Όσοι αφελείς εξακολουθούν να κοιτάζουν
τον ουρανό για να δουν από που τους ψεκάζουν, καλύτερα να γυρίσουν το κεφάλι
τους ίσια μπροστά στις οθόνες των τηλεοράσεων, στις οθόνες των υπολογιστών,
στους ραδιοφωνικούς δέκτες και στις εφημερίδες του συστήματος. Το δηλητήριο δεν εισέρχεται στον οργανισμό από τη μύτη, αλλά από τα
μάτια και τα αυτιά.
Όσοι απορούν για ποιο λόγο έχουν
αδρανοποιηθεί Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι στον καναπέ τους, παρά την... ολοφάνερη εξαθλίωση των ίδιων και του
ξεπουλήματος της πατρίδας τους, θα πρέπει επειγόντως να ανοίξουν ένα
βιβλίο προπαγάνδας και να ανατρέξουν στο κεφάλαιο για τον «πόλεμο νεύρων».
Εκεί θα μάθουν ότι το νευροψυχικό
σύστημα του ανθρώπου έχει δύο πόλους, έναν θετικό και έναν αρνητικό. Ο θετικός
πόλος κυριαρχείται από θετικά συναισθήματα (αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία, χαρά,
διάθεση για δράση, ικανοποίηση κ.λ.π.). Ο αρνητικός πόλος κυριαρχείται από
αρνητικά συναισθήματα (απελπισία, απαισιοδοξία, λύπη, κατάπτωση, απογοήτευση
κ.λ.π.). Σε ένα φυσιολογικό άτομο, μεταξύ αυτών των δύο πόλων, υπάρχει σχετική
ισορροπία, οπότε το άτομο βρίσκεται σε νευροψυχική ισορροπία.
Αν όμως φορτίσουμε υπερβολικά τον έναν από τους δύο πόλους ή ακόμα χειρότερα, φορτίζουμε συνεχώς και εναλλάξ τους δύο πόλους (πόλεμος νεύρων), τότε έχουμε σπάσιμο της νευροψυχικής ισορροπίας και το άτομο καταρρέει. Αυτή η κατάρρευση συνεπάγεται αναστολή των φυσιολογικών ανακλαστικών του ατόμου και το άτομο περιέρχεται σε αδιαφορία και σε αδυναμία αντίστασης. Το άτομο κουράζεται, εξαντλείται και αποδέχεται χωρίς μάχη την ήττα του. Αποζητά δε τη λύτρωση, από τη διαταραχή που έχει υποστεί, είτε στην αυτοκτονία, είτε στην παράδοση άνευ όρων στον «δαμαστή» του.
Ο πόλεμος νεύρων είναι η πιο αποτελεσματική τεχνική της
προπαγάνδας ενός καθεστώτος ή ενός επιτιθέμενου εχθρού για την εξουδετέρωση
ενός ολόκληρου λαού. Αυτό ακριβώς είναι το «ψέκασμα» που μας κάνουν αυτή την περίοδο. Οι συνεχείς εναλλαγές μεταξύ τρόμου
και εφησυχασμού έχουν σπάσει κυριολεκτικά τα νεύρα μας και έχουν μετατρέψει το ψυχονευρωτικό τους σύστημα σε ένα
συνεχές εκκρεμές, μεταξύ των δύο πόλων, μέχρι την πλήρη καθυπόταξη.
Σε αυτό εδώ το πειραματικό εργαστήρι της παγκοσμιοποίησης, τα
ζούμε όλα. Ακούμε για κούρεμα καταθέσεων, για εκποίηση των σπιτιών και των
περιουσιών μας που μας τρομάζει και μας πανικοβάλει και αμέσως μετά ακούμε
καθησυχαστικές δηλώσεις που μας κάνουν να εφησυχάζουμε . Το ίδιο συμβαίνει με
το νόμισμα, με τις απολύσεις, με τους μισθούς και τις συντάξεις, με τα
διάφορα email της τρόικας, με την απόλυτη χρεοκοπία από το ένα μέρος
και τα διάφορα «τούνελ αισιοδοξίας» από το άλλο και πάει λέγοντας
Με τις μεγάλες δόσεις τρόμου από το ένα μέρος και με τις δήθεν
διαψεύσεις και τις καθησυχαστικές δηλώσεις από το άλλο, έχουν καταφέρει να
σπάσουν το ψυχονευρωτικό μας σύστημα και να
μας αδρανοποιήσουν. Και όλα αυτά δεν
θα μπορούσαν να γίνουν αν το σύστημα δεν είχε στα χέρια του τα ΜΜΕ. Το ίδιο συμβαίνει και με το κατευθυνόμενο (και όχι το ελεύθερο)
διαδίκτυο, όπου ρίχνεται από το καθεστώς μια δήθεν τρομακτική «είδηση» η οποία
αφελέστατα πολλαπλασιάζεται από επιτήδειους
και άσχετους με την επικοινωνία πολίτες, διευκολύνοντας την προπαγάνδα
του καθεστώτος.
Στην προπαγάνδα του σπασίματος των νεύρων, που ακυρώνει τα άτομα,
θα πρέπει να προστεθεί επιπλέον η τεχνική του «διαίρει και βασίλευε», με την
οποία το καθεστώς στρέφει έντεχνα τη μια κοινωνική τάξη εναντίον της άλλης.
Είναι αδιανόητο, είναι εξωφρενικό και
απίστευτο, οι πολίτες να εξακολουθούν να παραμένουν αδρανείς μπροστά σε όλα
αυτά που συμβαίνουν σε Ελλάδα και Κύπρο. Έχουμε υποστεί την απόλυτη μετάλλαξη
και πήραμε διαζύγιο από την ένδοξη ιστορία μας και τους ηρωικούς αγώνες των
προγόνων μας. Με την αδράνεια μας είμαστε καταδικασμένοι να συνεχίσουμε να
βιώνουμε την Δημοκρατική Δικτατορία, τον Κοινοβουλευτικό Φασισμό και τον
Κομματικό Ολοκληρωτισμό και να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην καθυπόταξη
μας στα ξένα συμφέροντα. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους, το χρωστάμε στους ήρωες μας,
το χρωστάμε στα παιδιά μας που έχουν κάθε δικαίωμα να συνεχίσουν να ζουν στη γη
των προγόνων τους.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου