Σήμερα συνειδητοποίησα ότι όσα μας λένε κάποιοι για τον επικείμενο εμφύλιο πόλεμο, για τον εθνικό διχασμό και για την κατάσταση που οδηγείται στα άκρα, δεν ισχύουν…

Πηγαίνοντας το πρωί να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα συνειδητοποίησα κάτι, που όλοι όσοι σήμερα βρεθήκανε στα εκλογικά τμήματα της πατρίδας μας, θα είδαν.

Υπήρχαν τραπεζάκια όλων των κομμάτων …και του ΠΑΣΟΚ.

Εκείνη ακριβώς την στιγμή κατάλαβα κάτι πολύ απλό…
Η ημέρα που θα αλληλοσκοτωθούμε οι Έλληνες για τα πολιτικά, τα κοινωνικά ή τέλος πάντων τα οικονομικά θέματα αργεί πάρα πολύ…

Κι αυτό φυσικά είναι πολύ καλό.

Κανείς σώφρων Έλληνας πατριώτης δεν είναι δυνατόν να εύχεται να αιματοκυλίσουμε την πατρίδα μας για χάρη των πολιτικών…

Απλά οι ένοχοι, με την καταδίκη της Ελληνικής πλειοψηφίας, πρέπει να οδηγηθούν στον εισαγγελέα για τα περαιτέρω…

Οι υπόλοιποι απλοί ψηφοφόροι των προδοτών περαστικά τους… και καλά ξυπνητούρια.

Όσα κι αν μου έκαναν τα πουλημένα ρεμάλια οι προδότες ηγέτες κατά πρώτον του ΠΑΣΟΚ και κατά δεύτερον της ΝΔ, δεν κρατάω κακία στους μερικώς υπευθύνους απλούς συμπατριώτες μου, ψηφοφόρους τους…

Τους τα συγχωρώ όλα.
Και την φτώχια που ΔΕΝ βλέπουν γύρω τους, και την απελπισία και τις αυτοκτονίες και την εγκληματικότητα…

Όλα τα συγχωράω στα αδέρφια μου, αλλά όχι στα πουλημένα ρεμάλια που μας πρόδωσαν και εμάς κι αυτούς… κι ας μην το παραδέχονται οι συμπολίτες μας ψηφοφόροι τους…

Είναι παρήγορο να βλέπεις το τραπεζάκι του ΠΑΣΟΚ με τους τύπους με τις κομματικές κονκάρδες και τις αφίσες, ανέπαφο…

Ο περισσότερος κόσμος τους κοιτούσε με θυμό, άλλοι με απορία κι άλλοι αδιαφορούσαν γενικώς…

Για να πω την αλήθεια κι εγώ δεν άντεξα και κοντοστάθηκα για λίγα δευτερόλεπτα να διαπιστώσω αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν "σώας τας φρένας" ή έχουν υποστεί λοβοτομή…

Ήταν αμίλητοι, κοιτούσαν αμήχανοι και μάλλον αισθάνονταν μια ελαφρά ντροπή…

Τότε συνειδητοποίησα ότι κάνουν μια δουλειά από υποχρέωση… Ξεπληρώνουν κάποιο παλιό ή νεότερο ρουσφέτι… 

Κι αφού ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο απελπισμένος οικογενειάρχης, ο κατεστραμμένος μικροέμπορος ή επαγγελματίας, ο γιός της δολοφονημένης μάνας από τους αλλοδαπούς εγκληματίες, ο κάθε αδικημένος και ταλαιπωρημένος συμπατριώτης μας, δεν θέλει όχι να τους ξυλοφορτώσει αλλά ούτε να τους φτύσει κατάμουτρα, τότε βρισκόμαστε ευτυχώς πολύ μακριά από τον εμφύλιο…

Είναι πλέον προφανές ότι έχει συμβεί μια μεγάλη μετάλλαξη στην ελληνική κοινωνία κι αυτό είναι παρήγορο γιατί πλησιάζει στα φιλειρηνικά και φιλαδελφικά αισθήματα που πάντα προσπαθεί η Εκκλησία μας να ενσπείρει στις καρδιές μας.

Οι Έλληνες δείχνουμε ένα πρόσωπο διαφορετικό από το παρελθόν μας που σίγουρα δεν μπορεί να αποδοθεί στην αδιαφορία αλλά περισσότερο στην συγχώρεση.

Γιατί δεν μπορεί να είναι αδιάφορος ο αδικημένος, ο κατατρεγμένος, ο απελπισμένος…

Κι έτσι φίλοι μου μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι πολύ πριν αρχίσει το χάος που "βλέπουν" μερικοί συμπατριώτες μας τα πράγματα θα έχουν βρει την ήρεμη δημοκρατική λύση τους.

Ας ελπίσουμε πως δεν θα χυθεί άλλο αίμα Ελλήνων, δολοφονημένων ή αυτοκτονημένων…

Γιατί το αίμα τρέφεται με αίμα…

Κι ο λαός μας να δείχνει μέχρι την τελική λύση και ελευθερία, την καρτερία και την ηρεμία που δείχνει μέχρι σήμερα…

Η Ελευθερία της Ελλάδος πλησιάζει…

Λίγο ακόμα κουράγιο αδέρφια.