ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΑΛΥΣΗ
Όλα τα
στοιχεία που έχουν διαρρεύσει τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο
δείχνουν ότι το τελικό ποσό της αναχρηματοδότησης των τραπεζών θα ξεπερνά τα 10
δις ευρώ, με άγνωστο ακόμη το τελικό «ταβάνι».
Και μόνο αυτή η εξέλιξη
ανατρέπει την προκαταρτική συμφωνία της Λευκωσίας με την Τρόικα καθώς
αναγράφεται ποσό «έως 10 δις ευρώ». Ο ασκός του Αιόλου για την
ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών θα ανοίξει με άγνωστες πολιτικές προεκτάσεις
ειδικά στο εσωτερικό ενόψει και των προεδρικών εκλογών.
Ποιος θέλει
το «κούρεμα»
Από την
στιγμή που όλα συντελούν στο ότι το κυπριακό χρέος θα είναι μη βιώσιμο, έχει
ξεκινήσει μια συζήτηση για το αν θα πρέπει να μπει επίσημα στη συζήτηση ένα
πιθανό «κούρεμα». Το ΔΝΤ προς το παρόν παρασκηνιακά συντηρεί το θέμα, αν και
επίσημα δεν τοποθετείται ξεκάθαρα. Η Ευρώπη εάν δεχθεί να γίνει ένα «κούρεμα»
στη Κύπρο, θα χάσει και την τελευταία αξιοπιστία
που της έμεινε. Οι δηλώσεις των Ευρωπαίων πρωταγωνιστών
σε αυτό το σημείο είναι ξεκάθαρα αρνητικές σ` ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Για την Κύπρο ένα
«κούρεμα» θα είναι καταστροφικό καθώς σχεδόν τα 10δις του χρέους είναι εσωτερικό και βρίσκεται στα χέρια
συνταξιοδοτικών ταμείων, ταμείων πρόνοιας, συνεργατικών και τραπεζών.
Τι σημαίνει
βιώσιμο χρέος
Βιώσιμο
είναι το επίπεδο του χρέους που επιτρέπει σε μια χώρα οφειλέτη να καλύψει τις
τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις εξυπηρέτησης του στο σύνολό τους, χωρίς
την προσφυγή σε περαιτέρω ελάφρυνση ή αναδιάρθρωση του χρέους, αποφεύγοντας τη
συσσώρευση καθυστερούμενων οφειλών, και το οποίο επιτρέπει ένα αποδεκτό επίπεδο
οικονομικής ανάπτυξης.
Οι
αναλύσεις βιωσιμότητας του χρέους γενικά πραγματοποιούνται στο πλαίσιο
μεσοπρόθεσμων σεναρίων. Αυτά τα σενάρια είναι αριθμητικές εκτιμήσεις που
λαμβάνουν υπόψη τις προσδοκίες της συμπεριφοράς των οικονομικών μεταβλητών και
άλλων παραγόντων και καθορίζουν :
(i) τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες το χρέος και άλλοι δείκτες
θα σταθεροποιηθούν σε λογικά επίπεδα
(ii) τους κυριότερους κινδύνους για την οικονομία
(iii) τις απαιτούμενες αλλαγές σε συγκεκριμένους τομείς
οικονομικής πολιτικής.
Σε αυτές τις αναλύσεις, οι μακροοικονομικές
αβεβαιότητες, όπως οι προοπτικές για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, και οι
πολιτικές αβεβαιότητες, όπως για τη δημοσιονομική πολιτική, τείνουν να
κυριαρχούν και να καθορίζουν τις μεσοπρόθεσμες προβλέψεις.
Η Παγκόσμια
Τράπεζα και το ΔΝΤ θεωρούν ότι «μια χώρα
επιτυγχάνει διατηρησιμότητα του χρέους, αν μπορεί να ανταποκριθεί στις
τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις εξυπηρέτησης του χρέους στο σύνολό του,
χωρίς την προσφυγή σε αναδιάρθρωση του χρέους ή τη συσσώρευση καθυστερούμενων
οφειλών και χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ανάπτυξη».
Σύμφωνα με τους δύο αυτούς διεθνείς οργανισμούς, «φέρνοντας την καθαρή παρούσα
αξία (NPV) του εξωτερικού δημόσιου χρέους περίπου στο 150% των
εξαγωγών μιας χώρας ή περίπου στο 250% των εσόδων μιας χώρας» βοηθάει να
ξεπεραστεί το «οριακό σημείο που
εμποδίζει την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου