κάτοχοι ομολόγων θα στραφούν μακριά από όλα αυτά τα αδύναμα Ευρωπαϊκά ομόλογα (που δεν τους έμεινε τρίχα για τρίχα από τα αναγκαστικά κουρέματα), πρώτα στις χώρες των PIIGS, και . . . αργότερα στην υπόλοιπη Ευρώπη. (από δω πάνε και τα ΑΑΑ τους . . . χα, χα, χα)

Μέχρι το τέλος του 2012 δεν θα υπάρχει ζήτηση των ομολόγων αυτών στην αγορά, και ο μόνος αγοραστής των . . . θα παραμένει η κεντρική τράπεζα !

Εκεί θα πάει το πράγμα !

HEIL GAP (or mind the GAP)

Τώρα κλείνουμε και το τρίτο μέρος γιατί ψιλό-βαρέθηκα και θα συνεχίσουμε στο τέταρτο μέρος, πάντα με την βοήθεια του Θεού, τώρα λοιπόν πάμε μια στο YouTube για να τρελαθούμε με τους ZZ Top

ZZ Top – I’m Bad I’m Nationwide – Rockpalast Germany 1980

ZZ Top – Tush – Rockpalast Germany 1980

Related Posts :