Του Μιχάλη Ιγνατίου
Παρά το γεγονός ότι ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί «άδειασε» με ανορθόδοξο και απαράδεκτο τρόπο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης αφήνοντας τον εντελώς εκτεθειμένο ενώπιον των Ελληνοκυπρίων, ο τελευταίος στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του συνέχισε με επιμονή να «τρέφει» μία αδικαιολόγητη αισιοδοξία για το κλείσιμο του Κυπριακού. Η αισιοδοξία αυτή βασικά εκπορεύεται από τους ξένους και δεν υποστηρίζεται από τα γεγονότα.
Κάνει λάθος ο κ. Αναστασιάδης που συνεχίζει να εμπιστεύεται τον κατοχικό ηγέτη και στο τέλος αυτός θα πληρώσει το αποτέλεσμα, και όχι ο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος εκφράζει με ακρίβεια τις θέσεις της κατοχικής δύναμης και του Ταγίπ Ερντογάν, και δεν πρόκειται ούτε να τις αλλάξει, ως νόμιζε ο Πρόεδρος της Κύπρου, ούτε και να υποχωρήσει. Αντίθετα, θα επιδιώξει να κερδίσει σε όλα τα επίπεδα και να πάρει το μάξιμουμ των απαράδεκτων απαιτήσεων του στο διαπραγματευτικό τραπέζι. Οποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, είτε αυτό είναι η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, είτε η παρουσίαση ενώπιον των πολιτών μίας κακής λύσης, όλοι τον Πρόεδρο της Κύπρου θα βρίζουν…Παρά το γεγονός ότι ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί «άδειασε» με ανορθόδοξο και απαράδεκτο τρόπο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης αφήνοντας τον εντελώς εκτεθειμένο ενώπιον των Ελληνοκυπρίων, ο τελευταίος στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του συνέχισε με επιμονή να «τρέφει» μία αδικαιολόγητη αισιοδοξία για το κλείσιμο του Κυπριακού. Η αισιοδοξία αυτή βασικά εκπορεύεται από τους ξένους και δεν υποστηρίζεται από τα γεγονότα.
Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα επιτρέψει λύση του Κυπριακού μόνο εάν εξασφαλιστούν στο 100% οι στρατηγικοί της στόχοι, που συμπυκνώνονται στο βασικό αίτημα για έλεγχο όλης της Κύπρου μετά τη διευθέτηση, όπως την όρισαν οι Βρετανοί και οι αφελείς Αμερικανοί, μέσω της διχοτομικής και ρατσιστικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Για να δικαιολογείται η λύση και για να προστατευθεί το ελληνικό στοιχείο στο νησί, πρέπει να αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα, να καταργηθούν οι εγγυήσεις της Τουρκίας και της Βρετανίας -η Ελλάδα ήδη αυτοκαταργήθηκε- να μην διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, να δικαιούνται όλοι οι πολίτες τις ελευθερίες ιδιοκτησίας, διακίνησης και εγκατάστασης όπου αποφασίσει η καρδιά τους, και να γίνουν σεβαστές οι δημοκρατικές διαδικασίες. Με λίγα λόγια, να μην μετατραπεί η Κύπρος σε Βοσνία, όπως θα συμβεί εάν προκριθεί η διευθέτηση της διζωνικής, η οποία είναι άκρως φιλοτουρκική λύση και σχεδιάστηκε για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της.
Στην Κύπρο δοκιμάζονται οι αντοχές των πολιτικών του νησιού, αλλά και της Ελλάδας. Οι Έλληνες πολιτικοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν νοιάζονται για τα εθνικά θέματα. Περισσότερο ως αγκάθια που τους ενοχλούν τα αντιμετωπίζουν, ενώ στην πραγματικότητα απειλείται η εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία του ελληνικού χώρου. Στην Κύπρο, η διαφθορά των πολιτικών απειλεί τις αντοχές τους. Βρίσκονται υπό μόνιμο εκβιασμό.
Υπό τα δεδομένα αυτά πρέπει να ανησυχούμε και να επαγρυπνούμε. Διότι εάν χαθεί η Κύπρος, όπως προσπαθούν ξένοι αλλά και ντόπιοι, η Τουρκία θα έχει το χρόνο και την ησυχία για να ασχοληθεί με το Αιγαίο και τη Θράκη. Δεν κινδυνολογώ, αλλά περιγράφω μία πραγματικότητα. Στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα, πρέπει να παγώσει κάθε δραστηριότητα που αφορά τα εθνικά θέματα. Μπορούν και πρέπει να περιμένουν μέχρι να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και την Κύπρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου