Νίκος Λυγερός : Θα τον ήθελα στο τιμόνι της χώρας ...

Ένας απ΄τους εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο, προτείνει :

 Το απεχθές χρέος

Η ύπαρξη της έννοιας του απεχθούς χρέους είναι η απόδειξη ότι μέσω της δικαιοσύνης, μπορεί η ηθική να εισβάλει στην οικονομία. Το απεχθές χρέος αν και φαινομενικά παράλογο για τους συντηρητικούς κύκλους, είναι μόνο και μόνο παράδοξο. Έχει αυτό το κοινό στοιχείο με τη δημοκρατία, η οποία αποδέχεται μέσα της το παράδοξο για να εξασφαλίσει την ικανότητά της και την ανθεκτικότητά της, δίχως να επιδιώκει την πληρότητά της. Το υπόβαθρο του απεχθούς χρέους είναι η ανάλυση του χρέους από μία αντικειμενική οντότητα που δεν επηρεάζεται από τον κρατικό φορέα, έτσι ώστε να μην εξαρτάται από οικονομικές ενοχές. Αυτή η ανάλυση είναι το πρώτο βήμα της αντιμετώπισης του απεχθούς χρέους, διότι η ενεργοποίηση αυτής της έννοιας μπορεί να γίνει μόνο και μόνο αν υπάρχει αναλυτικός έλεγχος του χρέους, έτσι ώστε να εντοπιστεί και να διαχωριστεί το απεχθές χρέος από το συμβατικό.

Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να παρθεί μια γενναία απόφαση όσον αφορά στο πολιτικό πλαίσιο και να προταθεί η ακύρωση του απεχθούς χρέους. Ανά τον κόσμο, υπάρχει νομολογία σε διεθνές επίπεδο η οποία επιτρέπει την εφαρμογή του… νοητικού σχήματος ακόμα και στην περίπτωση της Ελλάδας. Αλλά αυτή η διαδικασία αρχίζει πρακτικά από την ανάλυση του χρέους. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει να γίνει μία υπέρβαση εκ μέρους των πολιτικών που ανήκουν σε κόμματα εξουσίας και διαχειρίστηκαν τα οικονομικά των τελευταίων κυβερνήσεων. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό ότι το θέμα του απεχθούς χρέους δεν είναι μια καταδίκη των μηχανισμών του πολιτικού πλαισίου, αλλά μια καινοτόμα και μη συμβατική λύση του οικονομικού προβλήματος, όταν αυτό βασίζεται σε μια τεχνητή κρίση. Ο προβληματισμός μας είναι μια οικονομική προσέγγιση του χρέους, έτσι ώστε να καθοριστεί μία στρατηγική επίλυση. Είναι σημαντικό να έχουμε στο νου μας το παράδειγμα του Ισημερινού όταν αναδεικνύουμε αυτή τη θεματολογία. Υπάρχει προηγούμενο και πρέπει να το αναλύσουμε ορθολογικά για να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα με ανάλογο τρόπο. Κι αν υπάρχουν προσωρινά διαφορές, είναι θεμελιώδες να συνειδητοποιήσουμε ότι θα είναι μικρότερες με την εισαγωγή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Δεν είναι πλέον δυνατόν να έχουμε μια παθητική στάση όταν υπάρχουν δυνατότητες στον τομέα της οικονομίας μέσω της στρατηγικής. Η έννοια του απεχθούς χρέους προσφέρει πρακτικές δυνατότητες για να δημιουργήσουμε μια αλλαγή φάσης σε μια κατάσταση όπου υπάρχουν λύσεις, αρκεί να ασχοληθούμε ουσιαστικά με το πρόβλημα του χρέους 

Η ΑΟΖ ως στρατηγικό πλεονέκτημα

Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση.

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό. Αυτό σημαίνει ότι είναι ριζικά διαφορετικό από τον προβληματισμό των 12 ΝΜ. Στην ουσία υπάρχει διαφορά και με την υφαλοκρηπίδα. Πολλά χρόνια δώσαμε βαρύτητα στα δύο πρώτα, δίχως ν' αντιληφθούμε την αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ. Τώρα που έγινε κατανοητό από όλους ότι η ΑΟΖ προσφέρει νέες δυνατότητες και έχει άλλες ιδιότητες, δεν πρέπει να παραμείνουμε σε μία διπολική σχέση για τον καθορισμό της.

Σε πρώτη φάση είναι επείγον να αποδεχθούμε την ιδέα της μη αποτελεσματικότητας των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ως αρχικό σημείο. Με άλλα λόγια, η Τουρκία μπορεί να ανήκει στον τελευταίο γύρο των γενικών διαπραγματεύσεων μετά από την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει λόγος να δικαιολογηθούμε όσον αφορά στο θέμα της διαπραγμάτευσης μαζί της. Δεν μας ενδιαφέρει, διότι το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό. Αν πρέπει να υπάρξει απολογία θα είναι αν η Ελλάδα δεν συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με τα άλλα κράτη. Διότι μόνο αυτά τα στρατηγικά βήματα μπορούν να φέρουν όφελος στην πατρίδα μας.

Σε δεύτερη φάση, λοιπόν, πρέπει να αποδείξουμε ότι θέλουμε να υλοποιήσουμε αυτή τη στρατηγική προσέγγιση για να αποκτήσουμε άμεσα την ΑΟΖ και να εφαρμόσουμε τα δικαιώματά μας σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα κι αν δεν είναι ολοκληρωμένο σε σχέση με το τελευταίο κράτος της γενικής διαπραγμάτευσης.

Σε τρίτη φάση, πρέπει να αποφύγουμε τις πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις πάνω στο θέμα της ΑΟΖ. Το πεδίο δράσης δεν είναι κομματικό και δεν πρόκειται να γίνει σε διεθνές επίπεδο. Οι κομματικές εξηγήσεις και δικαιολογίες δεν μας αφορούν για την ΑΟΖ και για τις μέλλουσες διακρατικές μας συμφωνίες. Δίνονται μόνο και μόνο για εσωτερική κατανάλωση και δεν πείθουν κανέναν, ούτε τους ειδικούς, ούτε τον λαό μας. Το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση. Οποιαδήποτε απολογία τέτοιου τύπου δεν είναι παρά μια άστοχη κίνηση αντιπερισπασμού, που δεν προσφέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η ουσία του θέματος βρίσκεται αλλού κι έχει ήδη μελετηθεί αναλυτικά κι από τον κ. Καρυώτη κι από τον κ. Μαρκεζίνη. Όσον αφορά στο τεχνικό και μαθηματικό κομμάτι, το πεδίο δράσης είναι μία απλή εφαρμογή της τοποστρατηγικής μέσω των διαγραμμάτων Voronoi και της τριγωνοποίησης Delaunay. Κατά συνέπεια, το πρόβλημα δεν είναι παρά μόνο θέμα πολιτικής βούλησης. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια, δεν υπάρχει κόστος. Ενώ, αν δεν αρχίσουμε επιτέλους αυτή τη διαδικασία και δεν κάνουμε χρήση του timing μέσα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, τότε θα πρέπει να το παλέψουμε στα δικαστήρια, διότι οι άλλες χώρες αν κάνουν συμφωνίες, για να εφαρμόσουν τη στρατηγική του de facto, θα πρέπει να αποδείξουμε την ισχύ του de jure. Ας επικεντρωθούμε στην ουσία κι ας αρχίσουμε τα στρατηγικά μας βήματα, δίχως άλλη καθυστέρηση. 

Ευρωπαϊκή ΑΟΖ 

Ο προβληματισμός της Ελλάδας περί ΑΟΖ δεν είναι ούτε φανταστικός, ούτε φαντασιακός, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Αντιθέτως η ΑΟΖ ως έννοια είναι μία πραγματικότητα με πολλαπλές επιπτώσεις, ειδικά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Πολλοί στον ελλαδικό χώρο ανακαλύπτουν τη σημασία και την ουσία της ΑΟΖ, ενώ υπάρχουν συμφωνίες της Κύπρου όσον αφορά σε αυτό το θέμα. Επιπλέον, αν εντάξουμε αυτόν τον προβληματισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε ένας απλός χάρτης ακόμα και της Μεσογείου επαρκεί για να αποδείξει τη χρησιμότητα της ΑΟΖ, ανεξάρτητα  από τα έμμεσα γεωστρατηγικά οφέλη που αναδεικνύει η τοποστρατηγική της.  Η Ευρωπαϊκή ΑΟΖ δεν είναι μόνο θεωρητική, έχει αποκτήσει ισχυρά στοιχεία πραγματικότητας. Μόνο και μόνο η ύπαρξη της Γαλλίας, η οποία αποτελεί το δεύτερο κράτος στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και πριν την Αυστραλία με τη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει ως ολική οντότητα, η πρώτη παγκόσμια ΑΟΖ σε μέγεθος. Έτσι η σημασία της ΑΟΖ δεν μπορεί να έρθει σε αμφισβήτηση σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Το επακόλουθο είναι ότι αυτός ο όγκος πάνω στην υδρόγειο είναι στρατηγικής σημασίας. Η βάση τους δεν είναι μόνο οι συμβάσεις, αλλά το μαθηματικό υπόβαθρο της τοπολογίας και της γεωμετρίας. 

Όταν εξετάζουμε το θέμα της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ συνειδητοποιούμε ότι τα προβλήματα με τα οποία ασχολούμαστε στον ελλαδικό χώρο δεν είναι της ίδιας εμβέλειας. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει ένα τόσο μεγάλο καταλυτικό πλαίσιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο με παγκόσμιες επιπτώσεις, τα τεράστια προβλήματα που προβάλλουμε με την Τουρκία είναι στα όρια του ασήμαντου. Η παραδοσιακή προσέγγιση του προβλήματος των 12 μιλίων, το οποίο έχει καθηλώσει τη Τουρκία με την έννοια του Casus Βelli δεν μπορεί να λυθεί απλώς με την υφαλοκρηπίδα, διότι η τελευταία καθιερώνεται ακόμα πιο δύσκολα σε μη φιλικό περιβάλλον και απαιτεί συχνά δικαστική παρέμβαση. Προσπαθούμε  να επιλύσουμε με ένα πρόβλημα με ένα άλλο, το οποίο είναι δυσκολότερο. Διότι και το θέμα του Νεοοθωμανικού δόγματος έρχεται σε αντιπαράθεση με αυτή την έννοια, ειδικά όταν εξετάζουμε την κατηγορία των μηδενικών τριβών με τις γειτονικές χώρες. Η Ευρωπαϊκή ΑΟΖ αλλάζει ριζικά τα δεδομένα κι αυτό εξηγείται τοποστρατηγικά. Βασίζεται στις έννοιες της συνεκτικότητας και της τοπολογικής τρύπας, ενσωματώνει νοητικά σχήματα που έχουν επιπτώσεις σε μεγάλες αποστάσεις, στηρίζεται αποκλειστικά στην έννοια της μέσης γραμμής, η οποία ενισχύεται μέσω της μεθοδολογίας των διαγραμμάτων Voronoi και της τριγωνοποίησης Delaunay. Η Ελλάδα ως κρατική οντότητα είχε άλλες προτεραιότητες στο παρελθόν κι εξέταζε μόνο τοπικά τα προβλήματά της. Κατά συνέπεια, δεν έχει δώσει έμφαση στο θέμα της ΑΟΖ κι επομένως έχει καθυστερήσει σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά το timing παραμένει σωστό, διότι δεν έχει κλείσει το παράθυρο των διαπραγματεύσεων. Απλώς, το σωστό υπόβαθρο είναι το ευρωπαϊκό. Κι ο λόγος είναι απλός. Δομικά η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κι ένας αποκλειστικός επιμερισμός της ΑΟΖ των κρατών μελών. Με αυτόν τον τρόπο κάθε νέο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αποδεχθεί ό,τι ισχύει την ώρα της ένταξής του. Κατά συνέπεια, το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενισχύει de facto και de jure τις προσπάθειές μας. Με άλλα λόγια, αν ακολουθήσουμε τα αρμόδια στρατηγικά βήματα για την καθιέρωση της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ θα ενισχύσουμε την τελευταία με τη συμβολή μας και θα τη χρησιμοποιήσουμε στις διαπραγματεύσεις μας. Η Κύπρος, η οποία είναι σε χειρότερη κατάσταση λόγω κατοχής, έδειξε την ύπαρξη αυτής της οδού. Είναι θέμα βούλησης εκ μέρους μας η υλοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ. Είμαστε έτοιμοι τεχνοκρατικά, έχουμε αποκτήσει τη τεχνογνωσία σε μαθηματικό επίπεδο, δεν μένει παρά μόνο  να πάρουμε την πολιτική απόφαση, που θα ενεργοποιήσει όλο το ευρωπαϊκό πλαίσιο προς όφελός μας όχι μόνο για τώρα, αλλά περισσότερο για το μέλλον της πατρίδας μας.

πηγή

===============================================

Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

***ΜΑΚΕΔΩΝ***

Related Posts :