του Στρατή Μαζίδη
Ήταν Μεγάλη Τρίτη του 2012 όταν κλήθηκα να
δώσω το παρόν σε μια ταβέρνα της γειτονιάς καθώς τοπικά στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. και
συγκεκριμένης δημοτικής παράταξης είχαν καλεσμένο το Φώτη Κουβέλη.
Πήγα, κάθισα, κατέγραψα και φωτογράφισα.
Δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη. Σφουγγάρι του ΠΑΣΟΚ θεωρούσα τη ΔΗΜ.ΑΡ., ασχέτως
αν ήδη από τότε διαφαινόταν πως ως μέγεθος περισσότερο θα έμοιαζε με
σφουγγαράκι για τα πιάτα.
Για να δούμε τι σημειώναμε εκείνη τη νύχτα :
> ο πρόεδρος της
ΔΗΜ.ΑΡ. έκανε λόγο για εκλογική αναμέτρηση (στις 6 Μαΐου κατά 99%) που θα
κρίνει το αντικείμενο της πολιτικής υποστηρίζοντας πως αυτή οφείλει να αλλάξει
και επισημαίνοντας πως Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλώνουν από τώρα ότι θα συνεχίσουν
την ίδια ατελέσφορη πορεία του Μνημονίου.
> για τα σενάρια μετεκλογικών
συνεργασιών τόνισε πως η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι ανοικτή σε συνεργασίες αλλά υπό
συγκεκριμένες προϋποθέσεις καθώς όπως τόνισε χαρακτηριστικά η οποιαδήποτε
μετεκλογική συνεργασία είναι καταδικασμένη να αποτύχει την επόμενη ημέρα αν δεν
υπάρχουν σαφείς όροι.
> για τον κατακερματισμό της
Αριστεράς παραδέχθηκε πως αποτελεί μια πραγματικότητα ξεκαθαρίζοντας παράλληλα
την ύπαρξη διαφορών καθώς όπως είπε το Κ.Κ.Ε. είναι υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε.
και την Ευρωζώνη, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μεν το ευρώ αλλά με τριετή παύση πληρωμών ή
μονομερή κατάργηση μέρους του χρέους που όπως είπε θα αποτελέσουν χρεοπιστωτικά
γεγονότα που θα μας οδηγήσουν στην έξοδο από το κοινό νόμισμα, ενώ η ΔΗΜ.ΑΡ. τάσσεται
υπέρ μιας άλλης αναπτυξιακής πολιτικής εντός του ευρώ.
> τόνισε χαρακτηριστικά πως με
βάση συγκεκριμένους υπολογισμούς αν περιοριστεί κατά 5% η διαφθορά και 1 % η
φοροδιαφυγή, αυτό θα σημάνει έσοδα της τάξης των 11,5 δις ευρώ. Στο ίδιο μήκος
κύματος αναφέρθηκε στις διακρατικές συμφωνίες της Γερμανίας και του Ηνωμένου
Βασιλείου με την Ελβετία όπου η φορολόγηση των εκεί καταθέσεων των υπηκόων των
πρώτων είχε ως μια πρώτη άμεση δόση, 2,2 δις ελβετικά φράγκα και 600 εκ. ευρώ αντίστοιχα για
τις χώρες αυτές.
>
επίσης στάθηκε αρκετή ώρα στο θέμα της ανεργίας που πλήττει τους νέους και
ιδίως της ανεργίας αυτών που πρωτομπαίνουν στην αγορά εργασίας καθώς αυτή δεν
καταγράφεται πουθενά.
Αυτά και άλλα παρόμοια πολλά έλεγε ο κος
Κουβέλης, η …ήρεμη δύναμη της Αριστεράς (εδώ γελάνε) στην παραδοσιακή ταβέρνα.
Τα οποία δε θα πίστευα αν δεν τον είχα δει με τα μάτια μου και δεν τον είχα
ακούσει με τα αυτιά μου. Κι από κάτω οι ήρεμοι, οι άλλοι αριστεροί, ως καλοί
κλακαδόροι να χτυπούν παλαμάκια. Κλαπ κλαπ κλαπ που διαβάζαμε και στο Λούκι
Λουκ.
“την ίδια ατελέσφορη πολιτική του
μνημονίου”… “το αντικείμενο της πολιτικής” … “μιας άλλης αναπτυξιακής
στρατηγικής” έλεγες τότε.
Μονιμοποίηση του χαρατσιού, κούρεμα
καταθέσεων που έρχεται, ισοπέδωση του ιδιωτικού τομέα, εξαθλίωση της κοινωνίας,
ανεργία στο 27%, πραγματοποιείς σήμερα.
Πίσσα και πούπουλα Φώτη Κουβέλη, για να θυμηθούμε ξανά το
Λούκι Λουκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου