Της Βάλιας Αλεξίου
Κοίτα με να σε κοιτώ, ν’ ανεβούμε στο
βουνό! Και έτσι… δεν θα χρειαστεί να περιμένεις πολύ… Γιατί βουνό σίγουρα δεν
θ’ ανέβεις…
Η θηλιά έσφιξε…
Και μη μου πεις πως όταν βγαίνεις έξω,
δεν κοιτάς τους άλλους.
Περιμένεις κάποιος να κάνει την αρχή.
Απορείς που κανείς δεν τολμά, μα δεν τολμάς ούτε κι εσύ…
Φοβάσαι, παραδέξου το!
Κοίτα όμως πάλι γύρω σου. Είσαι Νέος…
ποιό μέλλον σου;
Όλοι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και
παράλληλα σε κατάσταση αναμονής. Οι άλλοι περιμένουν εσένα… κι εσύ αυτούς!
Ένα κουβάρι όλη η Ελλάδα που ξηλώνεται…
Ένας αγώνας που περιμένουμε να αρχίσει
από ώρα σε ώρα και δεν βρίσκουμε μια σφυρίχτρα… Μια σφυρίχτρα ρε παιδιά… Μια
σφυρίχτρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου