Στη «σέντρα» στέλνει η πρώην βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ
Έλενα Πα-ναρίτη, τους Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Γιώργο Παπανδρέου!
Με μια αποκάλυψη, δίνει νέες διαστάσεις στον ρόλο που έπαιξαν οι δύο άντρες στους κρίσιμους μήνες πριν την υπογραφή του πρώτου μνημονίου.
Η κα Παναρίτη που ήταν το δεξί χέρι του Γιώργου Παπανδρέου την περίοδο
δι-ακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δήλωσε στον ΣΚΑΙ ότι από το 2010 ο Γιώργος Πα-πανδρέου,
έστελνε σχέδια νόμου στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε πριν τα δείξει
στους δικούς του συμβούλους και βέβαια πριν τα πάει στη Βουλή.
Δήλωσε
χαρακτηριστικά :
«Ξέρετε τι είναι υπουργός Οικονομικών να μη δίνει το σχέδιο νόμου στους οικονομολόγους του και να το κάνει βόλτα στο υπουργείο Οι-κονομικών της Γερμανίας για να μας πει αν είναι καλό ή όχι;»
«Ξέρετε τι είναι υπουργός Οικονομικών να μη δίνει το σχέδιο νόμου στους οικονομολόγους του και να το κάνει βόλτα στο υπουργείο Οι-κονομικών της Γερμανίας για να μας πει αν είναι καλό ή όχι;»
Πρόσθεσε δε πως «Βγάζαμε νομοσχέδια και τα περνάγαμε με e-mail, χωρίς να έ-χουν
περάσει από εμάς». Μια πρακτική που ακολούθησε και η Ν.Δ. με την κα Στρατινάκη,
κάτι που αποκάλυψε με δημοσίευμα του το HOT DOC στο τεύχος Β' Ιανουαρίου 2015.
Η κυρία Άννα Στρατινάκη είχε τοποθετηθεί στη θέση της γενικής
γραμματέως του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης επί κυβερνήσεως Ν.Δ.
Η κ. Στρατινάκη μεταξύ άλλων συζητούσε σε ηλεκτρονική της αλληλογραφία της με
τον πρωθυπουργό σχετικά με το πως θα καταφέρουν να εφαρμόσουν ανάμεσα στα άλλα
το μέτρο των ομαδικών απολύσεων. Η κ. Στρατινάκη πρότεινε μια σειρά χειρισμούς
στον πρωθυπουργό, ούτως ώστε να προχωρήσει το μέτρο, χω-ρίς να χρειαστεί να
εγκριθεί από το κοινοβούλιο.
Στο τεύχος του HOT DOC τονιζόταν μεταξύ άλλων πως η διακυβέρνηση
της χώρας γινόταν ουσιαστικά από υπαλλήλους, δικηγόρους και συμβούλους οι
οποίοι έπαιρναν απευθείας εντολές από την τρόικα.
Όπως ομολογείται σε αρκετά σημεία της αλληλογραφίας, ο
προβληματισμός του Αντώνη Σαμαρά, δεν ήταν το κοινωνικό κόστος, αλλά να μην
πληρωθεί το πο-λιτικό κόστος και να εμφανιστούν μέτρα που παίρνονται κατ’
εντολή, ως αναγ-καία. Οι βασικές μεθοδεύσεις ήταν όπως επίσης ομολογείται να μην
περνάνε τα μέτρα αυτά από το Κοινοβούλιο.
Το ύφος και το ήθος της ενδοκυβερνητικής αλληλογραφίας είχε και
αυτό τη δική του σημειολογία, αφού τριτοκλασάτοι υπάλληλοι καθιστούσαν τον
εαυτό τους απαραίτητο στον πρωθυπουργό μέσα από γλοιώδες υμνολόγιο και
δουλοπρέπεια στο πρόσωπό του.
Με τον πιο αδρό τρόπο
αποδεικνυόταν πως όσα έζησε η χώρα τα τελευταία χρό-νια δεν αποτελούσαν εθνικό
σχεδιασμό αλλά αποφάσεις ενός κλειστού κύκλου που δεν είχε ούτε θεσμικό ρόλο,
ούτε κοινωνική ανησυχία. Η διακυβέρνηση της χώρας γινόταν από παραθεσμικό
κέντρο το οποίο δεν ελεγχόταν από το Κοινο-βούλιο αλλά ούτε και από την
κυβέρνηση.
Όσον αφορά την κρίσιμη περίοδο πριν την υπογραφή του πρώτου
Μνημονίου η κα Παναρίτη δήλωσε χαρακτηριστικά : «Πήγαμε ένα βράδυ να ζητήσουμε
40 δις Ευρώ και ξυπνήσαμε το πρωί και πήραμε 140. Η τρόικα μας φόρεσε από πάνω
το σχέδιο της»!
Εγείρεται
έτσι ζήτημα έρευνας για το πως έφτασε η χώρα στα μνημόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου