Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Ως βόμβα μεγατόνων -για τους αφελείς και τους
αδαείς- μπορούν να χαρακτηρισθούν τα όσα δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στην
παγκόσμιου κύρους Αμερικάνικη εφημερίδα New York Times, ο πρώην εκπρόσωπος της
Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Ο κ. Ρουμελιώτης,
λοιπόν, δήλωσε μεταξύ άλλων : «Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν
αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο
παράδειγμα… η τρόικα υποτίμησε τις
αρνητικές επιδράσεις που θα είχε το φάρμακό της στην ελληνική οικονομία… το
μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι μεγάλες περικοπές συνέβαλαν στο καθοδικό
σπιράλ αποδεκατίζοντας την οικονομική ζήτηση εντός της Ελλάδας…
το επιχείρημα που συνήθως χρησιμοποιείται από την τρόικα για να ασκήσει κριτική
στην Ελλάδα -και για να αγνοήσει τα δικά της λάθη- είναι πως η βαθιά ύφεση
οφείλεται στη μη εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».
Έτσι, στο
σημείο αυτό, θεωρώ χρήσιμο να αναδημοσιεύσω ένα μέρος του άρθρου μου, της 28ης
Αυγούστου 2011, που είχε τίτλο : “Είναι ή δεν είναι Εθνική προδοσία;”.
«…Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός
της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές
του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον
δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε
μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα : «Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει
την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την
αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά
δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ.,
αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί
αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα - δύο χρόνια, αλλά
ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα,
λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η
οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της
χώρας μας».
Μετά τις εκλογές του
2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η
χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι
προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα
μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά
το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό
επιτόκιο. Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός
δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες. Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την
πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί
επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα
spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου
2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη
των τρεχουσών αναγκών της χώρας; Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη
δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που
έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο
θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών
προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις
του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη).
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια,
στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η
προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν,
δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και
έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το
επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το
επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε
παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα
είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία
υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;
Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς
περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως
«κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού
Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει
«τιτανικό».
Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή
υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς
κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850
μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς
αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική
οικονομία.
Έτσι, ο κ.
Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του πιστολιού στο
τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και
εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού.
Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο
πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές
τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα : Σκεφτείτε ότι ένας
τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει
τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι
υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει
χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει
τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».
Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα
βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα
speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας
με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα
στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση
προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110
δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και
συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, πληρώθηκαν οι
τόκοι και τα τοκοχρεολύσια προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων. Δηλαδή, με
την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια
των οι διεθνών νταβατζήδων μας.
Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του
2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια
αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του
ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε.
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με
τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για
την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.
Έτσι, πιστεύω πως αποδεικνύεται ότι εάν η Κυβέρνηση είχε
στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το
προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών
και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία
πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας,
των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ…».
Συνεπώς, από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται πως ο μετέπειτα
Πρωθυπουργός (Γ. Παπανδρέου), ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (Προβόπουλος)
και ο εκπρόσωπος
της Ελλάδος στο ΔΝΤ (Π. Ρουμελιώτης), γνώριζαν που οδηγούν την Ελλάδα και όμως,
έπραξαν αντίθετα προς τα συμφέροντά της.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που
ουδεμία κυβέρνηση θα τολμήσει να παραπέμψει αυτούς καθώς και άλλους πολλούς, σε
δίκη καταλογίζοντάς τους το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, θα περιμένουμε
κάποια Άγια ημέρα, ο Ελληνικός λαός να υλοποιήσει αυτό που δήλωσε ο πρώην
Υπουργός, Λοβέρδος, την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 στην εφημερίδα “Real news ”: «Νέο Γουδί εάν αποτύχουμε».
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου