Παλιά φθαρμένα κόμματα; Νέες πολιτικές κινήσεις; Ή απλά plan B αποτυχημένων πολιτικών;

του Κώστα Βουκελάτου

Οι πολίτες υποφέρουν, τα νοικοκυριά διαλύονται, ο Έλληνας προσπαθεί καθημερινά να επιβιώσει χωρίς να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον και οι πολιτικοί στον δικό τους κόσμο προσπαθούν να επιβιώσουν και να παραμείνουν στο προσκήνιο.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι φθαρμένο ανεπανόρθωτα. Οι ανθρωποθυσίες διεφθαρμένων πρώην και νυν πολιτικών είναι καθημερινό γεγονός με την ανάλογη δημοσιότητα φυσικά, τα κόμματα είναι φθαρμένα και έχουν χάσει την ταυτότητα τους νιώθοντας και τα ίδια μπερδεμένα.

Κανένα κόμμα δεν είναι πλέον συμπαγές, δεν υπάρχουν ιδεολογίες παρά μόνο μνημονικά και αντιμνημονιακα κόμματα, τα διλήμματα πολλά, οι εσωτερικές διασπάσεις είναι καθημερινές και οι αντιπαραθέσεις έντονες μεταξύ των πολιτικών στελεχών.

Οι διαγραφές πολιτικών στελεχών από τα μεγάλα κόμματα οδηγούν στην δημιουργία νέων πολιτικών συνδυασμών και παλιά στελέχη δηλώνουν έτοιμα να φέρουν κάτι το καινούργιο στην πολιτική ζωή, αλλά ξεχνάνε ότι είναι παλιοί και δοκιμασμένοι και πλήρως αποτυχημένοι και δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν. Απλά προσπαθούν να επιβιώσουν.

Η αγωνία της επιβίωσης στην πολιτική ανθρώπων που έχουν αποτύχει τους κάνει να δοκιμάζουν διάφορα που κατά τους ίδιους θα τους βοηθήσουν να στήσουν έναν νέο κομματικό μηχανισμό και θεωρούν ότι θα προσελκύσουν με κατάρες και καταγγελίες οπαδούς για να τους ακολουθήσουν.

Τα υπάρχοντα κόμματα από την άλλη προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους να κάνουν συμμαχίες να προσελκύσουν νέα στελέχη για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους μήπως και επιβιώσουν στον χρόνο.

Ο Σαμαράς προσπαθεί να συσπειρώσει την Κεντροδεξιά και στην αρχή νόμιζε ότι αυτό θα ήταν εύκολο αλλά δυστυχώς για τον ίδιο δεν του βγαίνει. Άλλωστε ήταν ένας από αυτούς που την διέσπασε το 1993 και συνέχισε το έργο του με τις διαγραφές βουλευτών από τότε που ανέλαβε πρόεδρος της Νέας Νέας Δημοκρατίας.

Ο επαναπατρισμός των διαγραφέντων είναι ένα από τα σενάρια του Σαμαρά, αλλά μεγάλο κομμάτι του κεντροδεξιού χώρου και της Νέας Δημοκρατίας έχει αντιμνημονιακή πεποίθηση και τυχόν επαναπατρισμός διαγραφέντων βουλευτών της Ν.Δ. δεν θα ήταν εφικτός γιατί οι ψηφοφόροι αντιδρούν πλέον έντονα κατά της πολιτικής του Σαμαρά και της κυβέρνησης του.

Φυσικά ο Σαμαράς κτυπά και τον χώρο του πρώην ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να ενισχύσει το κέντρο με μπροστάρη το πρωτοπαλίκαρο του τον Υπουργό οικονομικών Στουρνάρα που προέρχεται από το εκσυγχρονιστικό παλαιό ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Σημίτη.

Ο Βενιζέλος έχει άλλη στρατηγική πιέζει να αλλάξει λίγο ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης και στηρίζει με κάθε τρόπο την 4ετή διάρκεια της, με σκοπό να προλάβει την δημιουργία νέων σύγχρονων ιδεολογικών στόχων για το κόμμα του μήπως και κερδίσει κάτι από το διασπασμένο κέντρο.

Να κάνουμε και μια αναφορά στο όραμα της Ελιάς που προτείνει ο Βενιζέλος πάνω στον πανικό της βύθισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μιας κίνησης που θα αποτελείται από κόμματα και κινήσεις με σκοπό ένα κεντροαριστερό συνασπισμό. Φυσικά για να πετύχει το εγχείρημα που προτείνει ο Βενιζέλος θα έχει καρπούς η ελιά προσωπικότητες όπως οι Λ. Παπαδήμος, Τ. Γιαννίτσης, Αλ. Παπαδόπουλος κ.α. Η απόλυτη παρακμή στα υπάρχοντα πολιτικά στελέχη και βουλευτές συσπειρώνει γύρω από τα ονόματα των Παπαδήμου και Πικραμένου μια υπολογίσιμη δύναμη για μια νέα προοπτική από στελέχη τεχνοκράτες με επικεφαλής αυτής της προσπάθειας και τους δυο.

Παιχνίδι με το κέντρο παίζει και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης παραμένοντας όμως μέχρι στιγμής στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και βρίσκοντας ευκαιρίες να αντιδρά στην πολιτική Βενιζέλου.

Δεν έκανε το ίδιο όμως ο Λοβέρδος, μετά την διαγραφή του από τον Βενιζέλο ίδρυσε ένα νέο κόμμα προβληματισμού, το όνομα αυτού ΡΙΚΣΣΥ με σκοπό να ενώσει την κεντροαριστερά.

Φυσικά η κεντροαριστερά κινείται μόνη της μέσα από άλλες πολιτικές κινήσεις χωρίς να συμμετέχει σε αυτές το ΡΙΚΣΣΥ και σε κάθε είδους συζητήσεις με άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς τουλάχιστον προς το παρών.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. και ο Κουβέλης αλλιώς άρχισε, αλλιώς κατέληξε και απογοήτευσε. Δεν έχεις κάτι άλλο να πεις, γιατί δεν προσπαθεί να κάνει κάτι για να έχεις να λες εκτός από τον πλήρη συμβιβασμό της με τις αποφάσεις Σαμαρά, μετά από μια δήθεν φαινομενικά αντίδραση.

Η κεντροαριστερά προσπαθεί να βρει τον δρόμο της και για τον Τσίπρα δεν είναι τίποτα πλέον εύκολο, γιατί δεν έχει ξεκαθαρίσει την πολιτική που θα ακολουθήσει, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαφορετική γραμμή την οποία εκφράζουν ελεύθερα σε τηλεοπτικές εκπομπές, κανένας δεν έχει καταλάβει εάν και εφόσον γίνει κυβέρνηση με ποιον θα συνεργαστεί για να κυβερνήσει και επιπλέον δεν ξεκαθαρίζει με ποιες δυνάμεις θα συνεργαστεί.

Δύο είναι τα αγκάθια στο κόμμα του Τσίπρα η οργανωμένη αντιπολίτευση του Αριστερού Ρεύματος και η γέννηση πριν από λίγες ημέρες του Πλάνου Β η νέα προσπάθεια Αλαβάνου να επανέλθει στην πολιτική σκηνή, προσπάθεια η οποία υποστηρίζει ανοικτά την επιστροφή της Ελλάδας στην δραχμή και προσπαθεί να πάρει κομμάτι από την αριστερά κυρίως αλλά και από το κέντρο δευτερευόντως.

Τι να πεις για τους ανεξάρτητους Έλληνες έχει ζωή μόλις δύο χρόνια, ένα κόμμα δημιούργημα της πολιτικής Σαμαρά, των διαγραφών και του αποφασίζουμε και διατάζουμε, ένα κόμμα που καταγγέλλει από το πρωί έως το βράδυ και προσελκύει τον ψήφο ορισμένων δυσαρεστημένων μιας δεξαμενής που γεμίζει καθημερινά, βάζοντας γερές βάσεις για να κρατήσει ένα κομμάτι της κεντροδεξιάς, μέχρι εκεί όμως και ότι προκύψει.

Να κάνω αναφορά στο ιδρυθέν κόμμα του Χρήστου Ζώη «Νέα Μέρα»;;; Ποιος πιστεύει ότι κάτι θα αλλάξει με αυτή την πολιτική κίνηση στην Ελλάδα;; Μέχρι εδώ!!

Μην αναφερθούμε για την Συμμαχία Φιλελευθέρων γιατί και εκεί υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και διαφορετικές συνιστώσες του φιλελευθερισμού. Ξεκίνησε με το σύνθημα «πολιτική χωρίς πολιτικούς» με τον Θάνο Τζήμερο και με την Φιλελεύθερη συμμαχία του Γρηγόρη Βαλλιανάτου με μεγάλη αποτυχία, η συνεργασία Τζήμερου, Βαλλιανάτου είχε το χαρακτηριστικό της πλήρους ασυμφωνίας με όλα για όλα και πλήθος δηλώσεων από την μεριά ειδικά του Τζήμερου που πάντα μετά από την συνειδητοποίηση της γκάφας του ανασκεύαζε. Ακολούθησε η συνεργασία του με τον Μάνο επίσης με πλήρη αποτυχία, αποτέλεσμα αυτής της πορείας που μόνο σοβαρότητα δεν έδειχνε ήταν το ποσοστό που είχε λάβει η συμμαχία Φιλελευθέρων την πρώτη φορά 2,15% να κατρακυλήσει στο 1,59%. Τώρα εμφανίζεται ενεργά μόνο η Δράση με καινούργιο πρόεδρο και βρίσκεται στην ανεύρεση προσωπικοτήτων που θα στελεχώσουν την νέα προσπάθεια των φιλελευθέρων πηγαίνοντας προς ένα συνέδριο.

Φυσικά δεν είναι και η καλύτερη περίοδο για την ίδρυση νέων κομμάτων και ειδικά οι προσπάθειες να εκμεταλλευτούν κάποιοι την αγωνία των πολιτών. Ο πολίτης είναι απογοητευμένος με την περικοπή των εισοδημάτων του και το αβέβαιο μέλλον που του προσφέρουν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων, γιατί τα κυβερνητικά κόμματα υποτακτικά ακολουθούν την ΤΡΟΙΚΑ και τα αντιπολιτευτικά φωνάζουν απλά συνθήματα χωρίς προτάσεις και λύσεις.

Κανένας από τους παλιούς και τους νέους δεν έχει πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, κανένας δεν έχει σοβαρότητα σε αυτά που λέει με αποτέλεσμα η αποχή στις επόμενες εκλογές θα είναι πρώτο κόμμα και αυτή πιστεύω ότι θα είναι η αντίδραση του κόσμου ο οποίος ακόμα δεν έχει αντιδράσει στα μέτρα, στην άδικη φορολογία και στην ανεπάρκεια των εκπροσώπων του κοινοβουλίου.

Αναφέρθηκα στην ανεπάρκεια. Προσθέτω και την ποιότητα των σημερινών Βουλευτών γιατί δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν υπάρχει επάρκεια σοβαρότητα και ποιότητα στο 70% αυτής της βουλής και αυτό μόνο κακό μας κάνει και τίποτα δεν προσφέρει. Δυστυχώς έχουμε ότι έχει περισσέψει Π.χ. Α. Γεωργιάδης, Κωνσταντοπούλου καθώς και μεγάλη μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές της Χ.Α. κλπ δεν είναι δείγμα σωστής προσφοράς και εκπροσώπησης ενός λαού, κακό κάνουν στην χώρα και δεν χρειάζονται εάν θέλει η χώρα μας να ανακάμψει κάποτε.

Το καινούργιο το οποίο θα προέλθει από οποιοδήποτε δοκιμασμένο και παλιό δεν θα προσφέρει κάτι στο μέλλον της χώρας μας, όσοι δοκιμάζουν έχουν αποτύχει και έχουν κριθεί δυστυχώς όχι οριστικά. Τα καταγγελλόμενα και τα θα… θα… θα… των μικρών κομμάτων για να καλύψουν την ανεπάρκεια των κομμάτων που αποτελούν την κυβέρνηση δεν είναι λύση δεν θα μας σώσουν.

Δυστυχώς η εξαφάνιση ηγετών στην χώρα μας δίνει «θάρρος στον χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι» και αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια που δυστυχώς δεν μας οδηγήσει σύντομα σε φως μέσα στο σκοτεινό τούνελ που μας έχουν βάλει και γι’ αυτό φταίμε και εμείς με τις επιλογές μας.

freepen

Related Posts :