Χρόνια τώρα φωνάζω γιὰ τὴν ἀθλιότητα ποὺ ἐπικρατεῖ γύρω μας. Γιὰ τὰ ἀφύλακτα σύνορα, γιὰ τὴν ἀσυδοσία τῆς ἐγκληματικότητος, γιὰ τὸ παρεμπόριον, τὸ λαθρεμπόριον, γιὰ τὴν ἰδιαιτέρα μεταχείρισι κάθε λαθραίου…
Ἔχω καταντήσει γραφική. Ῥατσίστρια μὲ ἀνεβάζουν, ῥατσίστρια μὲ κατεβάζουν. Δὲν εἶμαι ῥατσίστρια, τοὺς ἐξηγῶ, λογική εἶμαι. Σὲ λίγο δὲν θὰ ἔχουμε νὰ φᾶμε, ποιόν θὰ τραπεζώσουμε; Πόσους; Μὲ τί;
Σήμερα ὅμως ἀπεφάσισα νὰ τὸ ἀντιμετωπίσω διαφορετικά. (Γιὰ νὰ λέω τὴν πλήρη ἀλήθεια, συζητοῦσα μὲ καλό μου φίλο κι ἀπὸ κοινοῦ ἀποφασίσαμε νὰ τὸ στηρίξουμε.)
Σκέφτομαι λοιπὸν καὶ συμπεραίνω :
- Τὰ σύνορα εἶναι ὀρθάνοικτα.
- Οἱ συμφωνίες Δουβλίνου (μαζὶ μὲ τὶς συνθῆκες Σένγκεν καὶ Μένγκεν καὶ Κουρουφλεξέγκεν) μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ κρατοῦμε ἐδῶ ὅλους αὐτοὺς ποὺ εἰσέρχονται στὴν χώρα.
- Ἐὰν ἀνοίξουμε σκέτο τὰ σύνορα, μᾶς πετοῦν ἀπὸ κάθε παρεούλα (Τρόμος τοῦ Παπουτσῆ αὐτός!!)
- Ἡ ἐπιστροφή τους δὲν ὑφίσταται διότι δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς πληρώσουμε γιὰ νὰ φύγουν, διότι οὐδὲ ἕνα σοβαρὸ κράτος, ἀκόμη καὶ ἡ Ζιμπαμπουλάνδη, δὲν ἀναγνωρίζει ὡς πολίτη της κάποιον ἄνευ ταὐτότητος. Ἡ Τουρκία δέ…. Ἀφῆστε τα. Ὁ Πόντιος Πιλᾶτος σὲ τουρκικὴ μετενσάρκωσι!!!
- Ὅσο τοὺς κρατοῦμε ἐδῶ, τόσο θὰ μᾶς ἀλλάζουν τὰ φῶτα. Δὲν εἶναι ἠλίθιοι. Βλέπουν πὼς ἀδυνατοῦμε νὰ τοὺς θρέψουμε καὶ κάνουν ἀμὰν νὰ φύγουν. Ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀφήνουμε. (Λόγῳ τῶν προαναφερομένων.) Μᾶς βιάζουν, μᾶς σκοτώνουν, μᾶς καταληστεύουν…. Τί ἄλλο περισσότερο νὰ μᾶς κάνουν; Σὲ λίγο θὰ μᾶς ἀφανίσουν. Ἐὰν συνυπολογίσουμε τὸ γεγονὸς τῆς δικῆς τους ἀνεξέλεγκτης ἀναπαραγωγῆς καὶ τῆς δικῆς μας πληθυσμιακῆς μειώσεως; Τότε τί θὰ συμβαίνῃ σὲ μερικὰ χρόνια; Μήπως θὰ εἴμαστε εἶδος πρὸς ἐξαφάνισι; Ἢ πολυτελείας;
Τὰ βάζω λοιπὸν κάτω, τὰ ξαναβάζω, μετρῶ τὰ κουκιά, τὰ ξαναμετρῶ… Δὲν γίνεται λέω… Κάτι κάνουμε στραβά. Αὐτοὶ αὐξάνονται ἀνεξέλεγκτα. Τὰ κουδουνισμένα ἀδιαφοροῦν. Καὶ τὴν νύφη ποιός τὴν πληρώνει;
Πῶς μποροῦμε νὰ τοὺς διώξουμε δίχως κόστος; Ἀλλὰ μὲ τέτοιον τρόπο ὡς τε τὸ ἀγγούρι νὰ πάῃ καὶ νὰ χωθῇ ἐκεῖ ποὺ πρέπει. (Ποιοί τοὺς ἐξαθλίωσαν καὶ τοὺς ἐξαθλιώνουν; Ποιοί τοὺς ὁδήγησαν ἔξω ἀπὸ τὶς χῶρες τους; Ποιοί τοὺς συντηροῦν καὶ τοὺς αὐγατίζουν;)
Λέω λοιπόν νὰ τοὺς «ἑλληνοποιήσουμε». Δῆλα δή:
1. Νὰ πληρώνουν φόρους, ὅπως κι ἐμεῖς. Γιατί αὐτοὶ νὰ περνοῦν ζάχαρι κι ἐμεῖς νὰ τοὺς ταΐζουμε; Νὰ γίνουν κι αὐτοὶ κορόιδα. Ἀλλὰ μὲ ἕνα χαρτὶ τέτοιο ποὺ νὰ ἀναγράφῃ τὴν ἰθαγένειά τους. Κι ὄχι μὲ τὰ ῥαγκούσια μαγειρέματα ποὺ δὲν ξέρει τί τοῦ γίνεται.
2. Νὰ πληρώσουν ἔνα συμβολικό ποσό, (θὰ τὸ βροῦμε αὐτό, μὴν φοβᾶστε) γιὰ τὸ πολυπόθητο χαρτί. Τί θὰ κερδίσουμε; Χρῆμα στὰ ταμεῖα.
3. Ἀμέσως νὰ τοὺς δοθῇ διαβατήριο εὐρωπαϊκὸ γιὰ ὅπου γουστάρουν. Ὑπάρχει περίπτωσις τυπικὰ νὰ ἔχουμε προβλήματα; Ὑπάρχει περίπτωσις νὰ μᾶς πετάξουν ἀπὸ τὶς συμφωνημένες συμφωνίες; Δὲν γίνεται μὲ εὐρωπαϊκὰ διαβατήρια ἀνὰ χείρας!!!!
Ξέρω, κι ἐμένα δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ ἰδέα νὰ «ἑλληνοποιηθοῦν». Ἔχετε ἤδη ἀγανακτίσει μὲ τὰ γραφόμενά μου. Ἀλλὰ δὲν ξέρω, πιστεύω πὼς βουλιάζουμε τὸ καράβι μας πολὺ πιὸ γρήγορα ἀπὸ ὅσο τοῦ πρέπει. Τί θὰ τοὺς κάνουμε; Πόσα ἐκατομμύρια εἶναι; Πῶς θὰ τρῶνε κι ἀπὸ ποῦ; Κοντεύουμε νὰ φθάσουμε σὲ ποσοστὰ ἀνεργίας ποὺ δὲν ὁμολογοῦνται πλέον. Ὁ κόσμος πεινᾶ. Τὰ σπίτια σφραγίζουν. Τὰ παιδιὰ μας πηγαίνουν στὰ ὀρφανοτροφεῖα. Πῶς νὰ ἀντιμετωπίσουμε κι ὅλους αὐτούς, μαζί μὲ τὰ μαχαίρια, τὰ καλάσνικωφ καὶ τὶς χειροβομβίδες τους;
Σκεφθεῖτε το… Ἴσως νὰ κάνω λᾶθος… Ἴσως κι ὄχι…
Φιλονόη. (η.τ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου