του Στρατή Μαζίδη
Μολονότι άγιος Παντελεήμονας, τα όσα διαδραματίστηκαν χθες βράδυ στην πολύπαθη αυτή πάλαι ποτέ ήσυχη γειτονιά της πρωτεύουσας των οποίων το αποτέλεσμα αποτυπώθηκε στο φωτογραφικό φακό, φανερώνουν ότι δεν υπήρξε έλεος.
Τα ΜΜΕ βγήκαν με τους γνωστούς βαρύγδουπους τίτλους τους να καπηλευθούν τα γεγονότα. Ακροδεξιοί, μαχαιρώματα, πογκρόμ και άλλα τέτοια όμορφα φανατικά συνθήματα ήρθαν εκ νέου στην επιφάνεια.
Τα επεισόδια είναι σαφέστατα καταδικαστέα. Είναι όμως επίσης απολύτως αιτιολογημένα. Αν παραμερίσουμε λίγο τη χθεσινή επιδρομή στους αλλοδαπούς, θα παρατηρήσουμε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
Για παράδειγμα σχεδόν κάθε βράδυ οι εναπομείναντες Έλληνες της περιοχής συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν. Επίσης αρκετά χρόνια τώρα τους ακούμε να διαμαρτύρονται για την υποβάθμιση της γειτονιάς τους. Πού ήταν τότε η πολιτεία ή η αστυνομία; Πώς αντιδρούσε το κράτος; Προστάτευε αυτούς που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ερωτεύτηκαν, έκαναν οικογένεια και ζούσαν στην ιστορική αυτή γωνιά της Αθήνας ή διοργάνωναν πομπώδεις συναυλίες στο μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Παντελεήμονα με σκοπό να επιβάλλουν να ζήσει ο λύκος με το αρνί;
Η γειτονιά (όπως και η χώρα μας) δε μεταμορφώθηκε μέσα σε μια νύχτα. Είναι όπως η βροχή. Ποτέ δε βρέχει ξαφνικά. Αρχικά παρατηρείς τα σύννεφα στον ορίζοντα, έπειτα διαπιστώνεις να πυκνώνουν και να πλησιάζουν. Το κράτος όχι μόνο τα έβλεπε αλλά θα έλεγε κανείς πως με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του φυσούσε κιόλας για να μαζευτούν, να βρέξει και να πνιγούμε όλοι.
Για τα χθεσινά επεισόδια όλοι υποδεικνύουν δίχως να κατονομάζουν τη Χρυσή Αυγή με τον όρο “ακροδεξιοί”. Δεν το αποκλείω αλλά ποτέ δε ζημιώθηκε κανείς αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Ποιος μας διαβεβαιώνει ότι δεν επρόκειτο για μια στημένη παρακρατική προβοκάτσια με σκοπό τη δημιουργία γενικευμένης αναταραχής και πρόκλησης ανταπάντησης από το ξένο και εν πολλοίς ακραίο μουσουλμανικό στοιχείο; Τυχαία η ανυπαρξία της ΕΛ.ΑΣ. την ώρα των επεισοδίων; Δύο τρεις κλούβες ήταν αρκετές. Μήπως κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί στην Κωνσταντινούπολη το 1955 σε πολύ μεγαλύτερη φυσικά κλίμακα; Και τότε δεν άργησαν “πολύ” οι αρχές για να επέμβουν;
Αλλά και αυτή η απουσία της πολιτείας δεν είναι πλέον υπερβολικά ύποπτη ώσαν να θέλει να οδηγήσει τα μίση σε έξαρση και την κοινωνία σε σύγκρουση; Για να περάσει τα μέτρα; Για να ξεπουλήσει ότι γλύτωσε; Για να μας σφάξουν οι ισλαμιστές και να περιορίσει το έλλειμμα; Ότι ερμηνεία θέλει μπορεί να δώσει κανείς.
Ήδη οι αλλοδαποί απείλησαν με ξεσηκωμό, όπως είχαν απειλήσει με “πόλεμο” στην Ομόνοια πριν λίγο καιρό σπάζοντας βιτρίνες καταστημάτων και αυτοκίνητα. Ποιος θα μπορέσει να ελέγξει αυτές τις ορδές των φανατισμένων νεαρών μουσουλμάνων όταν θα βγουν στους δρόμους που μέσα σε λίγες ώρες θα έχουν γίνει δεκάδες χιλιάδες;
Η χθεσινοβραδινή νύχτα πέρα από τις ζημιές που άφησε, ορατές και αόρατες φανέρωσε τη μεγάλη μας πληγή. Την ανυπαρξία του κράτους που θα προφυλάξει την ίδια του τη συνέχεια απελαύνοντας από τη χώρα 1.500.000 λαθρομετανάστες (διότι κι όσοι είναι τώρα νόμιμοι, παρανόμως εισήλθαν και παράνομοι ήσαν για μεγάλο διάστημα ενώ ποτέ δε θα έπρεπε να είχαν περάσει τα σύνορα) και επιβάλλοντας αυτό τους κανόνες του παιχνιδιού συνθλίβοντας τόσο το παιχνίδι της ακροδεξιάς η οποία γεμίζει κρατικά κενά αδιαφορώντας όμως για τις μετέπειτα συνέπειες των ενεργειών της αλλά και αυτής της παγκοσμιοποιημένης αριστεράς που ούτε λίγο ούτε πολύ διαλάλει “κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα”.
Πολύ φοβάμαι ότι τα χθεσινοβραδινά επεισόδια δεν ήταν παρά μια αμυχή των όσων θα ζήσουμε στο άμεσο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου