Σατανισμός, Σκοτεινή Μαγεία, Σεξ και Αίμα... (φτιάχτηκες; Νομίζεις πως είναι απλό παιγνίδι; Μπρος, χτύπα και μπες... η ευθύνη δική σου)

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Κάποιος σκότωσε επ’ ονόματι του Σατανά... μα, έτσι ξαφνικά; από που προέκυψε; προειδοποιητικά μηνύματα δεν υπήρχαν; κι αν ναι, γιατί τα ΜΜΕ επιμένουν, χρόνια τώρα, να μην τα παρουσιάζουν;

Χρόνια τώρα ακούγεται, παραλλαγμένο κάθε φορά, ένα τσιτάτο. Όλοι τάχαμου το αντιπαθούν μα η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας «ομνύει και προσκυνάει» σ’ αυτό :

«για να είναι κάτι αληθινό, να είναι είδηση, να γίνει αποδεκτό από την Κοινή Γνώμη θα πρέπει να το έχει πει το τάδε μεγάλο ΜΜΕ»...

Από τη στιγμή λοιπόν που τα «μεγάλα ΜΜΕ» αποφεύγουν ν’ ασχοληθούν με την Άβυσσο των «Σκοτεινών Τεχνών», κατ’ επέκτασιν δεν ασκείται ουδείς έλεγχος και συνεπώς, αφήνεται ελεύθερη αυτή η άβυσσος να παράγει ότι πιο Σκοτεινό, ότι πιο αρρωστημένο, ότι πιο θανάσιμο...

Αναγκάζονται ν’ ασχοληθούν μόνον όταν τ’ «απόνερα» φτάσουν στην «πόρτα του νοικοκύρη»...

Όπως π.χ. πρόσφατα με κείνο τον "τρελαμένο σατανιστή" στη Γλυφάδα που ξαφνικά (ναι; πόσο ξαφνικά αλήθεια;) βγήκε από το σπίτι του, πήρε μια κοτρώνα και έλιωσε το κεφάλι της δύστυχης άστεγης...

Ο θάνατος βλέπεις... το Αίμα... το Σοκ από το στυγερό έγκλημα... είναι το Μαγικό Κλειδί για να σπάσει τις κλειδαριές της «αποσιώπησης», της «συστηματικής αγνόησης» από μέρους των ΜΜΕ... κόντρα σε κάθε «Παρασκηνιακή αντίθετη Οδηγία»...

Αλλά και πως θα μπορούσαν άραγε να κάνουν διαφορετικά τα ΜΜΕ (και να μην συγκαλύψουν/αποκρύψουν σχετικά περιστατικά) όταν αυτός ο «περίεργος σκοτεινός χώρος» είναι ο κοινός ωκεανός όπου εγκαταβιούν πολλά και διάφορα είδη ζωής... κατώτερα κι ανώτερα (στην τροφική αλυσίδα)... δείτε εδώ για μια μικρή ιδέα http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html

Άραγε αυτή η «τακτική αποσιώπησης/αγνόησης» από μέρους των ΜΜΕ πότε ξεκίνησε; Πάντα έτσι ήταν;

Και ναι και όχι... Τουλάχιστον παλαιότερα, έβγαινε και κάτι στην δημοσιότητα ... εκτός εάν παλαιότερα ήταν πιο πολλά τα «ακραία περιστατικά»... ποιός ξέρει;

Έχω πάντως την αίσθηση πως τα τελευταία χρόνια υπήρξε κατακόρυφη έξαρση των «αποκρυφιστικών τάσεων»... συνεπώς, δεν μπορεί να μην συμπαρασύρθηκαν μαζί και τα «σκοτεινά περιστατικά»... οπότε;

Τι τρέχει εκεί μέσα στα «ιδιαίτερα διαβούλιά» σας κύριοι «χειριστές της κοινής γνώμης»;

Κι αφού οι τάσεις των «περιφερειακών δεικτών» του ζητήματος είναι «σφόδρα αυξητικές» γιατί άραγε δεν έχουμε δει αντίστοιχη ένταση στο «αστυνομικό τμήμα» του θέματος; Ούτε κι εκεί τίποτα... Έρημος Βοή...

Φωνή της Σιγής κι εκεί (αφού το φέρνουμε γύρω γύρω από τον αποκρυφισμό και τα Σκοτεινά Μονοπάτια, ας χρησιμοποιήσουμε και τον αντίστοιχο Τίτλο Σύμβολο του «χώρου» της κυρίας Μπλαβάτσκι)...

Αυτός ο «άηχος (πλην εύηχος) ήχος» όμως, όταν «σημαίνει», πάντα «σημειοδοτεί εμμέσως πλην σαφώς» κύριοι... ΠΑΝΤΑ... πως «κάτι συμβαίνει»...

Εν πάση περιπτώσει... πάμε σ’ αυτό που μπορούμε εμείς να κάνουμε... να δούμε χειροπιαστά πράγματα – τι άλλο; Του παρελθόντος...

Κάποτε ήταν αλλιώς... Ναι, ε; Πως το θες;

Θα πάμε πίσω στις δεκαετίες 1970 - ’80... και θα δούμε τα «σκοτεινά μαργαριτάρια» της εποχής όπως διασώθηκαν μέσα από τις σελίδες ενός αφτιασίδωτης σοκαριστικής ωμότητας, βάθους και ειλικρίνειας βιβλίου του 1978 : το «Σύγχρονες Λατρείες», του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιγιαλείας και Καλαβρύτων κου Αμβρόσιου, εκδ. Χρυσοπηγή (χρησιμοποιώντας σε κάποια σημεία απείραχτα τα λόγια του συγγραφέα. Όπου λέει Σημ. εννοεί δική μου Σημείωση - σχόλιο).

Ένα πολύ cult και brutal ανάγνωσμα γεμάτο sex, αίμα και «αξιοπρέπεια των Ελίτ»... κι αφού ότι κάνει η «Ελίτ» είναι must, δεν θέλουν και πολύ να γυροφέρνουν από κοντά αλυχτώντας, μιμούμενα και γλύφοντας και τα κουτάβια των υπολοίπων πιο «λαϊκών τάξεων»...

Και για να μην πάμε κατ’ ευθείαν στο «Αίμα» και το sex, ας κάνουμε μια περασάδα πρώτα από το «γελοίο», το «κωμικό» της υπόθεσης... μερικών υποθέσεων τουλάχιστον...

Εκείνων όπου κάποιες Μάγ(κ)ισσες σκαρώνουν ένα σωρό καλοστημένες θεατρικές «μαγικότροπες» μπαρούφες για ν’ αρμέξουν σωρούς ολόκληρους από ηλίθιους... ανόητα θύματά τους με ανοιχτό πορτοφόλι... και εξίσου ορθάνοιχτα κεφάλια... ανοιχτά στην κάθε μα κάθε ανοησία που θ’ ακούσουν... ανοησίες που όμως «πλάθουν συνειδήσεις»... χειραγωγούν... θρασύτατα, ξεδιάντροπα...

Μια τέτοια «θρασύτατη θεατρική παράσταση» δηλαδή, μπορεί να πείσει το «ηλίθιο θύμα» όχι μόνον ν’ ανοίξει το πορτοφόλι του αλλά να κάνει και μακάβριες βλακείες... σαν τις παρακάτω ας πούμε :

Στα Δικαστήρια παίζονται πάντα οι καλύτερες «Ιλαροτραγικές Επιθεωρήσεις» ... και τζάμπα....

Η πρώτη σκηνή εκτυλίσσεται το 1970, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, το οποίο καταδίκασε την Σ.Χ. σε φυλάκιση πέντε μηνών για «εξάσκηση Μαγγανείας». Χαρακτηριστική ήταν η κατάθεση του μάρτυρα Γ.Τ., τελειοφοίτου τότε της Νομικής. Ιδού ένα απόσπασμα από τα πρακτικά της δίκης :

(Οι Δικαστές -προφανώς- θα ήθελαν να τραβήξουν τα μαλλιά τους. Το δε κοινό θα πρέπει να είχε ρίξει άφθονο γέλιο).

ΜΑΡΤΥΣ : Έμπαινε η κατηγορουμένη σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, που είχε διακοσμηθεί με εικόνες. Ξάπλωνε σ’ ένα κρεββάτι, τοποθετούσε στο στήθος της ένα σταυρό και έβγαζε άναρθρες κραυγές, τις οποίες αποκρυπτογραφούσε η αδελφή της... π.χ. «Τώρα κατεβαίνει το Πνεύμα του Μεγαλειοτάτου» (εννοούσε το Θεό). Τα κεριά, το λιβάνι, οι εικόνες, οι θόρυβοι δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα δέους και πολλές φορές φρίκης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Από τι έπασχε η μνηστή σου;

ΜΑΡΤΥΣ : Είχε μελαγχολίες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Της πέρασαν;

ΜΑΡΤΥΣ : Μάλιστα, αλλά μόνον όταν παντρευτήκαμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Το κατάλαβες βλέπω... Πόσες φορές πήγες στο σπίτι της;

ΜΑΡΤΥΣ : Αρκετές φορές επί δύο χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Και πιστεύατε εσείς, φοιτητής Νομικής τότε, ότι υπάρχουν κακά και καλά πνεύματα, με τα οποία η κατηγορουμένη είχε επικοινωνία;

ΜΑΡΤΥΣ : Με πίεζε η μνηστή μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Πόσα χρήματα σας πήρε;

ΜΑΡΤΥΣ : Τρεις χιλιάδες δραχμές (σημ. ο μισθός του ανειδίκευτου εργάτη το ’70 ήταν 20 - 25 δρχ. !!! http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/06/1970.html)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Τι σας έκανε να φύγετε και να υποβάλετε μήνυση;

ΜΑΡΤΥΣ : Ένα βράδυ μας ανέβασε στην ταράτσα του σπιτιού της. Σχημάτισε στο δάπεδο ένα τρίγωνο, έβαλε στη μέση ένα μαγγάλι και έριξε μέσα στο μαγγάλι εύφλεκτη ουσία. Ανέβηκε η φλόγα κι αυτή γονατιστή άρχισε να λέει : «Καλώ τον άρχοντα των δαιμόνων που δύναται να θεραπεύει, κλπ». Ενώ έλεγε την προσευχή εμείς έπρεπε να μπαίνουμε και να βγαίνουμε στο τρίγωνο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Ακούγατε λοιπόν να καλεί τους δαίμονες και δεν αντιδράσατε;

ΜΑΡΤΥΣ : Αυτό με έκανε να ξυπνήσω...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Οι επισκέπτες ήταν πολλοί;

ΜΑΡΤΥΣ : Ουρά... Ξέχασα να σας πω ότι μια Μεγάλη Πέμπτη μας κάλεσε στο σπίτι και μας είπε ότι την ώρα που κατεβάζουν τον Χριστό από το σταυρό, οι μάγοι όλου του κόσμου θέλουν να τον χτυπήσουν. Πήγαμε στο σπίτι. Γυναίκες κρατούσαν ομοιώματα  ανδρών και με κορδέλλες έδεναν τα διάφορα μέλη του σώματος. Έτσι θα αφωπλίζοντο οι μάγοι και δε θα κτυπούσαν...»

Κόκκαλο οι Δικαστές προφανώς !!!

Εξώφθαλμα γελοία η συμπεριφορά της Μάγ(κ)ισας θα πει κανείς... όσο και αφελής και βλακώδης η συμπεριφορά του νεαρού θύματος... που επέμενε να της ακουμπάει τα χιλιάρικα... κι όμως... στο πλήθος των αφελών ουκ έσται τέλος... και τότε και τώρα...

Και συνεχίζει ο συγγραφέας μέσα από τις σελίδες του βιβλίου :

Κωμωδία τέλος... σειρά έχει η ... «Αηδία»... και η «Αποστροφή»...

«...Αλλά το κωμικό δεν είναι πάντα το χαρακτηριστικό της δαιμονικής λατρείας. Συχνά η δεισιδαιμονική ιδέα είναι παραπλήσια προς την παθολογική, την παραληρητική ιδιαίτερα, που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο και στα φρικιαστικώτερα εγκλήματα.

Στα Χανιά κάποτε μια γριά από τη Μικρά Ασία πήγε στο φούρνο να ψήση αρνάκι της στάμνας, όπως είπε στον φούρναρη. Είχε κλείσει καλά από πάνω το ειδικό πήλινο δοχείο με ζύμη και έδωσε οδηγίες να μη τ’ ανοίξουν καθόλου για να μη «φύγουν οι ουσίες».

Έτυχε να περνάει όμως έξω από τον φούρνο κάποιος χωροφύλακας, τον χτύπησε στη μύτη μια παράξενη μυρωδιά, μπήκε μέσα και ρώτησε το φούρναρη τι έψηνε.

Άνοιξαν το «γιουβέτσι» της γριάς και κατάπληκτοι βρήκαν μέσα να ψήνεται ένα... ανθρώπινο κεφάλι. Στην ανάκριση αποκαλύφθηκε πως το κεφάλι ανήκε στο φοιτητή Κ., που είχε πεθάνει πριν δύο μέρες. 

Η γριά δωροδόκησε τον φύλακα του νεκροταφείου, άνοιξε τον τάφο του νέου, έκοψε το κεφάλι και το έστειλε στον φούρνο να ψηθεί και να δώσει το μυαλό να το φάει κάποιος παντρεμένος, που είχε σχέσεις με την κόρη της.

Πίστευε, πως μόλις εκείνος έτρωγε το μυαλό του νεκρού, θα παρατούσε τη γυναίκα και τα παιδιά του και θα έπαιρνε την κόρη της.

 Και τα δύο περιστατικά δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Επίκαιρα της εποχής.

(σημ. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά... έχουν και συνέχεια τα «μαύρα μαργαριτάρια»...)

Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύθηκε επίσης, ότι στη Φλώρινα «μια χωρική έκοψε την καρδιά και το κεφάλι ενός μωρού, τα έβρασε και έδωσε το ζουμί τους στο παιδί της, που ήταν παράλυτο, για να γίνει καλά».

Φαίνονται απίστευτα αυτά τα πράγματα. Εντούτοις είναι αλήθεια, πως η δεισιδαιμονία είναι απ’ τη φύση της εντελώς έξω απ’ την λογικήν. Στις εφημερίδες κάποτε - κάποτε δημοσιεύονται τέτοιες εξωφρενικές ειδήσεις (σημ. εννοεί ΤΟΤΕ ο συγγραφέας), παράλληλες προς την ενέργεια της γυναίκας απ’ τη Φλώρινα....

