Ο Πόλεμος των Η.Π.Α σε τρία μέτωπα :
Συρία, Λίβανος, Ιράν στη Μέση Ανατολή, Κίνα στην Άπω Ανατολή και Ρωσία στην
Ευρώπη
Η Ρωσική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η
αντιπολίτευση στη χώρα χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Δημοκρατίας των
Η.Π.Α. (το οποίο χρηματοδοτείται από τον «Αμερικανό φορολογούμενο») καθώς και
από άλλα παρακλάδια της CIA και του Υπουργείου Εξωτερικών σε μία προσπάθεια να ανατραπεί η
Ρωσική κυβέρνηση και να εγκατασταθεί ένα Αμερικανικό κράτος-μαριονέτα στη
μεγαλύτερη γεωγραφικά χώρα του κόσμου, αλλά
κυριότερα στη χώρα η οποία διαθέτει πυρηνικό οπλισμό ο οποίος προδιαθέτει αρνητικά
οποιαδήποτε άμεση επιθετικότητα από τη μεριά των Η.Π.Α.
Μεγάλος μέρος της Ρωσικής αντιπολίτευσης στηρίζεται
και ενισχύεται από πράκτορες του εξωτερικού, και από τη στιγμή που θα ψηφιστεί
ο νόμος οι πρωτεργάτες της αντιπολίτευσης στη Ρωσία θα πρέπει να δηλωθούν στο
Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας ως ξένοι πράκτορες της Ουάσινγκτον.
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar-Tass ανέφερε στις 3 Ιουλίου ότι υπάρχουν περίπου 1.000
οργανώσεις στη Ρωσία οι οποίες χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό και
εμπλέκονται σε πολιτικές ενέργειες και δραστηριότητες…
Οι συγκεκριμένες Μ.Κ.Ο που δημιουργούν κλίμα πολιτικής
αντιπαράθεσης και αντιπολίτευσης κρύβονται πίσω από τη μάσκα των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και αναφέρουν ότι εργάζονται προς τη κατεύθυνσης μίας πιο ανοιχτής
Ρωσίας…
Τι εννοούν όμως ως «ανοιχτή Ρωσία»; Εννοούν, τη
διάνοιξη των διαύλων Δυτικής προπαγάνδας, τη διάνοιξη της δυτικής οικονομικής
δολοφονίας προς τη Ρωσία, και φυσικά την άμεση επιρροή και καθορισμό των
εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της Ρωσίας από τη Ουάσιγκτον.
Οι «μη-κυβερνητικές οργανώσεις» είναι ξεκάθαρα
κυβερνητικές. Έχουν παίξει κρίσιμο ρόλο στη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των
διάφορων επαναστάσεων οι οποίες έχουν εγκαθιδρύσει Αμερικανικά κράτη-μαριονέτες
στα πρώην μέλη της ΕΣΣΔ. Οι Μ.Κ.Ο πολύ συχνά κατονομάζονται και ως μηχανές
πραξικοπημάτων - coup d’etat machines, και λειτουργούν άψογα προς αυτή τη
κατεύθυνση, όπως και στις ημέρες μας στη Βενεζουέλα εναντίον του Τσάβεζ.
Η Κίνα είναι επίσης μία χώρα η οποία «ενοχλεί» τη
Ουάσιγκτον. Η ταχύτατη οικονομική ανάπτυξη της Κίνας η οποία την καθιστά μία
ισχυρότατη οικονομική δύναμη, εκλαμβάνεται από τη Ουάσιγκτον ως μία άμεση
απειλή.
Η Κίνα θα πρέπει να περιορισθεί, σύμφωνα με τις Η.Π.Α.
Ο εκπρόσωπος της Ένωσης Αμερικανικού Εμπορίου και συνεργάτης του Ομπάμα έχει
προβεί τα τελευταία δύο - τρία έτη σε μυστικές διαπραγματεύσεις σχετικά με μία Υπέρ
– Ειρηνική συνεργασία, ο σκοπός της οποίας είναι να «εκτροχιάσει» τη φυσική
οικονομική ηγεσία της Κίνας στη δική της σφαίρα επιρροής και να αντικατασταθεί
από την οικονομική ηγεσία της Ουάσιγκτον.
Οι Η.Π.Α επιχειρούν επίσης να οικοδομήσουν νέες
στρατιωτικές συμμαχίες στην Ασία και να εγκαθιδρύσουν νέες στρατιωτικές βάσεις
στις Φιλιππίνες, στη Νότια Κορέα, στη Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, την Αυστραλία, τη
Νέα Ζηλανδία και αλλού…
Ακόμη, η Ουάσιγκτον ενεπλάκη άμεσα στις διαμάχες
μεταξύ Κίνας και Βιετνάμ και μεταξύ Κίνας και Φιλιππίνων.
Οι Η.Π.Α ουσιαστικά έφτασαν στο σημείο να συμμαχήσουν
με τον παλιό τους εχθρό Βιετνάμ αναφορικά με τη διένεξη του τελευταίου με τη
Κίνα για τις πλούσιες σε ορυκτούς πόρους περιοχές των Νήσων Paracel και Spratly.
Επίσης, συμμάχησαν με τις Φιλιππίνες αναφορικά με τη
διαμάχη τους με τη Κίνα για τη πλούσια περιοχή ορυκτών της Ακτής Scarborough.
Όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει εδώ στο
pentapostamga.gr, η Αμερική πλέον χτυπά τα τύμπανα του πολέμου προς κάθε
κατεύθυνση. Φοβούμενη ότι η σμπαραλιασμένη της οικονομία θα βρεθεί σε ακόμη
δεινότερη θέση, και υπό το πρόσφατο δεδομένο ότι η Κίνα πολύ σύντομα θα είναι
πιο δυνατή οικονομικά προσπαθεί να εμπλακεί ξεκάθαρα στα εθνικά της συμφέροντα
και διαμάχες.
Η αυξανόμενη παρέμβαση της Ουάσιγκτον στις υποθέσεις
της Κίνας έχουν πείσει πλέον τη κυβέρνηση της Κίνας ότι απαιτούνται στρατιωτικά
μέτρα ως αντίβαρο στην επιθυμία και πρόθεση των Η.Π.Α. να οικοδομήσουν στρατιωτική
παρουσία στη σφαίρα επιρροής της Κίνας.
Φαίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση των Η.Π.Α (η
οποία δείχνει υπερβολική αυτοπεποίθηση) είναι αποφασισμένη να εμπλακεί σε έναν
πόλεμο τριών μετώπων: Συρία, Λίβανος και Ιράν στη Μέση Ανατολή, Κίνα στην Άπω
Ανατολή και Ρωσία στην Ευρώπη.
Βέβαια, αυτή η πρόθεση αποτελεί μία πολύ φιλόδοξη
ατζέντα για μία κυβέρνηση της οποίας τα στρατεύματα δεν μπόρεσαν να καταλάβουν
το Ιράκ έπειτα από εννέα έτη πολέμου ή να νικήσουν τους ελαφρώς οπλισμένους Taliban έπειτα από έντεκα ολόκληρα χρόνια, και με
την οικονομική της ισχύ για να στηρίξει αυτές τις πολεμικές εκστρατείας να
μειώνεται συνεχώς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου