Σελίδες

Ξυπνάτε Έλληνες και δείτε...

Η φωτογραφία μου
1/1/2011 ----- Φίλες και φίλοι γειά σας. Ξεκινάμε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε και εμείς όλους τους Έλληνες πολίτες να δουν μέσα και από το δικό μας Blog με άλλο μάτι (και όχι με τα μάτια των υποτακτικών Μ.Μ.Ε.) όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας και τα σχέδια που έχουν οι εντός και εκτός χώρας εχθροί μας… Αυτό το Blog δεν είναι Εθνικιστικό. Είναι απλά Ελληνικό και θέλει να δείξει τα κακώς κείμενα και την προσπάθεια που γίνετε για την εξόντωση της πατρίδας μας… Δεν έχουμε καμιά σχέση με Εθνικιστικές οργανώσεις, Μ.Κ.Ο. και λοιπά συναφή στοιχεία. Εμείς εδώ είμαστε μιά ομάδα οι οποίοι είναι ΑΠΛΑ Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι και θέλουμε το καλύτερο για τη χώρα μας και τους πολίτες της. Από αυτά που θα δείτε στην πορεία θα καταλάβετε πολλά και ελπίζω να σκεφτείτε λίγο τι και ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν εδώ και χρόνια, ποιος ο ρόλος τους και τι πρέπει να κάνουμε εμείς… Ελπίζουμε να μας τιμήσουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες με τις αναγνώσεις τους και τα σχόλιά τους. Θα σας παρακαλέσουμε τέλος να διαδώσετε αυτό το χώρο σε όσους περισσότερους Έλληνες μπορείτε για να ενωθούμε ΟΛΟΙ μαζί και να αντιμετωπίσουμε τους Εχθρούς μας…

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΛΠΙΔΑ


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Η πατρίδα μας μέσα στην μακραίωνη Ιστορία της γνώρισε μεγάλες στιγμές δόξας αλλά, δυστυχώς, και αποφράδες ημέρες που σχεδόν πάντα συνοδεύτηκαν με απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων. Κατά την άποψή μου, η χειρότερη στιγμή του Ελληνισμού, ιστορικά και γεωστρατηγικά, ήταν η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως στις 29 Μαΐου 1453. Κάθε χρόνο αυτή την ημέρα, οι γείτονές μας τιμούν την ιστορία τους με ξεχωριστό τρόπο και γιορτάζουν με υπέρλαμπρες εκδηλώσεις. Αντίθετα, εμείς οι Νεοέλληνες δεν κάνουμε ποτέ, τα τελευταία χρόνια, καμιά αναφορά στην ημέρα αυτή που χάθηκε για τον Ελληνισμό, η Πόλη των πόλεων, η Βυζαντινογέννητη Κωνσταντινούπολη, η Πόλη μας. Καμιά αναφορά δεν γίνεται από τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων που ασθμαίνοντας ζητούν την ψήφο μας στις 17 Ιουνίου και «το παίζουν» πατριώτες στα λόγια. Καμιά αναφορά ούτε από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, που το μόνο που γνωρίζουν είναι να προπαγανδίζουν υπέρ των τροϊκανών και των μεγαλοεργολάβων αφεντικών τους, παραπληροφορώντας τον Ελληνικό λαό.

Ωστόσο, παρά την προσπάθεια διαγραφής της ιστορικής μνήμης μας, στις ημέρες μας, από τους πολιτικούς ταγούς και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, υπήρξε λαμπρή εξαίρεση, για άλλη μια φορά, από το Πολεμικό Ναυτικό μας, το στρατιωτικό σώμα με τη φιλελεύθερη παράδοση που μας έκανε να διατηρήσουμε άσβεστη την ελπίδα, πως όσο υπάρχουν και σήμερα πατριωτικές προσωπικότητες σαν του Αρχηγού ΓΕΝ, Αντιναυάρχου Κοσμά Χρηστίδη, η Ελλάδα ποτέ δεν θα πεθάνει.

Ο Αρχηγός ΓΕΝ, λοιπόν, με μια ιδιαίτερη Ημερήσια Διαταγή που εξέδωσε προς το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού, με την ευκαιρία της μαύρης επετείου της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 από του Οθωμανούς, μας θυμίζει πως δεν είναι όλοι υποταγμένοι στο βωμό της καθημερινότητας και της εξυπηρέτησης των προσωπικών φιλοδοξιών και συμφέροντος.  Πιστεύω πως αξίζει να παραθέσω αυτούσια την Ημερήσια Διαταγή  του σπουδαίου Έλληνα, που πάει κόντρα στον καιρό :

«Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού, η 29η Μαΐου είναι μια θλιβερή επέτειος για τον Ελληνισμό, που όμως μας θυμίζει στους αιώνες ότι όποτε υποτιμήσαμε τους εχθρούς μας το πληρώσαμε με ποταμούς αίματος και βαριάς υποδούλωσης του Έθνους. Η 29η Μαΐου του 1453 ήταν το αποτέλεσμα μιας διχαστικής πορείας μακριά από τα ιδανικά και τις αξίες μας. Μιας πορείας που εθελοτυφλούσε απέναντι στις πυρετώδεις προετοιμασίες και τις προκλήσεις του αντιπάλου. Η άσχημη τότε οικονομική κατάσταση έσπρωξε την Βυζαντινή ηγεσία να υποτιμήσει την σημασία του εξοπλισμού με νέα ισχυρά όπλα για την οχύρωση της πόλεως. Τα αποτελέσματα δε άργησαν να φανούν, ήδη από το 1452. Ο έλεγχος των στενών πέρασε στα χέρια του σουλτάνου και από τον Απρίλιο του 1453 άρχισε το κύκνειο άσμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μια σκληρή και αδυσώπητη πολιορκία είχε αρχίσει, χωρίς να διαφαίνεται καμιά ελπίδα σωτηρίας για τον πληθυσμό της πόλεως. Και όμως, για μια ακόμα φορά η ελπίδα ήρθε από την θάλασσα. Ο Φλαντανέλλας, κυβερνήτης του Βασιλικού δρόμωνα με την συνοδεία τριών Γενοβέζικων γαλερών, ναυμάχησε και έσπασε τον θαλάσσιο αποκλεισμό του Σουλτάνου, φέροντας τρόφιμα και εφόδια στους πολιορκημένους. Όμως, δυστυχώς, το άρρος και η αντρειοσύνη δεν φάνηκαν ικανές να ανατρέψουν το αποτέλεσμα που για χρόνια είχε υφάνει ο εφησυχασμός. ΠΑΘΕΙ ΜΑΘΟΣ Αισχύλος».

Σε αυτή την πατριωτική και αντρίκια στάση του αρχηγού ΓΕΝ, έρχεται στις 6 Μαΐου να προστεθεί και η ανοιχτή επιστολή-παρέμβαση του Ναυάρχου εν αποστρατεία Νίκου Παππά προς τους Προέδρους των Ελληνικών πολιτικών κομμάτων και τους υποψήφιους βουλευτές στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Είναι απόλυτα χρήσιμο για όλους μας να την παραθέσω και αυτή ολόκληρη γιατί είναι ένα ηχηρό ράπισμα κατά του κομματικού κράτους που το συμφέρον της πατρίδας μας το  εντάσσουν ως προτεραιότητα στην τελευταία θέση των επιλογών τους :

«Κύριοι επίδοξοι κυβερνήτες του σκάφους ΕΛΛΑΣ. Πέρασαν τρείς μήνες από την δημόσια παραίνεσή μου προς εσάς να δείξετε στην πράξη ότι γνωρίζετε και αποδέχεστε τα χαρακτηριστικά αλλά και τις ευθύνες του «ηγέτη». Η ταπεινή μου φωνή αποδείχθηκε και αυτή, όπως και άλλων, «…βοώντος εν τη ερήμω.» Στους τρείς αυτούς μήνες όμως ο καιρός «φρεσκάρισε» κι άλλο. Το πλοίο κινδυνεύει να υποστεί βαριά αβαρία στο μάτι του Ευρωπαϊκού τυφώνα και εσείς συνεχίζετε να συζητάτε για το ποια πορεία πρέπει να πάρει. Συνεχίζετε να απολαμβάνετε την προσωπική σας πολυτέλεια και να αναζητείτε την ικανοποίηση της πολιτικής σας ματαιοδοξίας την ώρα που πολίτες των οποίων εσείς θέλετε να ηγηθείτε αναζητούν πολύτιμα φάρμακα για να διατηρηθούν στη ζωή. Η Ελλάδα πέρασε και δυσκολότερες ακόμα στιγμές στην ιστορία της. Τις ξεπέρασε όταν οι ηγέτες της πρώτοι ξεπέρασαν τον διχασμό που ως κατάρα του γένους μας ταλανίζει και, ενωμένοι οι ίδιοι στο εθνικό συμφέρον, κατάφεραν να διατηρήσουν τη συνοχή της κοινωνίας. Με τις ανούσιες αντιπαραθέσεις, τους επικοινωνιακούς εκβιασμούς, τους αδιέξοδους δογματισμούς, την αδράνεια, την αλαζονεία της μικρής ή μεγάλης εξουσίας σας και τις παλινδρομήσεις θέσεων και υποσχέσεων, έχετε πανικοβάλλει την κοινωνία. Έχετε συνθλίψει κάθε συνεκτικό της παράγοντα γιατί στον πανικό επικρατεί σύγχυση και το ένστικτο της ατομικής επιβίωσης και όχι αυτό της αλληλεγγύης. Έμειναν λίγες μέρες από τη νέα εκλογική διαδικασία. Σταματήστε να διαλαλείτε αορίστως το τι θα κάνετε και πέστε στον λαό το πώς θα το κάνετε. Μην εκπέμπετε φρούδες ελπίδες. Δεσμευτείτε για την αποδέσμευσή σας από κάθε διαπλοκή και για τη θέσπιση αυστηρών κανόνων τιμωρίας αυτών που καταχρώνται την εξουσία λυμαινόμενοι τον δημόσιο πλούτο. Δώστε το παράδειγμα και ξεκινήστε από τον εαυτό σας. Παραιτηθείτε από τώρα των προκλητικών προνομίων, μισθών και συντάξεων, υποσχεθείτε τη μείωση του αριθμού των Βουλευτών αλλά και των Υπουργών, Γραμματέων, παρακοιμώμενων και αργυρώνητων συμβούλων. Εξασφαλίστε πρώτα απ’ όλα την αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη στη ζωή και στον θάνατο. Εξασφαλίστε την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας που με ευθύνη σας διασύρεται παγκοσμίως. Αντιληφθείτε επιτέλους ότι το πλοίο ΕΛΛΑΣ είναι γερό σκαρί. Το πλήρωμά του σκληροτράχηλο και με αντοχή στις κακουχίες που απέδειξε επί αιώνες. Αλλά χωρίς μαγκιόρο καπετάνιο δεν ταξιδεύεται στον Ευρωπαϊκό Κυκλώνα».

Ο κ. Νίκος Παππάς υπήρξε κυβερνήτης του αντιτορπιλικού «Βέλος» που συνωμότησε με, εν ενεργεία, ομάδα αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού για την ανατροπή της Δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Αυτό ήταν το λεγόμενο «Κίνημα του Ναυτικού». Το κίνημα ετοιμαζόταν από το 1969, δεν εκδηλώθηκε, όμως, γιατί προδόθηκε στις 22 Μαΐου 1973. Σε αυτό πρωτοστάτησαν, στελέχη του Ναυτικού της τάξεως του 1940, όπως οι Πλωτάρχες Παππάς, Σέκερης* και Μάλιαρης.

Κάθε χρόνο, λοιπόν, σε ειδική τελετή στο αντιτορπιλικό «Βέλος» στο Άλσος Ναυτικής Παράδοσης, στο Τροκαντερό τιμάται αυτή η επέτειος. Έτσι, και φέτος τιμήθηκε η 39η επέτειος. Όσο, λοιπόν, υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες, θεωρώ πως υπάρχει ακόμα ελπίδα για την πατρίδα μας.

Όμως, δυστυχώς, τέτοιες εκδηλώσεις τιμούνται σπάνια από εκπρόσωπο της εκάστοτε Ελληνικής κυβέρνησης και είναι παντελής η απουσία των Προέδρων των άλλων κομμάτων. Το περισσότερο αξιοπρόσεκτο δε, που επί σειρά ετών μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση, είναι η συνεχής απουσία του  Αντώνη Σαμαρά. Και αυτό το επισημαίνω, ιδιαίτερα, γιατί ο Αθανάσιος Σέκερης είναι πατέρας του Ευάγγελου Σέκερη που είναι εξ αγχιστείας συγγενής με τον Αντώνη Σαμαρά. Έναν άνθρωπο, δηλαδή, που τίμησε ο «Εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής, τον αγνοεί επιδεκτικά, ο κ. Αντώνης Σαμαράς.


Υ.Γ. * Στα τιμώμενα πρόσωπα των επετείων είναι πάντα ο Αθανάσιος Σέκερης. Ο κ. Σέκερης είναι αντιναύαρχος Ε.Α. του πολεμικού μας Ναυτικού και υπήρξε πρώην Πρόεδρος του ΟΤΕ (1977-1981). Την θέση αυτή ανέλαβε κατ΄ εντολή του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μια δημόσια θέση, υψηλά οργανική, που ο ίδιος τίμησε με ιδιαίτερη ανιδιοτέλεια, γιαυτό και διαμένει ακόμη σε μικρό διαμέρισμα στην Κυψέλη.

Παναγιώτης Αποστόλου

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου