Η ψυχρότητα ήταν εμφανής στη συνάντηση Κοτζιά - Σταϊνμάγιερ (άρχισαν τα όργανα)

Αντιδιαμετρικές απόψεις για Μνημόνιο και κατοχικό δάνειο

Προσωπικά βρίσκονται πολύ κοντά. Ως συμφοιτητές στο πανεπιστήμιο του Γκίσεν, ο Νίκος Κοτζιάς και ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ έχουν κοινό βιωματι-κό ορίζοντα. Πολιτικά όμως απέχουν έτη φωτός. Ανάμεσα στον έλληνα και τον γερμανό υπουργό Εξωτερικών παρεμβάλλονται όχι μία, αλλά δυο συγχρόνως άβυσσοι, εκείνη για τα χρέη της Γερμανίας στην Ελλάδα από την εποχή της ναζιστικής κατοχής, και αυτή για τα χρέη της Ελλάδας στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια.

Αυτό εκφράστηκε και στην κοινή συνέντευξη Τύπου λίγο πριν από τις συνομιλί-ες τους το βράδυ της Τρίτης στο Βερολίνο. Οι φιλοφρονήσεις δεν κράτησαν πο-λύ. Το πρόσωπό του κ. Σταϊνμάγιερ πάγωσε, όταν ο κ.Κοτζιάς αναφέρθηκε στα θέματα, που ήθελε να φέρει υπό συζήτηση :

Μνημόνιο και κατοχικό χρέος. «Δεν τον έχω ξαναδεί τόσο οργισμένο» έλεγε γερ-μανός δημοσιογράφος.

Το κλίμα φορτίστηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο κ. Στάινμάγιερ απαντώντας σε ερώτηση για τις αξιώσεις της Ελλάδας από την εποχή της Κατοχής δήλωσε, ότι νομικά για τη Γερμανία το θέμα έχει κλείσει οριστικά.

Και πήρε τραγελαφική μορφή, όταν γερμανίδα δημοσιογράφος ρώτησε τον κ. Κοτζιά, τι λέει για τις δηλώσεις του Πάνου Καμμένου, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα έχει ένα σχέδιο Β΄ που συμπεριλαμβάνει και συνεργασία με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και την Κίνα για την περίπτωση που οι εταίροι πουν «όχι» στις νέες προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση. «Η απάντηση μας λέγεται Ευρώπη» είπε. Κατά τα άλλα, πρόσθεσε, ο υπουργός Άμυνας εκφράζει απλώς μεγαλοφώνως τις σκέψεις του.

Επόμενο έτσι, η ατμόσφαιρα στη συνομιλία τους να μυρίζει κατά διαστήματα μπαρούτι. «Αυτό ήταν αναπόφευκτο, επειδή για πρώτη φορά η Αθήνα μίλησε έξω από τα δόντια τέτοια θέματα στο τραπέζι» έλεγε γερμανός διπλωμάτης.

Μια πρόγευση για το τι θα συνέβαινε, είχε δώσει λίγο πρωτύτερα ο κ. Κοτζιάς σε συνομιλία του με Έλληνες δημοσιογράφους. Ένα από τα θέματα που θα θέσω, είπα, είναι η «αδιέξοδη πολιτική», που επέβαλαν στην Ελλάδα οι εταίροι. Είναι παράλογο, τόνισε, να εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα δρακόντειας λιτότητας, που καταστρέφει την οικονομία της, και να ζητούν ταυτόχρονα τη συνεπή εξυπηρέ-τηση του χρέους. Το ένα, είπε, ακυρώνει το άλλο.

Ο παραλογισμός, πρόσθεσε, επεκτείνεται και σε πολλά μέσα ενημέρωσης, που κατηγορούν τους Έλληνες ως «μπαταξήδες». Δεν έχουν αντιληφθεί, ή δεν θέ-λουν να αντιληφθούν, πρόσθεσε, «ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε για διακανονισ-μό του χρέους, όσο οι εταίροι δεν μας αφήνουν να αναπτύξουμε την οικονομία μας». Γι αυτό και θα πρέπει να αποσύρουν τέτοιες κατηγορίες.

Αναφορικά με το κατοχικό χρέος της Γερμανίας, που αφορά στις επανορθώσεις, ο Έλληνας υπουργός τόνισε, ότι αυτό έχει μια υλική και μια ηθική διάσταση, που πρέπει να ληφθούν εξίσου υπόψη.

Αναφορικά με το κατοχικό δάνειο είπε, ότι αυτό αποτέλεσε καθαρή τραπεζική συναλλαγή, που είχε αναγνωριστεί σαν τέτοια ακόμη και από τη ναζιστική Γερ-μανία, όπως δείχνουν και οι δυο δόσεις αποπληρωμής του που καταβλήθηκαν στην Ελλάδα από την γερμανική Κεντρική Τράπεζα του Γ΄Ράιχ.

Ο ίδιος άσκησε αυστηρή κριτική στη «διπλή ηθική» της γερμανικής κυβέρνησης για το γεγονός, ότι από τη μια επιμένει στην τήρηση των σημερινών συμφωνιών, από την άλλη όμως καταπατά με χέρια και με πόδια τις συμφωνίες από την κα-τοχική περίοδο.

Αναφορικά με τον ισχυρισμό του Βερολίνου, ότι η ελληνική κυβέρνηση αναγνώ-ρισε τη «συμφωνία 2+4» του 1990 για την επανένωση της Γερμανίας (τα δυο τό-τε γερμανικά κράτη συν οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις : ΗΠΑ, Σοβιετική Ένω-ση, Αγγλία, Γαλλία) μέσω της υπογραφής της λεγόμενης «Χάρτας των Παρισί-ων», η απάντησή του ήταν ότι με αυτήν η ελληνική πλευρά είπε «ναι» στη γερ-μανική επανένωση, χωρίς με αυτό να απεμπολεί τα δικαιώματα της για επανορ-θώσεις. «Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει τότε η Ελλάδα, να πει "όχι" στην επανένω-ση;» διερωτήθηκε.

Υπάρχει κάποια διασύνδεση ανάμεσα στο παλιό γερμανικό χρέος με το σημερινό ελληνικό; Αυτή, υπενθύμισε ο κ. Κοτζιάς, έχει γίνει ήδη από το Βερολίνο, το οποίο επέβαλε στη συμφωνία για το δεύτερο πρόγραμμα βοήθειας (EFSF) μια διάταξη που απαγορεύει σήμερα τον συμψηφισμό των δυο χρεών. Ο ίδιος δεν απέκλεισε όμως το ενδεχόμενο να θέσει κάποτε επί τάπητος το θέμα συμψηφισ-μού.

Συμπερασματικά, ο κ. Κοτζιάς τόνισε ότι η επίλυση των επίμαχων θεμάτων δεν μπορεί να γίνει μέσω δηλώσεων αξιωματούχων, επίσημων, ή όχι. Προέχει η συ-ζήτησή τους σε επίπεδο ειδικών, που θα προετοιμάσουν το έδαφος για πολιτικές διαπραγματεύσεις.

Η Ελλάδα, πρόσθεσε, έχει κάθε δικαίωμα να ζητά τέτοια διαδικασία. «Στην πρώτη εμφάνιση μου στο συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών στις Βρυξέλλες, ορισμένοι ομόλογοί μου είπαν ότι θεωρούν απαράδεκτο να ζητώ διαπραγματεύ-σεις» πρόσθεσε ο ίδιος. Σε αυτούς, τόνισε, δεν ανήκε ο γερμανός υπουργός Εξω-τερικών.

Αναφερόμενος στην προσωπική σχέση του με τον γερμανό υπουργό, ο κ. Κοτζι-άς είπε, ότι μετά τις σπουδές τους στο Γκίσεν, οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν αργότερα πάλι στο πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ.

Σε αυτό προστίθεται και η σχέση εμπιστοσύνης που ανάπτυξαν ήδη κατά την πρώτη συνάντησή τους ως υπουργοί στις 29 Ιανουαρίου. «Τόσο εκείνος, όσο κι εγώ, είμαστε της άποψης, ότι τέτοιο προσωπικό trust game (παιχνίδι εμπιστοσύ-νης), είναι σήμερα απαραίτητο στοιχείο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής» είπε. Αυτή την εμπιστοσύνη θέλουν να την χρησιμοποιήσουν για τον καλύτερο χειρισμό των δύσκολων σήμερα ελληνογερμανικών σχέσεων.

Βερολίνο / Νίκος Χειλάς από news.in.gr

Related Posts :