«Διεμέλισαν και έφαγαν νεαρή γυναίκα για να γίνουν άτρωτοι», ήταν η επιγραφή μιας ειδήσεως, που εδημοσιεύθη το 1972 σε μια Εφημερίδα των Αθηνών...

(Σημ. κοίτα να δεις που τώρα μάλλον «αγίασε» η κοινωνία μας... αφού δεν έχουμε τέτοια δημοσιεύματα, μάλλον δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, σωστά; Εεεεε, κύριοι «επαγγελματίες των ΜΜΕ», ΣΩΣΤΑΑΑ;;;)

Ώστε έξω πάνε πάντα πιο καλά οι άλλοι, ε;

Στον συγγραφέα ξανά και γρήγορα ο λόγος :

Τρεις νεαροί σε ξένη χώρα, αφού δολοφόνησαν δια κτυπημάτων μια 19έτιδα γυναίκα, διαμέλισαν ακολούθως το σώμα της και έφαγαν μερικά μέρη αυτού εκλεκτικώς, δηλ. την καρδιά, τους οφθαλμούς, τον μυελόν και τα στήθη, επειδή πίστευαν ότι με τον τρόπο αυτό θα καταστούν άτρωτοι (εφημ. Ελεύθερος Κόσμος 1972)!

Ας έλθωμε τώρα στη μαγεία, όπως τελείται σήμερα σε χώρες του εξωτερικού. Σε μια πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στον περιοδικό τύπο το έτος 1977, διαβάζομε ότι  «μυστικές τελετές -που συχνά συνοδεύονται από σεξουαλικά όργια (σημ. ορίστε που βιάζεστε μερικοί μερικοί εκεί έξω, φτάσαμε και σ’ αυτό)- μαστίγια, βωμοί, λαδολύχναρα, μεθυστικά λιβανωτά κι ακόμα και ναρκωτικά, όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό, που μέσα του ξαναζεί η Μαύρη, αλλά και η Λευκή Μαγεία.

Στη Βρεταννία ιδίως έχει ξεσπάσει μια αληθινή επιδημία» (περ. Επίκαιρα 17/02/77). Στη συνέχεια αυτής της έρευνας του περιοδικού παρατίθενται όχι μόνον αποκαλυπτικά, αλλά συγχρόνως και συγκλονιστικά περιστατικά, μερικά δε από αυτά παραθέτομε κι εμείς στη συνέχεια.

(Για αρχή) μια Μεγάλη Ιέρεια εξηγεί πως τελείται ένα είδος μαγικής συνάξεως, που ονομάζεται «Πυρές στο Δάσος».

«Δουλεύουμε γυμνοί, είπε. Σας χτυπάει άσχημα αυτή η λέξη; Μα δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ το να τρέχει κανείς γύρω από μια πυρά στην καρδιά του δάσους όπως τον γέννησε η μάνα του. 

Νοιώθει πιο καθαρός, απ’ όσο μετά από ένα καλό μπάνιο (σημ. οι Βόρειοι του μεσαίωνα έψαχναν «εναλλακτικούς» τρόπους για να αποφύγουν το μπάνιο... δεν άλλαξε τίποτε από τότε ως σήμερα;;;). Όταν βγάζουμε τα ρούχα μας είμαστε όλοι ίσοι».

Συνεχίζοντας η Μεγάλη Ιέρεια εξηγεί τη διαδικασία των μαγικών τελετών για τη μύηση σε κάποιο από τους βαθμούς της μαγικής... ιερωσύνης. Μιλώντας έπειτα για τη δική της μύηση στον τρίτο βαθμό, που την έκανε Μεγάλη Ιέρεια, λέγει :

«Ξάπλωσα κατάχαμα μέσα στο ναό, με ένα πέπλο πάνω στο γυμνό κορμί μου. Στη συνέχεια ο αρχιερέας (δηλ. ο Αρχιμάγος, ο προϊστάμενος της μαγικής ιεροτελεστίας) γονάτισε ανάμεσα στα πόδια μου, με φίλησε στο στόμα και είπε : «Έχε την ευλογία μου...» (Σημ. ΟΚ. όλοι την ίδια σκέψη κάνουν μόλις το διαβάζουν : «Τι;Μόνο αυτό της έκανε;»... Υπομονή... τα πιο hot πιο κάτω....). Και τότε έγινα Μεγάλη Ιέρεια»...

Η Μαύρη Μαγεία ευκαιρία για «τζάμπα σεξ»;;;; Α, γι’ αυτό λοιπόν προόδεψαν τόσο πολύ και γρήγορα οι «ξένοι»; Βρε λες;

Ένας άλλος αρχιμύστης των μαγικών τελετών εξηγεί τα αμαρτωλά όργια που συμβαίνουν μέσα στις λατρευτικές μαγικές συνάξεις, με τρόπο που ... διεκδικεί και βραβείο ηθικής!

«Πολύς κόσμος βλέπει τη μαγεία σαν μια ευκαιρία για τζάμπα σεξ. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα», λέει ο Ντέιβιντ Φάρραντ, ο τριαντάρης «αυτοδημιούργητος» Αρχιμάγος του Χαϊγκέητ, που έχει το στέκι του σ’ ένα ερείπιο της οδού Κρέσεντ (στο Λονδίνο) και καμαρώνει ότι εμύησε αυτοπροσώπως επτά κοπέλες (σεξουαλικώς).

«Για μας», λέει ο Φάρραντ, «το σεξ είναι ιερή πράξη. Συχνά μας χτυπάνε την πόρτα διάφοροι σεξοτζαμπατζήδες και μας παρακαλάνε να πάρουνε μέρος. Τους διώχνουμε. Εμείς δεχόμαστε μόνο τους αληθινούς πιστούς».

Στην Σύναξη του Φάρραντ, οι μυούμενοι πρέπει να περάσουν τρεις δοκιμασίες, πριν γίνουν Αρχιερείς (δηλ. Αρχιμάγοι) και Μεγάλες Ιέρειες (δηλ. Αρχιμάγισσες). Συν τοις άλλοις δε, η μύηση στον τρίτο βαθμό προϋποθέτει και σεξ, ανάμεσα στον μυούμενο και τον αρχηγό.

(Σημ. Πως;;; Μα η άλλη, προηγουμένως, η Μεγάλη Ιέρεια, είπε πως στην δική της μύηση στον τρίτο βαθμό, ο Αρχιμάγος, απλώς γονάτισε ανάμεσα στα πόδια της και ...απλώς τη «φίλησε στο στόμα»!!!. Κυρά Μάγισσα δεν μας τα λες καλά... ούτε όλα...).

Όπως λέει, λοιπόν, ο Φάρραντ, αυτό το ΣΕΞ γίνεται φορές - φορές μπροστά στα μάτια ολόκληρης της Σύναξης. Υπάρχουν όμως και Συνάξεις που προτιμούν ένα πιο «ιδιωτικό στυλ»...

Στην διαδικασία των μαγικών τελετών χρειάζονται πολλά αντικείμενα, χάριν των οποίων οι μύστες δεν διστάζουν να φτάσουν μέχρι και της τυμβωρυχίας. Αυτός λοιπόν ο Μεγάλος Αρχιμάγος Φάρραντ «έχει στην πλάτη του μια καταδίκη σε τέσσερα χρόνια φυλακίσεως, επειδή παραβίασε έναν τάφο στο νεκροταφείο του Χάϊγκέητ, σκάλισε το πτώμα και στη συνέχεια απειλούσε δυό αστυφύλακες στέλντοντάς τους είδωλα «βουντού» με το ταχυδρομείο.

Απολύθηκε με εγγύηση μετά από δυόμιση χρόνια κι από τότε ισχυρίζεται, ότι είναι αθώος και κάνει τα πάντα για να το αποδείξει.

Ο ίδιος μιλάει για τους τρεις βαθμούς της μαγείας. Η τελετή γίνεται ανάμεσα στον Αρχιερέα (δηλ. τον Αρχιμάγο) και μια γυναίκα μυούμενη, απ’ την άλλη μεριά, και την Μεγάλη Ιέρεια κι έναν άντρα μυούμενο, απ’ την άλλη. Η γυναίκα οδηγείται στον κύκλο που σχηματίζουν τα μέλη, με τα χέρια της δεμένα πίσω απ’ την πλάτη με λευκά κορδόνια. Γονατίζει και τότε της δένουν τους αστραγάλους και της βγάζουν το φόρεμα.

Στη συνέχεια απαντά σε ορισμένες ερωτήσεις και δίνει διάφορους όρκους και υποσχέσεις, μεταξύ των οποίων και ότι δεν θα προδώσει τα μυστικά που πρόκειται να μάθη : «Και τότε», λέει ο Φάρραντ «χρίεται συμβολικά με λάδι στο μέτωπο, στους μαστούς και στο υπογάστριο».

Η άνοδος στον δεύτερο βαθμό γίνεται συνήθως ένα χρόνο αργότερα. «Στη δική μας Σύναξη», λέει ο Φάρραντ, «εδώ μπαίνει συνήθως στην υπόθεση η μαγεία. Σκοπός να μυηθεί το άτομο στα μαγικά μυστήρια, δηλαδή να μάθη την τεχνική της μαγείας». Και συνεχίζει :

«Όταν εφαρμόζεται το σεξ στη μαγεία, η δύναμη που εκλύεται είναι απεριόριστη... Ο Αρχιερέας (δηλ. ο Αρχιμάγος) είναι υποχρεωμένος να διδάξη στους οπαδούς του την τέχνη της σεξουαλικής μαγείας και να τους καθοδηγήσει σε οποιαδήποτε (;;;) σεξουαλική εμπειρία...

(Σημ. η πληροφορία πως το «μαστούρωμα» ακολουθεί όργιο όπου όλοι και όλες «βγαίνουν εντέχνως by», ελέγχεται ως προς την ακρίβειά της... δυσχέρειες επίσης εντοπίζονται στον νομικό ορισμό της έννοιας «βιασμός ενός μαστουρωμένου αποχαλινωμένου μη έχοντος τας λογικάς του φρένας επιβήτορος» και του πότε και αν αυτός υφίσταται υπό τοιαύτας «ρωμαϊκάς περιπλόκους αποκρυφιστικάς καταστάσεις» όπου το ΟΧΙ είναι άγνώστου ταυτότητος λέξη εκεί μέσα... ιδίως του Νέου-μυουμένου έναντι του Παλαιού-μυητή...)...

Μαύρη Μαγεία και «ρόμπα κουμπωμένη» δεν πάει με τίποτα... τελεία και παύλα... μάθαμε και κάτι...

Και συνεχίζει η παράθεση του άρθρου από τον συγγραφέα του βιβλίου :

...στην πρωτοβάθμια μύηση οι ρόμπες (σημ. οι «ξεκούμπωτες» εννοείται) και τα κεριά είναι λευκά, στην δευτεροβάθμια είναι κόκκινα και στην τριτοβάθμια πορφυρά»....

Άλλο περιστατικό...

...Ένας Αρχισατανιστής αφηγείται τις εντυπώσεις του από μια επίσκεψη που έκαμε σε κάποιο ναό της μαγείας στο κέντρο του Λονδίνου :

«Ήταν παραμονή της πρωτομαγιάς», αφηγείται. «Η τελετή ήταν εκ των προτέρων γνωστή και μαζεύτηκαν  τουλάχιστον 40 άτομα από όλη τη χώρα. Υπήρχαν εκεί ένας γιατρός, ένας αστυνομικός επιθεωρητής και τέσσερα νεαρά φωτομοντέλα. Αυτό όμως που λίγοι ήξεραν, ήταν ότι επρόκειτο για την «Νύχτα του Πονηρού», το Μεγάλο Σάββατο, όπου θα μυούσαν στη Σύναξη μια νεαρή παρθένα. 

Ήταν μόλις 21 ετών, με όμορφα σκούρα μαλλιά και εντυπωσιακό κορμί. Την οδήγησαν στον κύκλο. Φορούσε μια διάφανη ρόμπα. Μπήκε στο ναό με δεμένα μάτια, οδηγούμενη από ένα «διάκονο» του βωμού (βαθμός της μαγικής ιεραρχικής κλίμακας και όχι κληρικός).

Την έγδυσαν και την ξάπλωσαν με τα πόδια ανοιχτά (σημ. αυτό μάλλον είναι σημαντικό στοιχείο για όποιον τα μελετά με πνεύμα ερευνητικό!).

Ο Αρχιερέας (δηλ. ο Αρχιμάγος) πήρε το δισκοπότηρο, γεμάτο ως τη μέση με κόκκινο κρασί, έτριψε μέσα λίγο ψωμί και τόχυσε στο πάτωμα.

Ύστερα, γυρνώντας προς το βωμό, επικαλέστηκε το Σατανά και βίασε την νεαρή γυναίκα μπροστά σε σαράντα ανθρώπους (σημ. Ωπ! ερευνητικό κενό!Αφού έγινε με τη συναίνεσή της γιατί αποκαλείται βιασμός;) 

Και μετά απ’ όλα αυτά, όλοι ετοιμάστηκαν για το σεξουαλικό συμπόσιο. Σε λίγο οι πάντες έκαναν όργια» (σημ. δηλαδή, «βίαζαν» ο ένας τον άλλον; Ή μήπως παρίσταναν πως είναι βιασμός για να έχει μεγαλύτερο συναισθηματικό -φοβικό- φορτίο η τελετή και να «πιάνει καλύτερα» ο «κραδασμός»; Η Θεατρικότητα πάνω απ’ όλα, ε;).

Στο περιστατικό αυτό βεβαιώνεται κατά τον καλύτερο τρόπο ότι η μαγεία είναι πραγματική λατρεία του Διαβόλου.

Η τελετή ήταν αφιερωμένη στο όνομά του, αφού «Νύχτα του Πονηρού» ήταν η ονομασία της.

Ο Μάγος το όνομα του Διαβόλου επεκαλέσθη.

Στην όλη υπόθεση το κέντρο κατέχει «ο βωμός», γύρω δε απ’ αυτόν ασχολούνται ο «Αρχιερέας», ο «διάκονος» και οι πιστοί.

Το περιστατικό με το δισκοπότηρο, το κρασί και το ψωμί είναι μια παρωδία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και συγχρόνως και μια βεβήλωσις του Μυστηρίου αυτού. 

Με όλα αυτά και ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μαγείας βεβαιούται και ο αντιχριστιανικός σκοπός που εξυπηρετεί, επικυρούται.

Προχωρούμε τώρα πλέον σε μια τελευταία αφήγηση τελετουργίας. Το νέο στοιχείο, που θα μας προσκομίσει είναι ότι στις τελετές αυτές  οι άνθρωποι υποχρεούνται να πιούν αίμα, αίμα ζεστό, πραγματικό αίμα. Μια γυναίκα διηγείται τον τρόπο, με τον οποίο έγινε Μεγάλη Ιέρεια. Ας παρακολουθήσουμε την αφήγησή της :

«Βρισκόμουνα σ’ ένα δωμάτιο μαζί με άλλες μάγισσες, σ’ ένα σπίτι στο Κέττερινγκ. Φορούσαν ρόμπες και μάσκες κι εγώ φοβόμουνα. Ο Μεγάλος Ιερέας που φορούσε ένα ζευγάρι κέρατα στο κεφάλι του, μου είπε: «καταλαβαίνεις καλά τι πρόκειται να σου συμβεί απόψε; Είναι κάτι που το θέλεις πραγματικά;»

Απάντησα «ναι, θέλω να δώσω τη ζωή μου γι’ αυτό που πιστεύω». Δεν ήξερα τι θα μου συνέβαινε. Κανένας δεν μου είχε πει τι ακριβώς γίνεται στη Μεγάλη Τελετή της Μυήσεως. Δυό άντρες μου κράτησαν τα χέρια και μετά, μέσα σε σιωπή, τα δέκα μέλη του κύκλου μας γύρισαν την πλάτη.

Οι άντρες που με κρατούσαν μου έβγαλαν την άσπρη ρόμπα μου και μ’ άφησαν γυμνή.

Τότε ο Μεγάλος Ιερέας έβγαλε τη μαύρη ρόμπα του και μου έκανε έρωτα, φορώντας την τραγίσια μάσκα του.

Ο τρόπος που μου έκανε έρωτα μου φάνηκε εξωπραγματικός, σαν σε όνειρο, αλλά την ίδια στιγμή καταλάβαινα ότι ήταν πραγματικός. 
Ήμουνα μόλις δεκαεννιά χρονών και δεν είχα ξαναπάει με άντρα. 

Μετά ντυθήκαμε και πήραμε μέρος στη γιορτή, όπου τα άλλα μέλη της Σύναξης μου έδωσαν τα συγχαρητήριά τους. Ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Από κείνη τη στιγμή άρχισα να αισθάνομαι διαφορετικά. Ήξερα ότι ήμουνα πια αλλιώτικη από τους άλλους ανθρώπους.

Πήρα το χρίσμα σύμφωνα με το τελετουργικό της μαγείας. Η Κυριακή Προσευχή απαγγέλθηκε ανάποδα και η λειτουργία στα λατινικά. Ύστερα ήπια αίμα. Ήταν ζεστό και έκανα εμετό, αλλά με βάλανε να το ξαναπιώ».

(σημ. φτου να σας πάρει σιχαμένα τομάρια γαμώ την καταδίκη σας....)

Εντάξει πιτσιρίκο; Μαστούρωσες; Είσαι «έτοιμος» βρε για τη «Μύηση»;

Σημ. Tips quiz για τους «ειδήμονες»/ψαχνόμενους/ψάχνοντες προς «διερεύνηση»... :

Αλήθεια, όταν το «τελετουργικό» περιλαμβάνει χρήση «σεξουαλικής ενέργειας και πρακτικών» που ανήκει; Στην Λευκή ή τη Μαύρη Μαγεία;

Έτσι για να μπαίνουν τα πράγματα σε μια σειρά με όσους βαυκαλίζονται με ιδέες του τύπου «η Λευκή δεν είναι συμπληρωματική, ούτε και το προοίμιο της Μαύρης» κι ότι επ’ ουδενί δεν σχετίζονται μεταξύ τους...

Και όχι, «χρήση σεξουαλικής ενέργειας κι επιρροών» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην σεξ... αυτό είναι το αποκορύφωμα... υπάρχουν πολλά στάδια χρήσης αυτής της «μαγικής σκοτεινής ενέργειας» πιο πριν, ακόμη και χωρίς τη γνώση και συναίνεση του «θύματος»...

Το ίδιο και η χρήση του αισθήματος φόβου... ή του θυμού... ή του ενστίκτου αυτοσυντήρησης... οργή... εκδίκηση... φθόνος και ανταπόδοση... επιθετική διεκδίκηση... έμπρακτη εφαρμογή δύναμης...

Το ότι ΟΛΑ αυτά (κι ακόμη περισσότερα) είναι συγγενικά ένστικτα που με την κατάλληλη «τελετουργική βαθμίδωση» (ενίσχυση) καταλήγουν στο Ανώτερο Όλων, την «φονική ικανότητα/τάση», το σκεφτήκατε μήπως;

Αν σε ένα τελετουργικό (απλό ή περίπλοκο) παρατηρήσετε πως χρησιμοποιούνται τέτοια στοιχεία, και σας πούνε «μην ανησυχείς, Λευκή Μαγεία είναι, ησύχασε»... θα το ... «φάτε»; Μαύρο φίδι που σας έφαγε χαζοκούταβα...

Σημαίνει ότι έχει πιάσει μέσα σας το «παραμύθι» του «άλλο το ένα κι άλλο το άλλο»...

Η Μαγεία και ο Αποκρυφισμός δεν έχει Δεξιές και Αριστερές Ατραπούς.

Ένα είναι το «Μονοπάτι»... Κι έχει μόνον «Αναζήτηση της Δύναμης»....

Κι αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σε μια και ΜΟΝΗ κατεύθυνση... τη Σκοτεινή Πλευρά της Σελήνης...

Κι αυτό γιατί «χρήση Τεχνικών» σημαίνει «εκβιασμός της Δύναμης»... του τύπου «θα σε αποκτήσω θες δε θες»...

Η «Δύναμη» όμως μπορεί να έλθει μόνον με δύο τρόπους...

Το Φωτεινό, το Δρόμο του Θεού... θα κάνεις αυτά που επιτάσσει ο Δρόμος του Θεού και αν και όταν «κρίνει Αυτός» πως είσαι «Έτοιμος και Ικανός να την διαχειριστείς όπως Αυτός επιθυμεί» τότε θα σου μεταδώσει τη Θεία Χάρη, τη «Δύναμη»...

Αν Αυτός Θέλει... και «ότι» Αυτός θέλει...

Ο δεύτερος δρόμος είναι το «Σκοτεινό Μονοπάτι», ο «εκβιασμός της Δύναμης»...

Εκεί, με τις διάφορες σκοτεινές ατταβιστικές τεχνικές/τακτικές του «Σκοτεινού Μονοπατιού» οδηγείσαι σε «πρόσκληση και συναλλαγή με τις Σκοτεινές Δυνάμεις»...

Για κάθε μικρογραμμάριο «Δύναμης» που θα σου προσφέρουν αυτές θα πληρώσεις δυσανάλογα βαρύ τίμημα...

Χώρια που η Δύναμη που ελέγχουν αυτές οι Δυνάμεις ούτε κατά διάνοια δεν συγκρίνονται με τις Δυνάμεις της Θείας Χάριτος του Θεού.

Μετά το σεξ, σειρά έχει η «λεπίδα»... το «Αίμα»... είσαι έτοιμος/η;

Ο υποψήφιος δε της «Σκοτεινής Επιλογής» θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως μετά το «δέλεαρ του Σεξ» ακολουθεί η απόλυτη Λύση και Μεταστροφή όλων των αναστολών του και μετά απ’ αυτήν, το χειρότερο στάδιο :

η «Φάση του Αίματος»...

Την οποία κάποιοι ελέγχουν (και δεν βγαίνει τίποτα στη δημοσιότητα) και κάποιοι όχι... όπως ο πρόσφατος τρελαμένος «αποχαλινωμένος» νεαρός φονιάς της άστεγης...

Εσύ νεαρέ φρέσκε αφιονισμένε υποψήφιε για το «Σκοτεινό φουστάνι της Ίσιδος» κατά τη γνώμη σου σε ποιά από τις δύο «καταστάσεις» θα βρεθείς;

Αντέχει η «τσέπη» σου, η «τάξη» σου και ο «Ψυχισμός» σου για να βρεθείς στην πρώτη και να μην αποκαλυφθεί τίποτε από τα «Σκοτεινά σου αίσχη»;

Θα πρέπει να ξέρεις επίσης ότι συνήθως τους «προλαβαίνουν» τους «τελειωμένους ψυχοπνευματικά» και τους «αποτελειώνουν οι ίδιοι» προτού κάνουν την «στραβή» και «τραβήξουν τα βλέμματα της κοινής γνώμης»...

Μπορεί να το ονομάσουν τότε τα ΜΜΕ «καρδιακή ανακοπή από υπερβολική δόση»....

Εσύ πιτσιρίκο με το σκοτεινό -δήθεν- τρομακτικό (πλην τρομαγμένο) βλέμμα, που ανήκεις κατά τη γνώμη σου;

Τι σε περιμένει απόψε;

Είσαι σίγουρος πως το τομάρι σου δεν θα στολίσει μαστουρωμένο και βιασμένο τον Σκοτεινό Βωμό σας;

Τρόμαξε μικρό χαζό, αφελές κουτάβι... συνειδητοποίησε που έχεις μπλέξει και τρόμαξε ως τα μπούνια της σαλεμένης ψυχής σου... μέχρι να τα κάνεις πάνω σου απ’ το Φόβο... όσο έχεις καιρό...

Και ζήτα βοήθεια από Εκεί που πρέπει...

Προτού μέσα στην φιλήδονη χαζομάρα σου πάθεις και προκαλέσεις ανυπολόγιστο κακό στους γύρω σου...

Σχετικό : Εγκλήματα στο όνομα του... Εωσφόρου που συγκλόνισαν τον κόσμο. Όταν οι σατανιστές διψάνε για ανθρώπινο αίμα http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/07/blog-post_4.html#more

Related Posts :