ΟΙ ΧΑΡΩΠΟΙ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ” ΤΟΥ “ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ” (VIDEO)

Πριν από λίγες μέρες είδαμε τις εικόνες μιας πορείας Πακιστανών στην Σκάλα Λακωνίας, οι οποίοι σύμφωνα με δημοσιεύματα και με τα αιτήματα που εκφράστηκαν και μεταδόθηκαν από τα μέσα, διαμαρτύρονταν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, για την άσκηση βίας απέναντί τους και τις συνθήκες εργασιακής εκμετάλλευσης κάτω από τις οποίες δουλεύουν στην περιοχή.

Φυσικά, επειδή ξέρουμε ότι “λαός ενωμένος ποτέ νικημένος”, βλέπουμε σε κάθε περίσταση ότι όποτε υπάρχει ανάγκη, όλοι αυτοί μαζεύονται ενωμένοι και κάνουν πορείες και διαδηλώσεις ή προσευχές, σε πλήρη σύμπνοια και με μια υποδειγματική οργάνωση. Φυσικά, τους συμπαρίστανται και πολλοί συμπατριώτες μας -θεωρητικά- οι οποίοι πάντοτε προτιμούν να προωθούν και να υποστηρίζουν τους αγώνες των ξένων, σε πλήρη αντίθεση με την παντελή αδιαφορία τους για τα δίκαια και τα συμφέροντα των Ελλήνων. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Το σημαντικό είναι ότι παρατηρούμε πως, σε κάθε πιθανή περίπτωση που θα παραστεί κάποια ανάγκη στο μέλλον, υφίστανται συμπαγείς μάζες ανθρώπων, φανατικών μουσουλμάνων με ό,τι συνεπάγεται αυτό, οι οποίοι μπορούν να μαζευτούν, να παρελάσουν μέσα σε μια πόλη συντεταγμένα και ακόμα-ακόμα, να καταλάβουν δημόσια κτήρια και υπηρεσίες σε πλήρη συμπαράταξη με τα υποτιθέμενα “ταξικά τους αδέρφια”, όπως πολλοί συμπατριώτες μας τους θεωρούν.

Βέβαια, κάτι τέτοιο τίθεται σε αμφισβήτηση στην πράξη, ακόμα όμως και σε θεωρητικό επίπεδο, από ορισμένους οπαδούς του διεθνισμού που αναρωτιούνται για το κάτα πόσο είναι κάτι τέτοιο εφικτό να συμβαίνει στην πραγματικότητα, δεδομένου του θρησκευτικού φανατισμού και των προφανών πολιτισμικών διαφορών αυτών των πληθυσμών. Αυτό είναι ένα δεδομένο το οποίο θα έπρεπε να μας προβληματίσει, καθώς η υποστήριξη που λαμβάνουν αυτές οι ομάδες από οργανώσεις και κόμματα μπορεί κάλλιστα να γυρίσει μπούμερανγκ, μιας και οι θύλακες αυτοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν ό,τι μέσο διαθέτουν για άλλους σκοπούς (π.χ. ανατρέξτε στα παραδείγματα της Συρίας ή του Ιράκ πρόσφατα). Αυτά όμως δεν φαίνεται να απασχολούν σχεδόν κανέναν στην σημερινή καπιταλιστική δημοκρατία της σοσιαλιστικής μπανανίας!

Επίσης, ένα άλλο στοιχείο που μας κάνει εντύπωση είναι το πόσο χαρωποί είναι αυτοί οι κατατρεγμένοι άνθρωποι, πώς χαριεντίζονται μεταξύ τους και ξεσπάνε σε γέλια, το πώς παίζουν με τον φακό και τις κάμερες, το πώς βγάζουν μια διάθεση σαν να πηγαίνουν σε εκδρομή και το πώς ακόμα ορισμένοι κρατιούνται από την μέση ο ένας του άλλου, σαν να πηγαίνουν μια ρομαντική προμενάδα. Κι όλα αυτά, ενώ υποτίθεται παλεύουν για όλα αυτά τα δικαιώματα που οι κακοί ΠΑΝΤΑ ρατσιστές Έλληνες τους στερούν! Σε μια πορεία του λαϊκού κινήματος της ενωμένης εργατιάς, η οποία θέλει να διασφαλίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων! Σε μια στιγμή πάλης κατά του κράτους, της ρατσιστικής ελληνικής κοινωνίας, κατά του καπιταλισμού. Λίγη περισσότερη αγωνιστικότητα δεν θα έβλαπτε “σύντροφοι”! Φυσικά, μπορεί να μας περνά και κάτι άλλο από το μυαλό… Ίσως θα μπορούσε να αποτελεί αυτή η κίνηση, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια πρόβα τζενεράλε εκτός Αθηνών, για τους μελλοντικούς αγώνες των “ταξικών αδερφών” μας και -συμπτωματικά- φανατικών ισλαμιστών, κατά του εχθρού των εργαζομένων! Μήπως γι’ αυτό και γελάνε αντικρύζοντας τους αποχαυνωμένους Έλληνες που τους παρατηρούν εμβρόντητοι; Και φυσικά είναι ένα μεγάλο ερώτημα ποιοι είναι πλέον οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και ποιοι όχι, όπως και το ποιοι θα είναι πλειοψηφία σε αυτόν τον τόπο σε λίγα χρόνια! Αναρωτηθείτε… Προς το παρόν, απολαύστε στο βίντεο μεγάλες αγωνιστικές στιγμές του χαρωπού λαϊκού επαναστατικού κινήματος της ενωμένης πακιστανικής και ισλαμικής εργατιάς!

Ε.Ο.Ε.

Related Posts :