Ένας τύπος μπαίνει σ’ ένα μπαρ, κάθεται στη μπάρα
και ζητάει πέντε ποτήρια ουίσκι.
"Ναι, και τα πέντε" απαντά ο πελάτης,
"σκέτα, χωρίς πάγο"
Τον σερβίρει , και ο πελάτης τα πίνει μονορούφι.
"Σερβιτόρε" λέει. "Τώρα, βάλε μου
τέσσερα ποτήρια ουίσκι, χωρίς πάγο"
Γελάει λίγο και προσθέτει : "Χωρίς
πάγο".
Ο σερβιτόρος υπακούει και ο πελάτης τα ξαναπίνει
γρήγορα.
Τώρα δεν είναι χαζό μόνο το χαμόγελο αλλά και το
βλέμμα.
"Φίλε!" λέει τώρα με δυνατή φωνή, …
"βάλε μου δύο ποτήρια από το ίδιο"
Το κατεβάζει και φωνάζει για γι’ άλλη μια φορά
στον σερβιτόρο…
- “Aδελφέ! Είσαι
σαν αδελφός για μένα...”
Γελάει με λόξυγκα και προσθέτει :
- "Βάλε μου άλλο ένα ποτήρι ουίσκι, χωρίς
πάγο. Αλλά μόνο ένα, έτσι; Μονάχα ένα…"
Ο μπάρμαν τον σερβίρει.
Ο τύπος κατεβάζει το ποτήρι και με μία μόνη
γουλιά και, εξ αιτίας μιας ακαταμάχητης ζαλάδας, πέφτει στο πάτωμα εντελώς και
οριστικά μεθυσμένος.
Από εκεί κάτω, λέει στο σερβιτόρο :
- "O γιατρός δε θέλει να με πιστέψει, αλλά
εσύ είσαι μάρτυρας :
Όσο λιγότερο πίνω, τόσο χειρότερα γίνομαι !!!"
Απ;o το βιβλίο
του Χόρχε Μπουκάι "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου