Μεγάλη
έρευνα του planet-greece
Ας μαντέψουμε, λοιπόν, πότε έλεγε την αλήθεια ο κύριος Τσίπρας Αλέξης… που παίζει με τις λέξεις…
Στο πλαίσιο της πρόσφατης δημοσιοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος του Συριζα, έγιναν γνωστές και οι θέσεις του για το μεταναστευτικό πρόβλημα που βιώνει η χώρα. Μια διαφορετική ανάγνωση των προτάσεων αυτών επιχειρούμε να κάνουμε στο κείμενο που ακολουθεί.
Ξεκινώντας από την
αρχή του κειμένου ο Συριζα ξεκινά την διάγνωση του προβλήματος από το Δουβλίνο
ΙΙ επιχειρώντας την απομόνωση όλων των υπόλοιπων αιτιών που οδηγούν στο
πρόβλημα.Ας μαντέψουμε, λοιπόν, πότε έλεγε την αλήθεια ο κύριος Τσίπρας Αλέξης… που παίζει με τις λέξεις…
Στο πλαίσιο της πρόσφατης δημοσιοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος του Συριζα, έγιναν γνωστές και οι θέσεις του για το μεταναστευτικό πρόβλημα που βιώνει η χώρα. Μια διαφορετική ανάγνωση των προτάσεων αυτών επιχειρούμε να κάνουμε στο κείμενο που ακολουθεί.
Έτσι πιο συγκεκριμένα λένε :
«Η μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε., έτσι όπως εκφράζεται από το Σύμφωνο Μετανάστευσης και τον Κανονισμό Δουβλίνο 2, μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών».
Σχόλιο :
Πρώτη σοβαρή ανακρίβεια και όχι τυχαία διατυπωμένη βέβαια. Ερμηνεύει τη μισή και μόνο αλήθεια. Οι συντάκτες του κειμένου ρίχνουν τη συνολική ευθύνη στο Δουβλίνο ΙΙ, για το ότι η χώρα έχει καταλήξει ένα «τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών» παραβλέποντας βέβαια το γεγονός ότι η κατάντια αυτή δεν οφείλεται μόνο στο Δουβλίνο ΙΙ, αντίθετα ο κυριότερος λόγος είναι η κατάρρευση του συστήματος ασφάλειας στα σύνορα παράλληλα με την παντελής έλλειψη απελάσεων.
Προσέξτε ακόμη πόσο επιμελώς οι συντάκτες του κειμένου αποφεύγουν να αναφέρουν τον όρο παράνομος μετανάστης και μάλιστα για λόγους εντυπώσεων βάζουν πρώτα τη λέξη «πρόσφυγες» και μετά τη λέξη «μετανάστες» για προφανείς λόγους.
Θα μπορούσαν όμως να μας πουν εάν το Δουβλίνο ΙΙ –χωρίς, επαναλαμβάνουμε η διαπίστωση για το συγκεκριμένο σκέλος να είναι λάθος- ευθύνεται για τη μετατροπή της χώρας σε στρατόπεδο, τι γινόταν πριν την υπογραφή της συγκεκριμένης συνθήκης το Φεβρουάριο του 2003;
Τι γινόταν με τους λαθραίους μετανάστες πριν το 2003 πριν δηλαδή την υπογραφή της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ; Να θυμίσουμε εμείς εάν δεν θυμούνται οι ίδιοι :
Μεταξύ των ετών 1992 -όταν άρχισε δηλαδή η μαζική φυγή «προσφύγων» από τις αταξικές κοινωνίες του υπαρκτού σοσιαλισμού- μέχρι και το 2000 συνελήφθησαν μέσα στη χώρα ως παράνομοι διαμένοντες μετανάστες 937.627 άτομα, ενώ 1.071.888 άτομα συνελήφθησαν στα σύνορα για απόπειρα παράνομης εισόδου, και είναι παντελώς άγνωστο πόσοι από αυτούς πέρασαν τελικά στην επικράτεια και πόσοι όχι. Εκτιμάται πάντως πως η συντριπτική πλειοψηφία το κατάφερε.
Θέλουν να μάθουν και τι έγινε και μεταξύ των ετών 2001 και 2003 όπου και η περίφημη υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ; Πόσοι συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο; 328.859 άτομα εκ των οποίων 246.573 προερχόμενοι από την Αλβανία.
Πόσοι από αυτούς έφυγαν για την Ευρώπη; Ελάχιστοι.
Δεν είναι λοιπόν μόνο το Δουβλίνο ΙΙ που είναι ο μοναδικός παράγοντας για την για τη μετατροπή της χώρας σε «στρατόπεδο συγκέντρωσης» αλλά ένας συνδυασμός παραγόντων γεωπολιτικής φύσης αλλά και ελληνικής ανικανότητας
Μια από τις αιτίες είναι η μαζική προσέλευση στη χώρα παράνομων μεταναστών από χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ -της ίδιας ή της συγγενούς εν πάση περιπτώσει ιδεολογίας που έχει και το ΣΥΡΙΖΑ- όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία ή Πολωνία και ενός μεγάλου αριθμού από «Δημοκρατίες» της πρώην ΕΣΣΔ.
Τους αριθμούς αυτούς δεν τους δημιούργησε ούτε η Ελλάδα, ούτε η ΕΕ, αλλά η κατάρρευση ενός συστήματος που η ιστορία το έβαλε οριστικά στο ντουλάπι που «διατηρεί επιμελώς» μαζί με άλλους σκελετούς.
Έτσι ακόμη και αν δεχθούμε τον όρο «Πρόσφυγες» κατά ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούμε παρά να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός ή κομμουνισμός -ή όπως αλλιώς ονομαζόταν αυτό το σύστημα- με την κατάρρευση του δημιούργησε αναπόφευκτα πρόσφυγες. Μεγάλο το επίτευγμα.
Σίγουρα η υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ μόνο ως εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες διαφυλάσσοντας τα συμφέροντά τους διέβλεψαν εξ αρχής αυτό που οι ημεδαπές πολιτικές ηγεσίες βλακωδώς απέτυχαν να δουν: Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα ήταν παντελώς ανίκανη να ανακόψει, όχι το κύμα αυτό, αλλά σε ότι αφορά τα σύνορά της, εξαιτίας όχι αδυναμίας αλλά ηλίθιων ιδεοληψιών. Έτσι ενώ μας άφηναν να τους δεχόμαστε μας απαγόρευσαν να τους «εξάγουμε».
Αλλά η ανάγνωση των προτάσεων του Συριζα για το μεταναστευτικό συνεχίζεται με ακόμη πιο εκπληκτικές διαπιστώσεις.
Λένε :
«Οι αυστηροί συνοριακοί έλεγχοι, η απαγόρευση ομαδικής νομιμοποίησης/ένταξης των μεταναστών στην Ελλάδα και η σκλήρυνση της αντιμετώπισης της μετανάστευσης οδηγούν στην οικονομική εξαθλίωση των μεταναστών που παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα λόγω της ασφυκτικής φύλαξης των δυτικών συνόρων και της άρνησης παροχής ασύλου ή νομιμοποιητικών εγγράφων για να φύγουν».
Σχόλιο :
«Αυστηροί συνοριακοί έλεγχοι».
Εάν ο Συριζα μιλά για τους αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους στα σημείο εισόδου τότε ασφαλώς θα αστειεύεται. Τα ελληνικά σύνορα, από το 1995 και μετά έγιναν το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορούσε στους διαδρόμους του ΟΗΕ. Εάν δεν μιλά για αυτό τότε μιλά για τους ελέγχους προς τα έξω. Εδώ η Ελλάδα δεσμεύεται από την –κακή μεν- αλλά υπογραφή της στο Δουβλίνο ΙΙ.
«η απαγόρευση ομαδικής νομιμοποίησης/ένταξης των μεταναστών στην Ελλάδα»
Εδώ είναι το σημείο όπου η λογική παθαίνει πολλαπλά εγκεφαλικά αφήνοντας τη θέση της στην παράνοια η οποία είναι πιο ανθεκτική σε αυτά. Δηλαδή σύμφωνα με τους «φωστήρες» του ΣΥΡΙΖΑ η απαγόρευση της νομιμοποίησης οδήγησε στην οικονομική εξαθλίωση των παράνομων -να μην το ξεχνάμε γιατί αυτοί το ξεχνούν- μεταναστών στη χώρα!
Με άλλα λόγια μαζικές –κατά εκατοντάδες χιλιάδες- νομιμοποιήσεις θα οδηγούσαν όχι την εξαθλίωσή τους αλλά στην οικονομική τους ευμάρεια! Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους «νόμιμους» Έλληνες!
Για να μην είμαστε όμως μόνο αρνητικοί το Δουβλίνο ΙΙ είναι όντως μια κάκιστη συμφωνία, μια συμφωνία η οποία ουσιαστικά προστατεύει τις άλλες χώρες και όχι τη δική μας. Η αναθεώρησή της πρέπει να είναι «εκ των ων ουκ άνευ» αν θέλουμε να λέμε ότι σεβόμαστε περισσότερο τη χώρα μας –ή έστω και το ίδιο- σε σχέση με τις άλλες τις οποίες έτσι προστατεύουμε.
Κατάργηση μονομερής όμως του Δουβλίνο ΙΙ, ΧΩΡΙΣ την θωράκιση των ανατολικών -και όχι μόνο- συνόρων, χωρίς απελάσεις, χωρίς επαναπροώθηση όσο συλλαμβάνονται στον Έβρο αμέσως στην Τουρκία, ισοδυναμεί με πράξη δίχως αντίκρισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου