Νέα μετωπική επίθεση εναντίον της Ελλάδας από όργανα του
Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής σε σύνοδο του ΟΗΕ στη Γενεύη, με τα μέλη της
ελληνικής αντιπροσωπείας όμως αυτή τη φορά να αντιδρούν αποτελεσματικά.
Ξεχώρισε ανάμεσά τους μια μουσουλμάνα από την Ξάνθη, η Σαμπιχά Σουλεϊμάν, που η
συγκλονιστική της μαρτυρία αποστόμωσε τους τουρκοπράκτορες…
Την ώρα που ο λαός της Θράκης κοιμάται –ως επί το πλείστον– τον μακάριο ύπνο
της… ηλιθιότητας και που ακόμη και οι ντόπιοι δεσποτάδες διαγωνίζονται, όπως με
βαθιά θλίψη παρατηρούμε, για το ποιος θα πλειοδοτήσει σε κολακείες προς τον επίσημο
εκπρόσωπο της «φίλης» Τουρκίας, τα μίσθαρνα όργανα της εν λόγω… φίλης συνεχίζουν
πάντα τον υπονομευτικό αγώνα τους ενάντια στην Ελλάδα τόσο στο εσωτερικό, όσο
και στον διεθνή χώρο.
Ε, την ίδια περίπου εποχή είχαμε και
άλλη μία τέτοια επίθεση κατά της χώρας μας, αυτή τη φορά στο 5ο Συνέδριο του
ΟΗΕ για τις Μειονότητες, που διοργανώθηκε στη Γενεύη στα
τέλη Νοεμβρίου και στο οποίο, όπως μας ενημερώνει το δελτίο τύπου που εξέδωσε
(στα τούρκικα εννοείται) ο πεμπτοφαλαγγίτικος «Σύλλογος
Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης», «την
τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης εκπροσώπησαν το μέλος του Συλλόγου
Επιστημόνων και Γενική Διευθύντρια της «Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Εταιρίας
Μειονότητας Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ) Περβίν
Χαϊρουλλάχ, το μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Δρ. Αλή
Χουσεΐνογλου, η υπεύθυνη Διεθνών
Σχέσεων της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ABTTF) Μελέκ Κίρματζικαι ο Ναζήφ Ταχσίν (σ.σ.
τους βλέπετε μαζί στην 1η αλλά και τη 2η φωτογραφία). Κατά τη διάρκεια του
διήμερου αυτού φόρουμ, οι εκπρόσωποι της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής
Θράκης περιέγραψαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που
υφίσταται η μειονότητα σε διάφορους τομείς».
Η επίθεση των τουρκοπρακτόρων
Και για να μην τα πολυλογούμε, η μεν Κίρματζι επικεντρώθηκε
στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της μειονότητας, τονίζοντας ότι αυτό δεν γίνεται
σεβαστό στην Ελλάδα, ενώ ο Χουσεΐνογλου κατηγόρησε
τη χώρα μας ότι δεν επιτρέπει στη μειονότητα να τελεί απρόσκοπτα τα θρησκευτικά
της καθήκοντα, αλλά ούτε και θέτει τις αναγκαίες
προϋποθέσεις, ώστε τα μέλη της να μορφώνονται στη μητρική τους γλώσσα, που
είναι η τουρκική. Όσο για τη γνωστή μας…Κομοτηναία συμπολίτισσα Περβίν Χαϊρουλλάχ (μόνιμη κατήγορο της Ελλάδας στο
εξωτερικό), αυτή αποδέχθηκε δύο μόνο εξελίξεις που μπορούν να χαρακτηρισθούν
θετικές, δηλαδή το χρηματοδοτούμενο από ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις «Πρόγραμμα
Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων» (σ.σ. η
αρχιπρακτοράντζα Χαϊρουλλάχ υπέρ της… Φραγκουδάκη – ήτοι, πες μου τον φίλο
σου…), αλλά και την
ποσόστωση του 0,5% για την είσοδο των μαθητών στην ανώτατη εκπαίδευση, ενώ στη
συνέχεια δήλωσε ότι η μειονότητα έχει επί μακρόν υποστεί περιορισμούς στα
ανθρώπινα και μειονοτικά της δικαιώματα, ενώ τα κυριότερα προβλήματα που
αντιμετώπισε τη χρονιά του 2012, αφορούσαν στους τομείς της έκφρασης της
εθνικής τους ταυτότητας, της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι, στα προβλήματα
όσων απώλεσαν την ιθαγένειά τους, στην εκπαίδευση, στα θρησκευτικά ζητήματα και
στο θέμα των βακουφίων, κατάσταση η οποία αντίκειται στα άρθρα 1, 2, 4 και 6 της
διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε
Εθνικές, Εθνοτικές, Θρησκευτικές και Γλωσσικές μειονότητες. Με βάση τα
παραπάνω, όπως υποστήριξε, οι Έλληνες αξιωματούχοι αρνούνται επίμονα να
αναγνωρίσουν επίσημα την εθνική τουρκική ταυτότητα της μειονότητας, ενώ ακόμη
και μετά από την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διέταξαν το κλείσιμο
των ιστορικών τουρκικών συλλόγων. Τόνισε μάλιστα ότι ενώ ένα άτομο μπορεί να
προσδιορίσει εαυτόν ως Τούρκο, δεν επιτρέπεται η ίδρυση συλλόγου από τρία άτομα
που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι.
Κλείνοντας δήλωσε ότι τρανταχτό παράδειγμα
της μη αναγνώρισης της εθνικής ταυτότητας στη Δυτική Θράκη είναι και το άρθρο
19 του Κώδικα Ιθαγένειας, με βάση το οποίο 60 χιλιάδες μουσουλμάνοι Τούρκοι
απώλεσαν ακουσίως και χωρίς πρότερη ενημέρωση την ελληνική τους ιθαγένεια, κατά
τη διάρκεια των 45 ετών που ίσχυε το εν λόγω άρθρο. Η Χαϊρουλλάχ έκλεισε την
ομιλία της κάνοντας συστάσεις στην Ελλάδα σχετικά με την εφαρμογή των
προβλεπόμενων της συνθήκης της Λοζάνης του 1923, της διακήρυξης των Ηνωμένων
Εθνών του 1992 και των λοιπών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και τα μειονοτικά
δικαιώματα.
Η ελληνική αντίδραση
Απέναντι σε όλα αυτά όμως, αυτή τη φορά υπήρξε και ελληνική αντίδραση. Η
ελληνική αντιπροσωπεία στην πρώτη της τοποθέτηση ανέφερε τα θετικά βήματα που
πραγματοποιήθηκαν στη Θράκη όσον αφορά τη μειονότητα, όπως η προαναφερθείσα
ποσόστωση για την ανώτατη εκπαίδευση, ο τριπλασιασμός των παιδιών της
μειονότητας που συνεχίζουν τη
φοίτησή τους στα δημόσια σχολεία, η συμπερίληψη των τουρκικών στη διδακτέα ύλη,
ως επιλεγόμενου μαθήματος, η ποσόστωση του 0,5% όσον αφορά τους διορισμούς στον
δημόσιο τομέα, η ίδρυση μεικτών συμβουλίων νεολαίας από χριστιανούς και
μουσουλμάνους, κλπ. Επιπλέον αναφέρθηκε στην υποστήριξη την οποία λαμβάνουν τα
ιεροσπουδαστήρια, ενώ στη δευτερολογία της πρόσθεσε ότι μία από τις
προτεραιότητες της Ελλάδας αποτελεί η βελτίωση της κατάστασης της μειονότητας
των Ρομά, οι οποίοι δεν προσδιορίζονται ως μειονότητα αλλά ως μειονεκτούσα κοινωνία
καθώς οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι πραγματικά πολύ άσχημες. Ανέφερε ακόμη
ότι έχουν πραγματοποιηθεί θετικά βήματα όσον αφορά στα δικαιώματα των γυναικών,
πράγμα που οι εκπρόσωποι των Μ.Κ.Ο. της μειονότητας δεν το ανέφεραν, όπως και το
ότι οι μουσουλμάνες δεν καταπιέζονται από το κράτος αλλά από τις προκαταλήψεις
της μουσουλμανικής κοινωνίας. Τονίστηκε επίσης ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα
για τη συνέχιση της φοίτησης των κοριτσιών της μουσουλμανικής μειονότητας στο
σχολείο, βήματα που θα συνεχιστούν και στο μέλλον, ενώ όσον αφορά το θέμα της
εκλογής μουφτήδων, υποστηρίχθηκε ότι οι μουφτήδες στην Ελλάδα, πέραν από
θρησκευτικοί ηγέτες έχουν και δικαιοδοτικές αρμοδιότητες και σε καμία χώρα δεν
εκλέγονται οι ηγέτες που έχουν και θρησκευτικές και δικαιοδοτικές αρμοδιότητες.
Όσο για τους ψευδομουφτήδες στην Ελλάδα, αυτοί εκλέγονται από θεολόγους της
μουσουλμανικής μειονότητας με καθ’ όλα αδιαφανή τρόπο.
Η γενναία μαρτυρία της Σαμπιχά
Εκείνο πάντως που αξίζει κυρίως να σημειώσουμε είναι το ότι ανάμεσα στις
τοποθετήσεις της ελληνικής πλευράς, την παράσταση αναμφίβολα έκλεψε η
συγκλονιστική μαρτυρία μίας Μουσουλμάνας Τσιγγάνας από τη Θράκη.
Πρόκειται για
τη Σαμπιχά
Σουλεϊμάν (3η και 4η
φωτογραφία), πρόεδρο
του συλλόγου Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα», γνωστή και από παλαιότερη
βράβευσή της από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η Σαμπιχά, που συνεχίζει τον δικό της αγώνα και
στις σημερινές τραγικές συνθήκες, είπε :
«Ονομάζομαι
Σαμπιχά Σουλεϊμάν, είμαι
Μουσουλμάνα Ρομά από την Ξάνθη (στην Ελλάδα) και πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών
Δροσερού «Η Ελπίδα». Ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να μιλήσω απ’ ευθείας σε κάποια
από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στο συνέδριο αλλά δεν τις έμαθα ποτέ. Η
μητρική μου γλώσσα είναι ρομανί, η γλώσσα των Τσιγγάνων. Πάρα ταύτα επειδή
είμαι μουσουλμάνα της Θράκης υποχρεώθηκα να πάω σε σχολείο όπου διδάχθηκα μια
Τρίτη γλώσσα, τα τούρκικα. Αυτό κάνουν κάθε χρόνο εκατοντάδες Έλληνες πολίτες
μουσουλμάνοι Ρομά με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε σήμερα μειονότητα εντός της
μειονότητας. Το ίδιο συναίσθημα της μειονότητας μέσα στη μειονότητα το
αισθανόμαστε σε κάθε βήμα μας μέσα στην κοινωνία. Οι μουσουλμάνοι τουρκικής
καταγωγής προσπαθούν να μας επιβάλλουν εκτός από τη γλώσσα τους και την
ταυτότητά τους. Ξοδεύουν πολλά λεφτά για να χτίσουν τζαμιά μέσα στους οικισμούς
μας. Μας λένε ότι οι Τσιγγάνοι πεθαίνουν νέοι επειδή δεν είναι καλοί Τούρκοι
και πιστοί μουσουλμάνοι. Εμείς, όμως ξέρουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι
περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία όχι τζαμιά που άλλωστε η Θράκη έχει πολλά.
Εδώ και χρόνια επιμένουν να φτιάξουν σωματεία και να τα ονομάσουν «τουρκικά».
Στη συνέχεια προσπαθούν να μας γράψουν σε αυτά τα σωματεία για να μας
υποχρεώσουν κι εμάς να πούμε ότι είμαστε Τούρκοι. Πριν μερικά χρόνια το
ελληνικό κράτος όρισε να πηγαίνουμε υποχρεωτικά σε νηπιαγωγεία. Οι τουρκικής
καταγωγής Μουσουλμάνοι έφτιαξαν δικά τους νηπιαγωγεία όπου διδάσκονται μόνον
τουρκικά. Μας πιέζουν να γραφτούμε σε αυτά τα νηπιαγωγεία. Θέλουμε να έχουμε καλή
εκπαίδευση στη γλώσσα του κράτους που ζούμε. Το κράτος δεν κάνει αρκετά.
Θέλουμε περισσότερα δημόσια σχολεία. Θέλουμε να μας προστατεύει επειδή είμαστε
μουσουλμάνες γυναίκες με δικαιώματα που παραβιάζονται διαρκώς από ανθρώπους που
νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να φέρονται άσχημα στις γυναίκες τους.
Περιμένουμε την πραγματική βοήθεια από το ελληνικό κράτος. Η Διακήρυξη του ΟΗΕ
για τις μειονότητες λέει ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η ιδιαίτερη ταυτότητα
και ο πολιτισμός μας. Αυτό δεν ισχύει μόνον για το κράτος στο οποίο ζούμε αλλά
και για τους μειονοτικούς συμπολίτες μας. Οι τελευταίοι προσπαθούν να μας
επιβάλλουν την τουρκική ταυτότητα αντί της δικής μας ταυτότητας των Ρομά. Δεν
θέλουμε να αλλάξουμε τη δική μας ταυτότητα με μία άλλη. Θέλουμε να μας αφήσουν
ήσυχους και να μην παίζουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος μας».
Θερμά συγχαρητήρια στη Σαμπιχά,
που συνεχίζει τον άνισο αγώνα της, απέναντι και στα σχέδια της Τουρκίας, αλλά
και στην επίσημη ελληνική ανυπαρξία στη Θράκη! Και όπως αντιλαμβάνεστε βέβαια
το να παίρνουν τα όργανα της Τουρκίας τέτοιες αποστομωτικές απαντήσεις στα
διεθνή φόρα και ειδικά μάλιστα από μουσουλμάνους της Θράκης, έχει πραγματικά
τεράστια σημασία…
Η παρακμή …. ! ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήFrom HEIL GAP ( or mind the GAP )
http://heilgap.blogspot.com/2013/01/blog-post_6.html