Μια εκπληκτική μαρτυρία το εξαιρετικό ημερολόγιο μιας γυναίκας
που βίωσε από πρώτο χέρι τη ρωσική κατοχή του Βερολίνου. Για οχτώ εβδομάδες,
καθώς το Βερολίνο έπεφτε στα χέρια του ρωσικού στρατού, μια νεαρή γυναίκα που
ζούσε μόνη της στην πόλη κατέγραψε τις καθημερινές εμπειρίες της ίδιας και των
γειτόνων της, αποφασισμένη να περιγράψει την κοινή μοίρα εκατομμυρίων
ανθρώπων. (Βιβλίο)
Η ταινία βασίζεται στο ημερολόγιο της γερμανίδας δημοσιογράφου Μάρτα Χίλερς. Άρχισε να το γράφει σε ένα σκονισμένο κελάρι στις 20 Απριλίου του 1945, ημέρα των τελευταίων γενεθλίων του Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε βιασθεί, όπως και χιλιάδες άλλες Γερμανίδες. Ήταν ένα έγκλημα για το οποίο όλοι σιωπούσαν : στη σοσιαλιστική Ανατολική Γερμανία η Σοβιετική Ένωση ήταν «φίλος» και «προστάτης» και όλα αυτά είχαν ξεχασθεί και στη Δυτική Γερμανία αποτελούσαν οικογενειακά μυστικά.
«Οι γερμανοί στρατιώτες επέστρεφαν από τον πόλεμο και δεν ήθελαν να μάθουν ότι ταπεινώθηκαν οι κόρες τους, οι γυναίκες τους ή οι μανάδες τους» λέει η πρωταγωνίστρια της ταινίας Νίνα Χος.
Η Χίλερς, η οποία πέθανε το 2001 σε ηλικία 90 ετών, έγραψε το βιβλίο ανώνυμα φοβούμενη τις αντιδράσεις. Κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και στη Βρετανία τη δεκαετία του 1950, όταν όμως εμφανίστηκε στη Γερμανία αγνοήθηκε. Το θέμα έγινε αντικείμενο συζήτησης από τους ιστορικούς, αλλά οι υπόλοιποι Γερμανοί μάλλον το αγνόησαν. Μια επανέκδοση του 2003 αντιμετωπίστηκε μάλλον ως μυθιστόρημα και όχι ως ιστορικό ντοκουμέντο.
Η ταινία αποκαλύπτει τα πάντα. Όταν έφθασαν οι στρατιώτες εκεί εξεδήλωσαν όλον τον θυμό τους για τα φοβερά εγκλήματα που είχαν διαπράξει οι Γερμανοί στη χώρα τους. Η ταινία αποφεύγει αποτρόπαιες σκηνές και επιχειρεί να μην παρουσιάσει τους Γερμανούς απλώς ως θύματα. Αντ΄ αυτού η Χος, η οποία κάνει και την αφήγηση, παραδέχεται ότι ωφελήθηκε από τη ναζιστική προπαγάνδα κάνοντας πολλά ταξίδια ως δημοσιογράφος, προτού γίνει θύμα των Ρώσων. Λίγα λεπτά μετά τον βιασμό της αναρωτιέται γιατί οι Ρώσοι είναι τόσο θυμωμένοι, αντιδρώντας έτσι εμμέσως στα λάθη του Χίτλερ.
Χαρακτηριστική είναι και η σκηνή που Ρώσος στρατιώτης περιγράφει τον τρόπο που γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν τα παιδιά στο χωριό του χτυπώντας τα κεφαλάκια τους στους τοίχους.
Η πρωταγωνίστρια (Nina Hoss), αναζητώντας ένα είδος "προστασίας" τη βρίσκει σε ένα Ρώσο ταγματάρχη που ονομάζεται Andrej (Evgeny Sidikhin), η σχέση μεταξύ τους μερικές φορές είναι τεταμένη και άλλοτε τρυφερή μέχρι τον πικρό αποχωρισμό που παραμένουν εχθροί...
Η ταινία βασίζεται στο ημερολόγιο της γερμανίδας δημοσιογράφου Μάρτα Χίλερς. Άρχισε να το γράφει σε ένα σκονισμένο κελάρι στις 20 Απριλίου του 1945, ημέρα των τελευταίων γενεθλίων του Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε βιασθεί, όπως και χιλιάδες άλλες Γερμανίδες. Ήταν ένα έγκλημα για το οποίο όλοι σιωπούσαν : στη σοσιαλιστική Ανατολική Γερμανία η Σοβιετική Ένωση ήταν «φίλος» και «προστάτης» και όλα αυτά είχαν ξεχασθεί και στη Δυτική Γερμανία αποτελούσαν οικογενειακά μυστικά.
«Οι γερμανοί στρατιώτες επέστρεφαν από τον πόλεμο και δεν ήθελαν να μάθουν ότι ταπεινώθηκαν οι κόρες τους, οι γυναίκες τους ή οι μανάδες τους» λέει η πρωταγωνίστρια της ταινίας Νίνα Χος.
Η Χίλερς, η οποία πέθανε το 2001 σε ηλικία 90 ετών, έγραψε το βιβλίο ανώνυμα φοβούμενη τις αντιδράσεις. Κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και στη Βρετανία τη δεκαετία του 1950, όταν όμως εμφανίστηκε στη Γερμανία αγνοήθηκε. Το θέμα έγινε αντικείμενο συζήτησης από τους ιστορικούς, αλλά οι υπόλοιποι Γερμανοί μάλλον το αγνόησαν. Μια επανέκδοση του 2003 αντιμετωπίστηκε μάλλον ως μυθιστόρημα και όχι ως ιστορικό ντοκουμέντο.
Η ταινία αποκαλύπτει τα πάντα. Όταν έφθασαν οι στρατιώτες εκεί εξεδήλωσαν όλον τον θυμό τους για τα φοβερά εγκλήματα που είχαν διαπράξει οι Γερμανοί στη χώρα τους. Η ταινία αποφεύγει αποτρόπαιες σκηνές και επιχειρεί να μην παρουσιάσει τους Γερμανούς απλώς ως θύματα. Αντ΄ αυτού η Χος, η οποία κάνει και την αφήγηση, παραδέχεται ότι ωφελήθηκε από τη ναζιστική προπαγάνδα κάνοντας πολλά ταξίδια ως δημοσιογράφος, προτού γίνει θύμα των Ρώσων. Λίγα λεπτά μετά τον βιασμό της αναρωτιέται γιατί οι Ρώσοι είναι τόσο θυμωμένοι, αντιδρώντας έτσι εμμέσως στα λάθη του Χίτλερ.
Χαρακτηριστική είναι και η σκηνή που Ρώσος στρατιώτης περιγράφει τον τρόπο που γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν τα παιδιά στο χωριό του χτυπώντας τα κεφαλάκια τους στους τοίχους.
Η πρωταγωνίστρια (Nina Hoss), αναζητώντας ένα είδος "προστασίας" τη βρίσκει σε ένα Ρώσο ταγματάρχη που ονομάζεται Andrej (Evgeny Sidikhin), η σχέση μεταξύ τους μερικές φορές είναι τεταμένη και άλλοτε τρυφερή μέχρι τον πικρό αποχωρισμό που παραμένουν εχθροί...
Ο Γερμανός σκηνοθέτης Μαξ Φέρμπερμπεκ έβαλε Ρώσους ηθοποιούς να υποδυθούν τους Ρώσους αξιωματικούς και στρατιώτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου