Οι μέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας γνωρίζουν τους πραγματικούς κινδύνους από την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής;

Του Ελευθέριου Ρήνου

Υπάρχει ένα πραγματικό οικονομικό σκάνδαλο, το οποίο έχει ήδη οδηγηθεί στην ελληνική δικαιοσύνη και σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο. Η υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής είναι η μεγαλύτερη τραπεζική απάτη των τελευταίων εκατό ετών στη χώρα μας και η ατιμωρησία της Εθνικής Τράπεζας, με την ταυτόχρονη αποσιώπηση του θέματος και τις συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες, διατηρούν ένα πλέγμα ασυνέπειας πάνω από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είτε κάποιοι θέλουν να το καταλάβουν, είτε όχι.

Το θέμα της εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής έχει παρουσιαστεί στην ελληνική κοινωνίακυρίως σε συνωμοσιολογικό επίπεδο. Η γνωριμία των περισσότερων έγινε μέσα από τις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, με την παρουσία των άφραγκων “επενδυτών” της ομάδας Σώρρα και Λαμπράκη. Η απαξίωση της υπόθεσης με τις λανθασμένες τοποθετήσεις, την παρερμηνεία στοιχείων και τις παλαβομάρες με τα διαστημικά καύσιμα έχει βοηθήσει κυρίως την Εθνική Τράπεζα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Και αν ο δημοσιογράφος είχε λίγες ημέρες για να βρει στοιχεία και να στηρίξει το ρεπορτάζ του, η πλευρά των “αποκλειστικών μετόχων”, όπως ήθελαν να παρουσιάζονται, ήταν ανεκδιήγητη και επικίνδυνη, καθώς στόχευε σε κάτι διαφορετικό από την ιστορική αλήθεια.
(βλ. “Ευθύνη της Εθνικής Τράπεζας η απάτη, όχι άλλα παραμύθια για την Τράπεζα Ανατολής” - http://banquedorient.org/web/?p=1930)

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσουμε τις πραγματικές δικαστικές διαμάχες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Εθνική Τράπεζα, για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής, την τελευταία απάντηση της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ θα φτάσουμε μέχρι τα νησιά Cayman με τις όμορφες παραλίες και τις επίσης πανέμορφες φοροαπαλλαγές.
 

ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Μέχρι σήμερα έχουν ασκηθεί τουλάχιστον τρεις τακτικές αγωγές αποζημίωσης κατά της Εθνικής Τράπεζας σε πολυμελή πρωτοδικεία ανά την Ελλάδα. Οι αγωγές αυτές αφορούν κατόχους μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, που επιθυμούν να εξαγοράσει η Εθνική Τράπεζα τις μετοχές τους, όπως ορίζει η σύμβαση συγχώνευσης των δύο τραπεζών, με την οποία η ΕΤΕ εξαγόρασε την Τράπεζα Ανατολής στις 31 Δεκεμβρίου 1932.

Η μία από αυτές τις αγωγές είχε προσδιοριστεί για το καλοκαίρι του 2012 στη Ρόδο. Η Εθνική Τράπεζα δεν επιθυμούσε να δικάσει τη συγκεκριμένη υπόθεση, γιατί είχε σχεδιάσει συγκεκριμένες κινήσεις, που θα μπορούσαν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ της και να κλείσουν το θέμα. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η νομική υπηρεσία της Εθνικής Τράπεζας είχε στοιχηματίσει στις νομικές κινήσεις του πατρινού άφραγκου επενδυτή Αρτέμιου Σώρρα, χρησιμοποιώντας είτε την άγνοια του για την υπόθεση, είτε την έλλειψη αποδεικτικού υλικού και νομικών ισχυρισμών, είτε ακόμη και την φαντασιοπληξία της ομάδας του.
(βλ. “Ευθύνη της Εθνικής Τράπεζας η απάτη, όχι άλλα παραμύθια για την Τράπεζα Ανατολής” - http://banquedorient.org/web/?p=1930)

Το καλοκαίρι του 2012 ο νομικός εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας είχε ενημερωθεί από τον τοπικό δικηγόρο της ΕΤΕ ότι στη Ρόδο δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου για τις αναγνωριστικές και καταψηφιστικές αγωγές, λόγω μιας ιδιομορφίας των δικαστηρίων στα Δωδεκάνησα. Μετά την ενημέρωση αυτή και επειδή ουσιαστικά η ΕΤΕ δεν μπορούσε πλέον να οχυρωθεί πίσω από τις παράλογες, μνημονιακές, φοροεισπρακτικές αλλαγές στη δικαιοσύνη, ο δικηγόρος της υπόθεσης αποφάσισε να ζητήσει αναβολή. Επειδή δεν υπήρχε σοβαρός λόγος για αυτή την αναβολή, σχεδόν είκοσι ημέρες πριν το δικαστήριο έγινε γνωστό ότι ο μοναδικός μάρτυρας της τράπεζας για αυτή την υπόθεση θα είχε ένα επείγον, προσωπικό πρόβλημα υγείας. Και έτσι έγινε, την ημέρα της δικασίμου. Ο μάρτυρας που θα κατέθετε για την υπόθεση που διαδραματίστηκε όταν δεν ζούσε, έπρεπε να παραμείνει στην Αθήνα για ένα επείγον οικογενειακό πρόβλημα υγείας. Η ΕΤΕ ζήτησε μανιωδώς αναβολή και η δίκη αναβλήθηκε για τις 7 Νοεμβρίου 2013.

Η υπόθεση δικάστηκε την 7η Νοέμβρη 2013 και από τότε έχουν περάσει 8.5 μήνες, ενώ ο ενδεικτικός προβλεπόμενος χρόνος για μια τέτοια υπόθεση είναι οι οκτώ (8) μήνες. Αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα υπάρξει απόφαση από το Πρωτοδικείο της Ρόδου για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής, 82 χρόνια μετά την έναρξη της εκκαθάρισης. Η απόφαση αναμένεται με αγωνία τόσο από την Εθνική Τράπεζα, όσο και από τους μετόχους, αφού πρόκειται ομολογουμένως για μια αμφίρροπη υπόθεση, στην οποία και οι δύο πλευρές έχουν να χάσουν πάρα πολλά, αναλογικά με το μέγεθος τους. Η πλευρά του μετόχου μπορεί να καταδικαστεί σε δικαστικά έξοδα που σίγουρα δεν μπορεί να πληρώσει, ενώ η πλευρά της τράπεζας μπορεί να καταστρέψει την ίδια την τράπεζα ή στην καλύτερη περίπτωση να γίνει διεθνώς ρεζίλι για μια ακόμη φορά.

Η ελπίδα της Εθνικής Τράπεζας είναι να γίνει δεκτή η ένσταση της για παραγραφή της υπόθεσης.
(βλ. “Χαμένο το παιχνίδι της παραγραφής για την ΕΤΕ στην υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής” - http://banquedorient.org/web/?p=3834)

Οι γνωρίζοντες θεωρούν ότι αν το δικαστήριο δεν κάνει δεκτή την ένσταση παραγραφής που διατύπωσε η τράπεζα, με δεδομένο το μεγάλο χρονικό διάστημα που έχουν αφιερώσει οι Δικαστές και την πληθώρα των στοιχείων που κατατέθηκαν από τους μετόχους και που σίγουρα θα έχουν μελετηθεί για να στοιχειοθετηθεί η απόφαση, τότε αυτή η απόφαση ίσως να μη συμφέρει την Εθνική Τράπεζα.

Παράλληλα, μετά από πολλαπλές αναβολές δικάστηκαν στην Αθήνα δύο αιτήσεις προς το Πρωτοδικείο Αθηνών για να οριστούν εκκαθαριστές, οι οποίοι θα συνεχίσουν και θα ολοκληρώσουν την ειδική εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής. Η μία κύρια αίτηση εκουσίας δικαιοδοσίας ορισμού εκκαθαριστών υποβλήθηκε από τον Σώρρα, την EI-END της Αθήνας (End National Debt, η οποία εδρεύει στην οδό Αντήνορος, στο οδοντιατρείο της αδερφής του προέδρου της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας κ. Λαμπράκη) και την END (Ellas Never Die) της Τρίπολης, η οποία έχει απομακρύνει το Σώρρα εδώ και αρκετό καιρό και ακόμη περιμένει τις μετοχές που υποστηρίζει ότι της δώρησε, χωρίς καν να προκαταβάλει το φόρο δωρεάς…

Σε αυτή την αίτηση εκουσίας δικαιοδοσίας είχαν γίνει πρόσθετες παρεμβάσεις από αρκετούς μετόχους. Στο δικαστήριο ο Σώρρας και η EI-END προσπάθησαν να πάρουν αναβολή, ενώ είχαν προαναγγείλει στους πιστούς τους ότι θα προβούν στον υπέρ πάντων αγώνα… Σαν δικαιολογία ο δικηγόρος του Σώρρα ανέφερε ότι έχει καταθέσει νέα αίτηση εκουσίας δικαιοδοσίας για το τέλος Σεπτέμβρη.

Ο δικαστής εξέτασε το αίτημα του Σώρρα για αναβολή και δεν το έκανε δεκτό, κυρίως λόγω του ότι η νέα αίτηση είχε κατατεθεί την ίδια ημέρα. Μάλιστα, η νέα αυτή αίτηση έχει κατατεθεί στο Πρωτοδικείο για τις ανάγκες τις αναβολής, ενώ στο ενδιάμεσο από την προηγούμενη αναβολή της υπόθεσης, η δικαιοδοσία της εκουσίας μεταφέρθηκε στο Ειρηνοδικείο. Ενώ λοιπόν η άλλη αίτηση έχει προσδιοριστεί να δικαστεί στο Πρωτοδικείο, με βάση τα όσα ίσχυαν όταν κατατέθηκε, η νέα αίτηση που χρησιμοποιήθηκε για την αναβολή, ήταν σε λάθος δικαστήριο! Και φυσικά δεν υπήρχε άλλη πλευρά που να δέχεται το αίτημα αναβολής, οπότε ο Σώρρας αποφάσισε να παραιτηθεί μαζί με την EI-END. Αν είχαν πειστεί και οι υπόλοιποι μέτοχοι να παραιτηθούν, τότε η Εθνική Τράπεζα θα ερημοδίκαζε την END Τρίπολης και κάποιους προσθέτως παρεμβαίνοντες που δεν εκπροσωπήθηκαν, χωρίς αντίπαλο!

Εκτός της αίτησης του Σώρρα, είχε κατατεθεί και δεύτερη κύρια αίτηση από ομάδα μετόχων. Η δεύτερη αυτή αίτηση, λόγω κοινού περιεχομένου με την προηγούμενη, συνεκδικάστηκε με αυτή του Σώρρα. Την αίτηση αυτή υποστήριξε η ομάδα μετόχων του banquedorient.org τόσο στο κύριο δικόγραφο, όσο και με πρόσθετη παρέμβαση, στην οποία κλήθηκε η Τράπεζα Ελλάδος να παρέμβει, χωρίς βέβαια να το πράξει. Ο ίδιος ο Σώρρας για να μην μείνει εντελώς εκτός της υπόθεσης έκανε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των μετόχων του banquedorient.org, ζητώντας και πάλι αναβολή με την παρέμβαση του, η όποια φυσικά δεν έχει τύχη.

ΕΙΚΟΝΑ 2Α

ΕΙΚΟΝΑ 2B

ΕΙΚΟΝΑ 2C

ΕΙΚΟΝΑ 2D

Η πρόσθετη παρέμβαση του Σώρρα με την οποία συμμετείχε “υπέρ” των μετόχων για να πάρει αναβολή στο δικαστήριο της 31 Μαρτίου 2014

Η εκουσία δικαιοδοσία για τον ορισμό εκκαθαριστών, κυρίως από τους μετόχους του banquedorient.org, δικάστηκε στις 31 Μαρτίου 2014 και πλέον έχουν περάσει σχεδόν 4 μήνες, γεγονός που σημαίνει ότι και αυτή η απόφαση αναμένεται ιδιαίτερα σύντομα. Η καθυστέρηση της απόφασης σίγουρα οφείλεται και στον τεράστιο φάκελο που κατατέθηκε από την πλευρά των μετόχων και στον οποίο υπήρχαν σοβαρά στοιχεία που αποδείκνυαν ότι η εκκαθάριση δεν τελείωσε, με ευθύνη της Εθνικής Τράπεζας.

Τον προσεχή Οκτώβριο, εκδικάζεται ακόμη μια τακτική αγωγή αποζημίωσης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Κω, όπου αναμένεται η μάχη να είναι ιδιαίτερα σκληρή, ενώ έχει προσδιοριστεί και άλλη αγωγή κατά της ΕΤΕ για το ίδιο θέμα στη Ρόδο, μέσα στο 2015.

Είναι δεδομένο πως αν κάποια από τις παραπάνω δικαστικές κινήσεις ευδοκιμήσει υπέρ των μετόχων, τότε η Εθνική Τράπεζα, λόγω λανθασμένων χειρισμών και αλαζονείας, θα αντιμετωπίσει ένα μεγάλο αριθμό αγωγών από ανθρώπους που θα ζητάνε το δίκιο τους και για τους οποίους φυσικά θα υπάρξει επίσημη ενημέρωση και βοήθεια από το banquedorient.org.

Τόσο η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας, όσο και οι μέτοχοι, εάν χάσουν θα ασκήσουν έφεση, οπότε σε αυτή την περίπτωση οι δικαστικές διαμάχες θα κρατήσουν αρκετά χρόνια, πράγμα ιδιαίτερα θετικό για την αναλυτική παρουσίαση ολόκληρου του όγκου των αποδεικτικών στοιχείων, αλλά και την προετοιμασία νέων δικαστικών δράσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό, με καλύτερη προετοιμασία, ισχυρότερες θέσεις και πιθανά νέα σημαντικά στοιχεία.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Υπεύθυνοι για την σύννομη λειτουργία της Εθνικής Τράπεζας είναι οι διοικούντες αυτής, ξεκινώντας από τον κατά νόμο υπεύθυνο κ. Αλέξανδρο Τουρκολιά και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της. Προεδρεύων του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΤΕ είναι ο κ. Γεώργιος Ζανιάς και διευθυντής της νομικής υπηρεσίας ο κ. Μιλτιάδης Σταθόπουλος.

Όσο όμως και αν ο απλός μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας δεν έχει ποινικές ή αγωγικές ευθύνες, διατηρεί ακέραιες τις προσωπικές ευθύνες του, αναφορικά με την επένδυση του. Αν λοιπόν ο μέτοχος απλά συμφωνεί με τα πάντα και δεν ασκεί κριτική στη διοίκηση, τότε δεν ασκεί τον έλεγχο που προβλέπει η λογική και ο νόμος, αντίθετα απαλλάσσει τη διοίκηση. Έτσι, ολόκληρη η εταιρεία αναλαμβάνει την ευθύνη των λαθών των διοικούντων, μέχρι το πιθανό σημείο η εταιρεία να υποβαθμιστεί και οι μέτοχοι να χάσουν τα χρήματα τους.

Επομένως, η ευθύνη για τις λανθασμένες επιλογές δεν περιορίζεται μόνο στη διοίκηση, αλλά συνεχίζεται σε ένα βαθμό και τους μετόχους, τουλάχιστον στο περιορισμένο πεδίο της ατομικής ευθύνης τους και της επένδυσης που έκαναν. Εάν λοιπόν οι μέτοχοι δεν πιέσουν τη διοίκηση για την ορθή χρήση των χρημάτων και της εταιρείας τους, μέσα από τον περιορισμό των νομικών κινδύνων, τότε δεν είναι μόνο η αλαζονεία των διοικούντων που οδηγεί το καράβι από παγόβουνο σε τρικυμία και πίσω σε παγόβουνο (βλ. Τιτανικός), αλλά ευθύνονται και οι μέτοχοι για τη σιωπή τους.

Όσο λοιπόν και αν ο νομικός εκπρόσωπος της ΕΤΕ κ. Ιωάννης Λιναρίτης, διατηρεί το αψεγάδιαστο πρόσωπο της Εθνικής Τράπεζας στις δικαστικές αίθουσες όταν παρίσταται για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής, τι θα γίνει αν μια δικαστική απόφαση στην Ελλάδα ή το εξωτερικό έρθει να ρίξει στα τάρταρα τα σχέδια της Εθνικής Τράπεζας; Και τι θα γίνει αν με βάση μια ενδεχόμενη απόφαση, η Εθνική Τράπεζα αναγκαστεί να λογοδοτήσει μετά από 80 χρόνια για το τραπεζικό σκάνδαλο της Τράπεζας Ανατολής;

Αν λοιπόν στο αμέσως προσεχές διάστημα ένας διεθνής φορέας επιβεβαιώσει τις υποψίες όλων μας, ότι η δικαστική υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής δεν έχει αντιμετωπιστεί σωστά από την Εθνική Τράπεζα και τους Ορκωτούς Λογιστές, και στη συνέχεια επιβάλει πρόστιμα, πως θα εξηγήσουν οι ιθύνοντες της τράπεζας αυτές τις απώλειες στους μετόχους τους; Θα φταίει μόνο η “κακιά τύχη” τους και τα λάθη των προηγούμενων γενεών ή πλέον είναι ολοφάνερο ότι θα φταίνε οι ίδιοι, λόγω κακού χειρισμού της υπόθεσης, όπως και στην περίπτωση της Express Service;

Κάποιες φορές δεν αρκεί η άμεση πληροφόρηση από τη Stratfor [1], όταν κάποιος δεν έχει την ικανότητα να υπολογίσει τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει. 

Οι έτοιμες ενημερωτικές “κονσέρβες” της κάθε Stratfor, δεν αποτελούν πανάκεια για την αντιμετώπιση καταστάσεων, οπού χρειάζεται η εμπειρία και η λογική διαπρεπών νομικών, όπως είναι ο κ. Σταθόπουλος και ο κ. Λιναρίτης. 

Παρομοίως, η χρήση νέων δικηγόρων για την υπογραφή δικογράφων δεν θα μπορούσε να γλυτώσει κάποιους από τις άμεσες ευθύνες τους.

Το σίγουρο είναι πλέον ότι έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και είναι ιδιαίτερα δύσκολο οι κάτοχοι μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, που συμμετέχουν στις δικαστικές κινήσεις κατά της Εθνικής Τράπεζας, να σταματήσουν τις ενέργειες τους, πριν λάβουν αυτό που θεωρούν δίκαιο και πριν λογοδοτήσει η τράπεζα για μια περίπτωση απάτης τέτοιου μεγέθους. Και αυτό αφορά ενέργειες που έχουν γίνει στην Ελλάδα και το εξωτερικό και πολλές από τις οποίες δεν έχουν ανακοινωθεί, ενώ κάποιες δεν τις γνωρίζει ούτε η Εθνική Τράπεζα. Επομένως, έχει περάσει ανεπιστρεπτί το σημείο που ίσως οι μέτοχοι να συμβιβάζονταν μεμονωμένα, αφού πλέον έχουν τη δυνατότητα να προωθήσουν την υπόθεση σε διαστάσεις που δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί κάποιος εκτός υπόθεσης.

Βέβαια, πως θα μπορούσαν να λάβουν γνώση οι μέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας και να προστατευτούν, όταν η ίδια η τράπεζα αποκρύπτει τους πιθανούς κινδύνους από μια τόσο σημαντική υπόθεση; Η μόνη ενημέρωση εκ μέρους της ΕΤΕ προς το κοινό είναι μια ολιγόλογη, αλλά ιστορικά και νομικά ατεκμηρίωτη ανακοίνωση που έχει εκδώσει, χωρίς να φέρει έστω μια υπογραφή.
(βλ. “Φοβάται” η Εθνική Τράπεζα ακόμη και επίσημη ανακοίνωση να βγάλει για την Τράπεζα Ανατολής;” – http://banquedorient.org/web/?p=1279)

Μήπως λοιπόν η Εθνική Τράπεζα, και ειδικότερα ο νομικός σύμβουλος και ο ορκωτός λογιστής της, θα έπρεπε να έχουν συμπεριλάβει τις απαιτήσεις των κατόχων μετοχών της Τράπεζας Ανατολής στα επίσημα έγγραφα και στον απολογισμό της τράπεζας για το 2013, για να ενημερωθούν σχετικά οι υποψήφιοι μέτοχοι της ΕΤΕ και να μην αγοράζουν “γουρούνι στο σακί”;

Μπορεί η νομική ομάδα της ΕΤΕ να υποστηρίζει ότι είναι δίκαιο να πληρωθούν όλοι οι μέτοχοι, ανεξάρτητα αν βρεθούν μετοχές ακόμη και στο Πακιστάν και σε αυτό δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε εμείς. Αντίθετα, θεωρούμε ότι είναι μια προχωρημένη, διεθνιστική άποψη διασποράς ευρώ, που σίγουρα όμως δείχνει ότι η Εθνική Τράπεζα δεν έχει σοβαρό κάποιο πλάνο για να αντιμετωπίσει με λογική μια τόσο σημαντική υπόθεση.
(βλ. “Συνάντηση με τον δικηγόρο της ΕΤΕ Ι. Λιναρίτη για την υπόθεση της Τράπεζας της Ανατολής” – http://banquedorient.org/web/?p=3053)

Εμείς πάντως στην κοινότητα του Banqueorient.org υποσχόμαστε ότι δεν θα εκδώσουμε τη φράση “πλήρωσε Εθνική Τράπεζα” σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, γιατί με την ασυνέπεια της ΕΤΕ από το 1932 μέχρι σήμερα και την πώληση των μετοχών της Τράπεζας Ανατολής που είχε στην κατοχή της σε τρίτους, κανείς δεν γνωρίζει που έχουν φτάσει οι μετοχές αυτές, εκτός βέβαια από την ΕΤΕ.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Σε προηγούμενη επιστολή προς την Τράπεζα Ελλάδος, είχαμε προβεί σε συγκεκριμένες καταγγελίες για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής, μετά από πολλαπλές επαφές με το νομικό τμήμα της, στις οποίες διαφάνηκε μια σχετική ατολμία της εποπτικής αρχής να ασχοληθεί με το θέμα. Αυτή η ανοιχτή επιστολή στην Τράπεζα της Ελλάδος είχε αναρτηθεί πριν καιρό εδώ  http://banquedorient.org/web/?p=3802

Η απάντηση της Τραπέζης Ελλάδος υπογράφηκε από τον αναπληρωτή διευθυντή του νομικού τμήματος κ. Θεόδωρο Κοντοβαζαινίτη.

ΕΙΚΟΝΑ 3Α

ΕΙΚΟΝΑ 3B

ΕΙΚΟΝΑ 3C

Η απάντηση της Τράπεζας της Ελλάδος στην δεκαεπτασέλιδη καταγγελία κατά της Εθνικής Τράπεζας για την Τράπεζα Ανατολής

“Αξιότιμε κ. Ρήνο,

Σε απάντηση στην από 31.2014, αίτηση σας, σας γνωρίζουμε τα εξής:

Τα θιγόμενα στο ως άνω έγγραφο ζητήματα έχουν και κατά το παρελθόν τεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος και απαντηθεί αρμοδίως με πληρότητα.

Όπως γνωστοποιήθηκε στον εκ των αιτούντων κ. Οδ. Τηλιγάδα με την από 21.10.2013 επιστολή της Τράπεζας της Ελλάδος, υπογραφόμενη από τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Νομικών Υπηρεσιών κ. Κωτσοβίλη Βασίλειο και από τον Υποδιευθυντή Προϊστάμενο του Τμήματος Ιστορικού Αρχείου κ. Παναγάκη Παναγιώτη, “ στα αρχεία της Τράπεζας της Ελλάδος δεν ανευρέθη οποιοδήποτε έγγραφο ή άλλο ζητούμενο στοιχείο που να αφορά στην εκκαθάριση” της Τράπεζα της Ανατολής. Συναφής ήταν και η από 19.12.2012 υπ’ αριθμόν 5958 έγγραφη απάντηση της Διεύθυνσης Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος προς εσάς, επί αιτήματος σας υποβληθέντος δια του κ. Εισαγγελέως Πρωτοδικών Ρόδου.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με το κατά τη δεκαετία του 1930 ισχύον Καταστατικό της (βλ. Άρθρα 55 επ.) ουδεμία αρμοδιότητα εποπτείας τραπεζών είχε, πολλώ μάλλον παρακολούθησης ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο έγκρισης συγχωνεύσεων ή εκκαθαρίσεων αυτών. Κατά συνέπεια, είναι και απολύτως λογικό να μην υφίσταται οιοδήποτε στοιχείο αναφερόμενο ειδικώς στην εν λόγω εκκαθάριση.

Σημειωτέον ότι και κατά τα σήμερα ισχύοντα, σύμφωνα με το εδ. α της παρ. 18 του άρθρου 16 του ν. 2515/1997, μόνο η μη έγκριση της συγχώνευσης πιστωτικών ιδρυμάτων από την Τράπεζα της Ελλάδος απαιτεί την έκδοση αιτιολογημένης απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδος και μάλιστα εφόσον συντρέχει κάποιος από τους λόγους που περιοριστικά αναφέρονται στην ίδια διάταξη και συγκεκριμένα είτε διότι καθίστανται ανεπαρκής η διοικητική ή και λογιστική οργάνωση ή οι διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου του πιστωτικού ιδρύματος, το οποίο προέρχεται από τη συγχώνευση, είτε διότι δεν πληρούνται ως προς το πιστωτικό αυτό ίδρυμα οι κανόνες που διέπουν την εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων. Η εν λόγω αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος δεν υποκαθιστά ούτε συμπληρώνει τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του Υπουργού Ανάπτυξης κατά τον κ.ν. 2190/1920, στον οποίον εξακολουθεί να ανήκει αποκλειστικά η αρμοδιότητα ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων και της εν γένει τήρησης της διαδικασίας της συγχώνευσης.

Αναφέρεστε σε στοιχεία που –κατά τις δικές σας εκτιμήσεις– θα μπορούσαν εμμέσως να προκύψουν από την μελέτη υλικού της Βιβλιοθήκης της Τράπεζας της Ελλάδος και να αποτελέσουν χρήσιμο υλικό στο πλαίσιο της αντιδικίας σας με την ΕΤΕ. Από την ενδεικτική παράθεση τέτοιων στοιχείων στην οποία προβαίνετε, προκύπτει ότι δεν αποτελούν στοιχεία τα οποία ειδικώς αναφέρονται στην επίδικη συγχώνευση και εκκαθάριση. Κατά συνέπεια το αίτημα σας, εάν δεν υποβάλλεται απλώς προς δημιουργία δυσμενών (αλλά βεβαίως, κατά τα ανωτέρω ψευδών) εντυπώσεων σε βάρος της Τράπεζα της Ελλάδος, οφείλεται μάλλον σε εσφαλμένες εκτιμήσεις και λογικές υπερβάσεις.

Όπως ο οιοσδήποτε χρήστης της Βιβλιοθήκης της Τράπεζας της Ελλάδος, (όπου σύμφωνα με την αίτηση σας ευρίσκονται τα απαραίτητα σε εσάς έγγραφα), έχετε την δυνατότητα, ελευθέρως και για απεριόριστο χρόνο εντός του νομίμου ωραρίου λειτουργίας της, να μελετήσετε όλα τα τεκμήρια και, επιπροσθέτως, να ζητήσετε την χορήγηση αντιγράφου από οποιοδήποτε τεκμήριο, υπό την προϋπόθεση ότι τούτο πράγματι τηρείται στην Βιβλιοθήκη και ότι δεν έχει, ενδεχομένως, διαγραφεί και καταστραφεί ως ανεπίκαιρο, σύμφωνα πάντα με την από πολλών ετών προβλεπόμενη από τον Κανονισμό Βιβιλιοθήκης πλήρως καταγεγραμμένη διαδικασία.

Τέλος, επί του αιτήματος σας για ουσιαστική και υπό της ιδιότητα του επόπτη παρέμβαση της Τράπεζας της Ελλάδος στην μεταξύ υμών και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ανοιγείσα διαφορά, όπως το εν λόγω αίτημα αναλύεται στις σελίδες 13 και επ. εξειδικευόμενο στη σελίδα 16 της αιτήσεως σας, παρατηρείται, ότι τούτο έχει επίσης απαντηθεί κατά το παρελθόν, με αφορμή την υπ’ αριθμόν 01742/8.2.2013 αίτηση του κ. Μ. Ρήνου. Παγίως, αναφορικά με την Τράπεζα Ανατολής, τη διαδικασία συγχώνευσης αυτής δια απορροφήσεων από την ΕΤΕ, την πορεία της εκκαθάρισης της καθώς και θέματα εξαργύρωσης των μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, η θέση της Τράπεζας της Ελλάδος είναι ότι τα τιθέμενα ζητήματα δεν εμπίπτουν στις εποπτικές αρμοδιότητές της, ενώ, επίσης κατά πάγια πρακτική, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν τοποθετείται επί θεμάτων που έχουν αχθεί ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.

Το υπό κρίση ειδικό αίτημα σας φαίνεται να στηρίζεται στην παραδοχή, ότι η –κατά την άποψη σας– μη ολοκλήρωση της ένδικης εκκαθάρισης έχει ως συνέπεια να δημιουργείται μια πλασματική και επικίνδυνη για τους συναλλασσόμενους εικόνα ως προς την περιουσιακή κατάσταση της ΕΤΕ, η οποία θα έπρεπε να ενδιαφέρει εποπτικώς την Τράπεζα της Ελλάδος.

Η ως άνω θέση είναι αβάσιμη διότι οι εποπτικές μέριμνες της Τράπεζας της Ελλάδος περιορίζονται στην αξιολόγηση και την παρακολούθηση της τήρησης των υποχρεώσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων σε σχέση με την κεφαλαιακή επάρκεια, τη φερεγγυότητα, τη ρευστότητα, τη συγκέντρωση των κινδύνων, καθώς και την οργανωτική τους διάρθρωση και διαμορφώνονται –ειδικώς όσον αφορά τον ισολογισμό των πιστωτικών ιδρυμάτων– στη βάση ελέγχων και πιστοποιήσεων, που εκ των κειμένων διατάξεων ανήκουν σε άλλα όργανα. Στο βαθμό δηλαδή που ο διαχειριστικός έλεγχος του πιστωτικού ιδρύματος πιστοποιείται αρμοδίως δια των ορκωτών ελεγκτών, και μάλιστα πλήρως και κανονικώς, η Τράπεζα της Ελλάδος θεωρεί δεδομένα τα πιστοποιούμενα οικονομικά μεγέθη και δε νομιμοποιείται να παρέμβει με αφορμή ένδικες ιδιωτικές διαφορές.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω διευκρινίσεων πιστεύουμε ότι έχει εξαντληθεί κάθε δυνατή εκδοχή ενημέρωσής σας από την Τράπεζα της Ελλάδος για την υπό κρίση υπόθεση.

Ο Αν. Διευθυντής – Δικηγόρος
Θεόδωρος Κοντοβαζαινίτης”

Στην παραπάνω επιστολή θα απαντήσουμε δημόσια, ειδικά σε κάποια θέματα, τα οποία θεωρούμε ιστορικά εσφαλμένα, με στοιχεία και έγγραφα. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακή η θέση ότι η Τράπεζα της Ελλάδος θεωρεί δεδομένα τα πιστοποιούμενα οικονομικά μεγέθη για ολόκληρες τράπεζες με την υπογραφή ενός ορκωτού λογιστή. Ίσως πίσω από αυτή την άποψη να κρύβεται ένα τμήμα της παθογένειας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, με “φούσκες” και κομπίνες, τόσο πριν, όσο και μετά την ίδρυση της εποπτικής αρχής.

Μάλιστα, σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναλύσει την επίσημη ενημέρωση της Τραπέζης Ελλάδος για την πώληση μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, στα πλαίσια της εκκαθάρισης, από την ίδια την Εθνική Τράπεζα, ενώ είχε ολοκληρωθεί η συγχώνευση.

(βλ. “Η φούσκα της Τράπεζας Ανατολής και οι διαχρονικές ευθύνες της ΕΤΕ και της Τράπεζας της Ελλάδας” – http://banquedorient.org/web/?p=3693)

Τέτοια έγγραφα που να αποδεικνύουν την εποπτεία της Τραπέζης Ελλάδος επί της εκκαθάρισης υπάρχουν αρκετά, ενώ ο εποπτικός ρόλος της αποδεικνύεται ιστορικά και θα αναπτυχθεί σύντομα, άσχετα αν σήμερα τον αποποιείται.

ΝΗΣΙΑ CAYMAN ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Πίσω από τη θολή εικόνα, που η Εθνική Τράπεζα αφήνει έντεχνα να σχηματιστεί για την Τράπεζα Ανατολής, υπάρχουν σαφέστατες ευθύνες για τους θεσμούς και τις υπηρεσίες του κράτους και όχι μόνο για την τράπεζα. Η Εθνική Τράπεζα έτσι κι αλλιώς είναι μια ανώνυμη εταιρεία και τόσο οι διοικούντες της, όσο και το νομικό της τμήμα, εκπροσωπούν τα συμφέροντα της εταιρείας και μόνο. Δεν είναι ούτε ίδρυμα για τους φτωχούς, ούτε επιτελεί θεάρεστο έργο, όπως θα ήθελε να νομίζουμε.

Είναι λίγο δύσκολο φυσικά μια τράπεζα, που διατηρεί θυγατρικές σε φορολογικούς παραδείσους όπως το Λουξεμβούργο και τα νησιά Κέιμαν, να πείσει τους πολίτες ότι είναι “τίμια” σαν τη γυναίκα του Καίσαρα, όταν πάει να τους πάρει τα σπίτια. Ειδικά, όταν η τράπεζα αυτή πιάνεται to 2010 με το “χέρι μέσα στο βάζο” και στη συνέχεια φροντίζει να “εξαφανίσει” τη συγκεκριμένη εξωχώρια εταιρεία (offshore).

Πάνω η απάντηση της ΕΤΕ στη Βουλή των Ελλήνων για τη θυγατρική της στα νησιά Cayman. Κάτω η επιστολή της ΕΤΕ στην οποία αρνείται να δώσει πληροφορίες επικαλούμενη ότι είναι ιδιωτική τράπεζα και όχι δημόσια

Η εταιρεία CPT investments δημιουργήθηκε στα νησιά Κέιμαν από την Εθνική Τράπεζα και την Credit Suisse International, μετά από σχετική αδειοδότηση από την αρμόδια επιτροπή της Τραπέζης Ελλάδος, και ασχολήθηκε, ανάμεσα σε άλλα, με “επενδύσεις” σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Η Εθνική Τράπεζα εξήγησε την επιλογή των Κέιμαν λέγοντας ότι “Η εταιρεία εδρεύει στα νησιά Cayman που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και οργάνωση αντίστοιχων εταιρειών συλλογικών και άλλων ειδών επενδύσεων” [2]. Μετά τα δημοσιεύματα το 2010, τα οποία έκαναν λόγο για “επενδύσεις μέσω φοροπαραδείσου”, η Εθνική Τράπεζα απάντησε ότι η λειτουργία της εταιρείας ήταν διάφανη και ότι αν ήταν στην Ελλάδα θα πλήρωνε τον ίδιο φόρο. Βέβαια, το ερώτημα που δεν ρώτησαν τα “παπαγαλάκια” είναι γιατί η συγκεκριμένη εταιρεία δεν ήταν στην Ελλάδα τότε αν δεν είχε να κερδίσει κάτι η ΕΤΕ. Μήπως γιατί αν οι συναλλαγές γίνονταν στη χώρα μας, θα επιβάλλονταν φόροι που δεν επιβάλλονται από τα Κέιμαν, όπως σε πωλήσεις ξένων μετοχών όπου επιβάλλεται φόρος 0,15% και επί κερδών δομημένων και FOREX όπου επιβάλλεται φόρος 15% σε βάση FIFO;

Στη συνέχεια η Εθνική Τράπεζα εξαγόρασε το ποσοστό της Credit Suisse στην CPT Investment, συμφωνόντας στις 29 Ιουνίου 2011 να πληρώσει το ποσό των 587.8 εκατομμυρίων ευρώ, πληρώνοντας 42.9 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά και εξοφλώντας 544.9 εκατομμύρια ευρώ χρέους της Credit Suisse προς την Εθνική Τράπεζα [3]. Η Ελληνική οικονομία το 2011 ήταν τόσο “δυνατή” που η Εθνική Τράπεζα όχι μόνο είχε να λαμβάνει 544.9 εκατομμύρια από τους Ελβετούς, αλλά εξαγόρασε και το ποσοστό των Ελβετών στην offshore των νησιών Κέιμαν…

Αφού λοιπόν η Εθνική Τράπεζα έκανε αυτή τη μεγάλη επένδυση ύψους 587.8 εκατομμυρίων, θα πρέπει να πρόσεχε με νύχια και με δόντια αυτή τη σημαντική offshore εταιρεία που έδρευε στον φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής. Αντίθετα, φρόντισε να την κλείσει πρόσφατα και να εξαφανίσει την εταιρεία CPT Investments, λύοντας την. Ποιος καλύτερος τρόπος άλλωστε για να εξαφανίσεις τα ίχνη μιας υπεράκτιας εταιρείας, στην οποία οι ελληνικές εποπτικές και φορολογικές αρχές δεν έχουν άμεση πρόσβαση;

Και μετά από αυτή την επιτυχημένη επένδυση, που απέφερε για χρόνια κέρδη σε κάποιους και για το ύψος των οποίων θα πρέπει να εμπιστευτούμε τυφλά, όπως μας λέει η εποπτική αρχή, την Εθνική Τράπεζα και τον Ορκωτό Λογιστή της, η Εθνική Τράπεζα εμφανίστηκε σαν το “κοριτσάκι με τα σπίρτα” και άρχισε να ζητάει πακέτα στήριξης από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτά τα έντοκα δάνεια που πήρε η Εθνική Τράπεζα όμως δεν τα νοιώθει στο πετσί της, αφού για αυτά εγγυήθηκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ενεχυριάζοντας τις περιουσίες των σημερινών και μελλοντικών Ελλήνων πολιτών.

Είναι ξεκάθαρο ότι η επιβολή των μνημονίων επιφέρει τη μετακύλιση του εξωτερικού χρέους της χώρας στους πολίτες, μέσω της φορολογίας και της κεφαλαιοποίησης του ιδιωτικού δανεισμού. Οι Έλληνες θα συνεχίσουμε να χρωστάμε τα ίδια χρήματα, αλλά πλέον μεγάλο τμήμα θα τα χρωστάνε οι πολίτες και όχι το κράτος, θυσιάζοντας τη ζωή των ανθρώπων για τους οικονομικούς δείκτες. Σε αυτή τη διαδικασία συμμετέχει το διεθνές τραπεζικό σύστημα, το οποίο μέσω των πολιτικών πιέσεων και της διαρκούς κινδυνολογίας, προωθεί την αλλαγή της νομοθεσίας και την ευκολότερη αρπαγή της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, δια των τοπικών εκπροσώπων του.

Θύματα του τραπεζικού συστήματος και της ανοχής, που επιδεικνύουν οι εποπτικοί μηχανισμοί σε συγκεκριμένες τράπεζες, δεν είναι μόνο οι πελάτες των τραπεζών, αλλά και οι μικρομέτοχοι τους, οι οποίοι πείθονται να συμμετέχουν σε “εθνικές προσπάθειες” και άλλα παραμύθια, χάνοντας σχεδόν πάντα τα χρήματα τους, από τη σύλληψη της ιδέας του χρηματιστηρίου και μετέπειτα. Παράδειγμα αυτής τη διαδικασίας είναι οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που πραγματοποιήθηκαν πριν από μερικούς μήνες, και στις οποίες τα στελέχη των τραπεζών πήραν εντολή να “πολιορκήσουν” ακόμη και μικροκαταθέτες και πελάτες τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Μόνο που στη συνέχεια οι μετοχές κατρακύλησαν με διάφορες εύστοχα διασπειρόμενες “φήμες”, που αποκορυφώθηκαν με νέες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και προσφορές επενδυτικών προϊόντων στο εξωτερικό, στα οποία δεν είχαν πρόσβαση οι μικρομέτοχοι φυσικά. Αποτέλεσμα ήταν να παγιδευτούν για ακόμη μια φορά οι μικρομέτοχοι σαν στημένες λεμονόκουπες, μέχρι να έρθει η στιγμή να στυφτούν και πάλι.

Το σημαντικό σε μια απόφαση ενάντια στην Εθνική Τράπεζα για μια τόσο σημαντική υπόθεση, όπως αυτή της Τράπεζας Ανατολής, είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου, αρκετές από τις φανερές και κρυφές επενδύσεις της ΕΤΕ θα βγουν τελικά στο φως. Αν λοιπόν η Εθνική Τράπεζα δεν έχει τη δυνατότητα να αποζημιώσει τους κατόχους μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, μήπως κάποιοι θα πρέπει να κινηθούν κατά των διοικούντων για να αποκαλυφθεί τι έχει γίνει η περιουσία που τους εμπιστεύτηκαν οι μέτοχοι και που οι εκπρόσωποι της τράπεζας εκμεταλλεύονται υπό τη μορφή “διοίκησης αλλοτρίων”;

Είναι εύκολο να κατανοήσει κάποιος, ότι αν δικαιωθούν οι μέτοχοι της Τράπεζας Ανατολής, τότε θα πρέπει η Εθνική Τράπεζα να τους αποζημιώσει, χωρίς να γνωρίζει πόσοι είναι και πόσες μετοχές διαθέτουν. Θα το μάθει όταν οι κάτοχοι μετοχών εμφανίσουν τις μετοχές τους και αναγγελθούν στην εκκαθάριση. Τότε μάλιστα, θα αναγκαστεί η ΕΤΕ να εμφανίσει και όσες μετοχές διαθέτει, αν και φαινομενικά τις εξαφάνισε. (βλ. “Η Εθνική Τράπεζα δεν ολοκλήρωσε την εκκαθάριση αλλά εξαφάνισε τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής το 1935” – http://banquedorient.org/web/?p=4033)

Παράλληλα, θα πρέπει να εμφανίσει και κάποιες άλλες μετοχές της Τράπεζας Ανατολής που κρατάει έως σήμερα, και τις οποίες έχει αναλάβει να φυλάσσει εκ μέρους ιδιωτών και εταιρικών πελατών.

Για παράδειγμα, η Εθνική Τράπεζα διατηρεί μέχρι σήμερα 320 μετοχές του Κοργιαλένειου Ιδρύματος, τις οποίες φυλάει από το 1932. Ταυτόχρονα, έχει στην κατοχή της μερικές χιλιάδες μετοχές της Τράπεζας Ανατολής που ανήκουν σε άλλα ιδρύματα και οργανισμούς, που όμως βρίσκονται υπό την εποπτεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Τι θα κάνει λοιπόν η Εθνική Τράπεζα όταν πλέον θα πρέπει να λογοδοτήσει στο Ελληνικό Δημόσιο και δεν θα μπορεί να μεταχειρίζεται νομικίστικα κόλπα, όπως στην απάντηση της προς το Υπουργείο Οικονομικών για την CPT Investments; Μήπως έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να διερευνηθούν εξονυχιστικά όλες οι συναλλαγές τύπου “Κέιμαν” και όλες οι “ομορφιές” με τις ανεξέλεγκτες δανειοδοτήσεις κομμάτων, εκδοτικών οίκων και διαφόρων παρατρεχάμενων της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας;

Θεωρείται βέβαιο από πολλούς ότι η υπεραξία της περιουσίας της Τράπεζας Ανατολής, όπως αφομοιώθηκε από την Εθνική Τράπεζα και αποτυπώθηκε σε πολλαπλές μελέτες, είναι τέτοια που μπορεί να αλλάξει τη δυναμική της τράπεζας και να φέρει μνήμες, εικόνες και “λύσεις” όπως αυτές της Proton Bank.

Το ερώτημα που επικρατεί είναι αν θα κατορθώσει η Εθνική Τράπεζα να προστατευτεί από τις ευθύνες της, προτάσσοντας το εταιρικό μέγεθος της και χρησιμοποιώντας εκβιαστικά διλήμματα, που έχουν να κάνουν με τη “σημασία της στην ελληνική οικονομία”.

Αυτές οι θέσεις και αυτά τα διλήμματα, είναι το κύριο πρόβλημα του τραπεζικού συστήματος και της ελληνικής οικονομίας μέχρι σήμερα και ίσως κάποιος θα πρέπει να διδάξει στην Εθνική Τράπεζα ότι η ασυνέπεια δεν μπορεί να δικαιολογείται αιωνίως, ούτε να συγχωρείται, όταν κάποιοι ζητούν τραγικές θυσίες από τους Έλληνες πολίτες από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Στις υπόλοιπες χώρες η απόδοση δικαιοσύνης θεωρείται δεδομένη, για υποθέσεις πολύ παλαιότερες από την Τράπεζα Ανατολής.

banque d'orient

Related Posts :