Είπε ένας Γέροντας : «Τίποτε δεν παροργίζει τόσο τον
Θεό και τίποτε δεν απογυμνώνει τόσο τον άνθρωπο από τη χάρη, ώστε να φτάσει και
σε εγκατάλειψη από μέρους του Θεού, όσο το να κατηγορεί τον πλησίον του ή να
τον κατακρίνει ή να τον εξουθενώνει. Και είναι τόσο βαρύτερη η κατάκριση από
κάθε άλλη αμαρτία, ώστε ο ίδιος ο Χριστός λέει : «Υποκριτή, βγάλε πρώτα το
δοκάρι που έχεις στο μάτι σου και τότε θα δείς καθαρά για να βγάλεις το
σκουπιδάκι που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου. Παρομοίασε δηλαδή το
αμάρτημα του πλησίον με το σκουπιδάκι, ενώ την κατάκριση με το δοκάρι. Είναι
τόσο κακό το να κατακρίνει κανείς· σχεδόν ξεπερνά κάθε αμαρτία.
Είπε ακόμη: «Ας αποκτήσουμε αγάπη· Ας αποκτήσουμε
συμπόνια για τον πλησίον, ώστε να αποφύγουμε τη φοβερή καταλαλιά και το να
καταδικάζουμε κάποιον ή να τον εξουθενώνουμε. Ας βοηθούμε ο ένας τον άλλον σαν
να είναι δικό μας μέλος, γιατί είμαστε μέλη του ιδίου σώματος, όπως λέει ο Απόστολος·
όλοι είμαστε ένα σώμα και ο καθένας μας είναι μέλος του σώματος στο οποίο
ανήκουν και οι άλλοι ως μέλη (Ρωμ. 12,5). Και όταν πάσχει ένα μέλος συμπάσχουν
όλα τα άλλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου