Κατόπιν του πολυσυζητημένου κυβερνητικού «οδικού χάρτη» για την έξοδο από την κρίση, έγινε από κάποιους αντιληπτό ότι ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του φοράνε ειδικούς, κόκκινους πρεσβυωπικοαστιγματιστικοϋπερμετρωπιομυωπικούς φακούς (αγγλ. Fuckούς), με τους οποίους επιτυγχάνουν διαφορετική οπτική ανάγνωση της πραγματικότητας. Προκειμένου να επαληθεύσουμε τη διαπίστωση αυτή, ζητήσαμε από τον ΓΑΠ να προβεί -για λογαριασμό του πασχαλινού «Π» - σε μια επίκαιρη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του Ιησού, διατηρώντας την ίδια ευτυχισμένη του θεώρηση. Και ιδού το αίσιο, fucked off αποτέλεσμα :
«Ο Ιησούς ο Ναζωραίος προηγήθηκε του καιρού Του κατά 2011 χρόνια και απέσχε της πραγματικής γενέτειράς Του κατά μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα (όσο απέχει η Ιερουσαλήμ από την Αθήνα... Γεωγραφικά μιλώντας... Γιατί διπλωματικά, είμεθα μια πόρτα...). Αν ζούσε σήμερα, θα κατέρριπτε το αρχέτυπο του κοπρίτη και θα συναρτούσε το πρότυπο πολίτη που το ΠΑΣΟΚ έχει κατά νου για τον τόπο. Από τη στιγμή κιόλας της γέννησής Του, αρκέστηκε στην προσφερόμενη δημόσια και δωρεάν περίθαλψη των σπηλαίων. Με τη θεία Του χάρη, κανένα θέμα δεν έθεσε ούτε ο Ιωσήφ ούτε η Μαρία για το αν ο στάβλος της Βηθλεέμ ήταν συγχωνευμένος με τα γύρω μαντριά (εξ ου και τα αποσπασμένα βοϊδοπρόβατα) ή για την επάρκεια του αχύρου στην επίμαχη, λοβέρδειας αρχιτεκτονικής, κλινική.
Μεγαλώνοντας, επέλεξε τον δρόμο τόσο της Διά Βίου Εκπαίδευσης όσο και της Τεχνικής - Επαγγελματικής Κατάρτισης (έμαθε την τέχνη του ξυλουργού), απέχοντας από τα θρανία και ξαλαφρώνοντας από τη θεία Του παρουσία τις τριαντάρες παραγκαίθουσες των σχολειών της Περιφέρειάς Του. Εννοείται ότι ουδέποτε σκέφτηκε να φτάσει μέχρι Πανεπιστήμιο, επιτρέποντας έτσι στους πεφωτισμένους κολλεγιόπαιδες των Γραμματέων και των Φαρισαίων να απομυζήσουν μόνοι και ανενόχλητοι όλη την ανώτατη γνώση. Τη γνώση που η Άννα και ο Καϊάφας είχαν φροντίσει να συνδέσουν άμεσα με την αγορά εργασίας.
Από νωρίς, ο σοσιαλιστής αυτός νέος, που φρόντισε, μεταξύ άλλων, ποτέ να μη γραφτεί στον ΟΑΕΕ ή σε άλλο Ταμείο και κυρίως... ποτέ να μη γεράσει, αναγκάζοντας την Τίμια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία να προβληματιστεί από κοινού με το Κατοχικό Ιερατείο περί της περιτετμημένης Του σύνταξης, άσκησε τη θαυματουργική, θεραπεύοντας λεπρούς, τυφλούς, χωλούς ή και δαιμονισμένους (τεράστια η προσφορά Του στον τομέα, δεδομένου ότι έβγαλε τον Τσίπρα, μέσα από πολλούς ΣΥΡΙΖΑίους της εποχής) με αποτέλεσμα να κρούει πολύ λιγότερος κόσμος τη θύρα του ΕΣΥ. Κι αυτή ήταν η δεύτερη και καταλυτικότερη φάση της προσφοράς του, για την οποία θα άξιζε να Τον εντάξουμε σε κάποια από τις Επιτροπές Σοφών του υπουργείου Υγείας.
Επειδή, ως γνωστόν, είχε χαράξει μαζί με τον Πατέρα Του (συγκινούμαι τώρα, γιατί κάνω παραλληλισμό με Εμένα και τον μπαμπά), τον οδικό χάρτη της εξόδου από την αμαρτία, από μια ηλικία και μετά, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αγχωτικούς ανέργους, δεν ψάχτηκε στην ευρύτερη αγορά εργασίας. Εξακολούθησε να μένει με τους γονείς Του, να σκαλίζει κανένα κομοδίνο... ενώ ταυτόχρονα φρόντιζε να βγάζει πού και πού δήθεν γλώσσα στις Αρχές, σαν τον αναδιαρθρωμένο Πρετεντέρη, προκειμένου να προωθήσει της Σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον. Τα κηρύγματά Του, ωστόσο, ποτέ δεν αφορούσαν τον κόσμο τούτο. Αδιαφορούσε για τα του Καίσαρος και του ΔΝΤ. Και μνημόνιο να του έδιναν, θα το υπέγραφε. Αρκεί να μην του αρνούνταν το δικαίωμά Του να αποκαλείται Μεσσίας. Θεωρητικώς όμως.
Ο θώκος δεν τον ενδιέφερε. Και σε αυτό το σημείο έγκειται η διαφορά Του με την Ντόρα και τον Καρατζαφέρη, οι οποίοι θα συμμετάσχουν ενδεχομένως σε μελλοντικές κυβερνήσεις, αλλά για Δευτέρα Παρουσία δεν τους βλέπω.
Τι άλλο να πω; Ο Υιός του Ανθρώπου δέχτηκε το πακέτο της συνενοχής, ήρε τις ξένες αμαρτίες και όταν Του εξήγησαν ότι τα καρφιά είναι σταθεροποιητικοί παράγοντες που προάγουν το θείο σχέδιο (το δικό Μου και του Θεού), έκατσε με υπομονή και του τα φερμάρισαν. Δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ ιδανικότερο Έλληνα. Ή, μάλλον, θα μπορούσα.
Εκείνον που δεν ανεστήθη»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου