Μόνο
το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής :
‘Αυτό
είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις
φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο πού
τρέχει στις φλέβες μου’.
Ο
Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική
εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και
εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17.000 Ελληνικές
λέξεις στην Ισπανική γλώσσα’.
Δεν
χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική,
κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια
συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η
προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις
χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά!
Π.χ.
η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η
ιστορία στα αγγλικά είναι history ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι
ισπανοί και οι άγγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει την δασεία πού εμείς κάποτε
είχαμε συμβολίζοντας την με το γράμμα h. Όταν οι ισπανοί θέλουν να πούν
‘Χρονομέτρα με’ λένε ‘Cronometra me´. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα
ατελείωτα.
Αν
τώρα προσθέσουμε και λέξεις πού εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά
ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευση τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές,
τότε ο κατάλογος των ελληνικών λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος.
Π.χ.
το ρούχο στα ισπανικά είναι ropa. Στα ελληνικά έχουμε την λέξη Λωποδύτης.
Προέρχεται από την λέξη λώπη και δύτης.
Λώπη
στα αρχαία είναι το ένδυμα, το ρούχο. Άρα λωποδύτης αυτός πού δύει, πού βουτά
το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ,
προκύπτει η λέξη ropa πού χρησιμοποιούν οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Η αλλαγή του λ
σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες
πού συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ. αδελφός αλλά και αδερφός, κοκ.
Εμείς
βέβαια συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα
παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α, ε, ο, ι, και
ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15 μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ.
Ο
ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των
παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της
γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία
δημοσιότητα.
Από
την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική
ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα
απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς. Με τον ίδιο τρόπο πού απαξιώνουν τον
ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και σε κάνουν να λές ‘Ε άει στο διάολο, πουλήστε τα να
ησυχάσουμε’, ομοίως απαξιώνουν την γλώσσα και κάνουν όλους εμάς να στέλνουμε τα
παιδιά μας από την 1η δημοτικού!!! να μάθουν αγγλικά και γερμανικά!!!
Το γεγονός ότι την γλώσσα μας τους την διδάσκουν κακοποιημένη δεν μας απασχολεί
καθόλου!!!
Αλλά
δεν πειράζει, το PSI να είναι καλά, το ευρώ και η ευρωζώνη. Αυτά έχουν μόνο
αξία. Η γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Δεν μπορείς να την πουλήσεις οπότε δεν
μπορεί να ανεβάσει το ΑΕΠ. Τι σημασία έχει πού από εργαλείο σκέψεως την έχουν
καταντήσει μόνο μέσο επικοινωνίας και αυτό μάλιστα κολοβό. Αρκεί να μπορούμε να
συννενοηθούμε ώστε να υπολογίζουμε το ΦΠΑ. Αυτό αρκεί.
Ακολουθούν
οι στίχοι του τραγουδιού. Στίχοι μουσική Daniel Armando.
Armonia neurotica en el
microcosmο de la metropoli cultura
narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la
atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del
barbarismο a la teoria politico
dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un
metabolismο retorico sin tesis ni
antitesis.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia
paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin
entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la
simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Hay un oasis aromatico,
paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin
racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el
melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου