Σελίδες

Ξυπνάτε Έλληνες και δείτε...

Η φωτογραφία μου
1/1/2011 ----- Φίλες και φίλοι γειά σας. Ξεκινάμε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε και εμείς όλους τους Έλληνες πολίτες να δουν μέσα και από το δικό μας Blog με άλλο μάτι (και όχι με τα μάτια των υποτακτικών Μ.Μ.Ε.) όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας και τα σχέδια που έχουν οι εντός και εκτός χώρας εχθροί μας… Αυτό το Blog δεν είναι Εθνικιστικό. Είναι απλά Ελληνικό και θέλει να δείξει τα κακώς κείμενα και την προσπάθεια που γίνετε για την εξόντωση της πατρίδας μας… Δεν έχουμε καμιά σχέση με Εθνικιστικές οργανώσεις, Μ.Κ.Ο. και λοιπά συναφή στοιχεία. Εμείς εδώ είμαστε μιά ομάδα οι οποίοι είναι ΑΠΛΑ Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι και θέλουμε το καλύτερο για τη χώρα μας και τους πολίτες της. Από αυτά που θα δείτε στην πορεία θα καταλάβετε πολλά και ελπίζω να σκεφτείτε λίγο τι και ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν εδώ και χρόνια, ποιος ο ρόλος τους και τι πρέπει να κάνουμε εμείς… Ελπίζουμε να μας τιμήσουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες με τις αναγνώσεις τους και τα σχόλιά τους. Θα σας παρακαλέσουμε τέλος να διαδώσετε αυτό το χώρο σε όσους περισσότερους Έλληνες μπορείτε για να ενωθούμε ΟΛΟΙ μαζί και να αντιμετωπίσουμε τους Εχθρούς μας…

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

S.O.S. : ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ !!! Η Σύμβαση της Βιέννης του ΟΗΕ… “Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να αμφισβητηθούν και να ακυρωθούν τα μνημόνια” !!! - Εκείνο που δεν υπάρχει είναι πολιτική βούληση !!! Διαδώστε το !!


Η Σύμβαση της Βιέννης


Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να αμφισβητηθούν και να ακυρωθούν τα μνημόνια.


Εκείνο που δεν υπάρχει είναι πολιτική βούληση.


Μία από τις πολλές “πίπες” με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινά τα πουλημένα αστικά τομάρια και οι παρατρεχάμενοι της κάθε λογής εξουσίας, είναι και το “τώρα πια δεν γίνεται τίποτε”. Εννοούν, δηλαδή, ότι τώρα πια έχουμε βάλει βούλες και υπογραφές στα διάφορα μνημόνια και δεν γίνεται να τα ακυρώσουμε.

Ο πρωθυπουργεύων το έχει πει σταράτα : “Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα αλλά σέβεται την υπογραφή της”.


Ο Φωτάκιας τής Δημ.Αρ., λίγο πριν τις περασμένες εκλογές, το είπε πιο επιστημονικά : “Αναμφισβήτητα υπάρχει ένα δεσμευτικό πλέον πλαίσιο το οποίο θα βαραίνει την όποια κυβέρνηση αναλάβει”. 

Οι καφροτηλεαναλυτές δεν χάνουν ευκαιρία να ειρωνευτούν οποιαδήποτε φωνή τολμάει να αρθρώσει λόγο περί μονομερούς καταγγελίας των μνημονίων, είτε αυτή είναι η εκφρασμένη σοβαρά πολιτική θέση τού ΚΚΕ είτε είναι λαϊκίστικη κορώνα τού στυλ “εμείς θα σκίσουμε το μνημόνιο”. 

Και, βέβαια, όλοι αυτοί δεν παύουν να επισείουν την απειλή των δανειστών μας πως θα προσφύγουν στα αγγλικά δικαστήρια αν δεν τηρήσουμε τους όρους των μνημονίων (παρεμπιπτόντως, η προσφυγή στα αγγλικά δικαστήρια περιλαμβάνεται στα μνημόνια).


Πόσο αληθεύουν όλα τούτα, όμως; Πόσο σωστός είναι ο ισχυρισμός πως όποια κυβέρνηση κι αν βγει σε τούτη την χώρα, θα δεσμεύεται θέλοντας και μη από όσα θα έχουν ήδη υπογραφεί;


Την απάντηση μας την δίνει η περίφημη Σύμβαση της Βιέννης του ΟΗΕ. 

Η σύμβαση αυτή καταρτίστηκε το 1969 και ρυθμίζει το πώς καταρτίζεται, τροποποιείται και λύεται μια διεθνής συνθήκη, πώς ερμηνεύονται οι όροι της, πώς προσχωρούν τρίτα κράτη σε αυτήν κλπ. 

Το δεύτερο τμήμα τής Σύμβασης της Βιέννης, το οποίο έχει τίτλο “Ακυρότης των συνθηκών”, περιλαμβάνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες διατάξεις :


- Άρθρο 48 – Πλάνη : Κράτος τι δύναται να επικαλεσθή πλάνην τινά εις συνθήκην ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά ταύτης, εφ’ όσον αυτή αναφέρεται εις γεγονός ή κατάστασιν, την οποίαν το κράτος εξέλαβε ως υφισταμένην κατά τον χρόνον συνομολογήσεως της συνθήκης…


[Σχόλιο : Έτσι εξηγείται η σπουδή των πάντων να υποβαθμίσουν την σημασία των όσων είπε το ΔΝΤ περί εσφαλμένων πολλαπλασιαστών κλπ. Αν η ελληνική πλευρά αποδείξει ότι η χρήση διαφορετικών πολλαπλασιαστών θα τροποποιούσε ή θα εξάλειφε τις δεσμεύσεις της, τα μνημόνια ακυρώνονται]


- Άρθρο 49 – Απάτη : Οσάκις το κράτος ήχθη εις συνομολόγησιν συνθήκης συνεπεία δολίας συμπεριφοράς ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την απάτην ως ακυρούσαν την δοθείσαν συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.


[Σχόλιο : Αρκεί η ύπαρξη διαδοχικών μνημονίων, όπου κάθε καινούργιο μνημόνιο έρχεται ως απότοκο και συμπλήρωση του προηγούμενου με επαχθέστερους όρους, για να καταδείξει ότι η συνομολόγηση του πρώτου μνημονίου ήταν αποτέλεσμα δολιότητας εκ μέρους των δανειστών]

- Άρθρο 50 – Δωροδοκία αντιπροσώπου κράτους : Οσάκις εξησφαλίσθη η έκφρασις της συναινέσεως του κράτους όπως δεσμευθή συμβατικώς διά δωροδοκίας τού αντιπροσώπου του, αμέσως ή εμμέσως επελθούσης δι’ ενεργειών ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την δωροδοκίαν ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.


[Σχόλιο : Όπως θυμόμαστε, η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ είχε εκχωρήσει στον τότε υπουργό οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου το δικαίωμα να υπογράφει ό,τι θέλει, δεσμεύοντας την χώρα. Μήπως τώρα εξηγείται η πρεμούρα των κρατούντων να κουκουλώσουν την διαβόητη λίστα Λαγκάρντ, στην οποία ανακατευόταν ο Παπακωνσταντίνου και το σόι του;]

- Άρθρο 52 – Άσκησις βίας επί του κράτους διά της απειλής ή χρήσεως βίας : Η συνθήκη είναι άκυρος εάν η σύναψίς της επετεύχθη διά της απειλής ή χρήσεως βίας κατά παραβίασιν των συνθηκών τού Διεθνούς Δικαίου, ως παρέχονται αύται εν τω Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.


[Σχόλιο : Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια η Ελλάδα δεν γίνεται αποδέκτης συνεχών απειλών και πιέσεων, τόσο από τα επίσημα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από σωρεία ευρωπαίων αξιωματούχων;]

Αλλά και στο τρίτο τμήμα, με τίτλο “Λήξις και αναστολή τής εφαρμογής των συνθηκών”, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάταξη :


- Άρθρο 61 – Επισυμβάσα αδυναμία εκτελέσεως : Εν μέρος εις συνθήκην δύναται να επικαλεσθή αδυναμίαν εκτελέσεως ως λόγον λήξεώς της ή αποχωρήσεως εκ ταύτης εάν η αδυναμία αύτη είναι αποτέλεσμα οριστικής εξαλείψεως ή καταστροφής ενός αντικειμένου απαραιτήτου προς εκτέλεσιν της συνθήκης.


[Σχόλιο : Εφ' όσον ο ελληνικός λαός είναι "απαραίτητος προς εκτέλεσιν της συνθήκης" και βιώνει ήδη την καταστροφή ενώ απειλείται και με "εξάλειψιν", η αδυναμία εκτελέσως των μνημονίων είναι ήδη "επισυμβάσα", όσο κι αν για κάποιους η καταστροφή και η "εξάλειψις" του ελληνικού λαού θεωρείται ως... ευλογία. Εκτός αν πρέπει να περιμένουμε την "οριστική" καταστροφή και εξάλειψη του λαού]


Όσο κι αν οι παραπάνω διατάξεις είναι διατυπωμένες σε ακραιφνή καθαρεύουσα (η Σύμβαση της Βιέννης κυρώθηκε και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως μεταφρασμένη στα ελληνικά επί χούντας, το 1974), είναι περισσότερο από σαφές ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να αμφισβητηθούν και να ακυρωθούν τα μνημόνια.


Εκείνο που δεν υπάρχει είναι πολιτική βούληση.


Related Posts :



3 σχόλια:

  1. "Εκείνο που δεν υπάρχει είναι η πολιτική βούληση".
    Γιατί μήπως υπάρχει η πολιτική βούληση να γίνει ένας πραγματικός λογιστικός έλεγχος του Δημοσίου χρέους; Αφού το χρέος μας είναι δήθεν χρέος, μια και το 70% του χρέους μας το δώσαμε για χρηματοδότηση στις τράπεζές μας. Και μπορεί το χρέος μας άνετα να διαγραφεί από τα διεθνή δικαστήρια με παράδειγμα την Ισλανδία.
    Και θα εξηγηθώ:
    Τέλη του 2008 χρωστούσαμε 290 δις. Πριν εννέα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις. Υπερβολικό βέβαια και δε θα εξηγήσω τώρα με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο χρωστούσαμε τόσα πολλά, αλλά το χρέος μας τόσο ήταν.
    Ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά από την ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 + 5 δισεκατομμύρια Ευρώ. ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008. Και επειδή αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν.
    Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε. Και οι τράπεζες στη συνέχεια δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που "χρειάστηκαν".
    Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ...χορηγία της ΕΕ).
    Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν πάνω από 100 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που "έδωσαν" οι ιδιώτες).
    Σύνολο 290 δις – 28 δις – περίπου 70 δις – πάνω από 100 δις = λιγότερο από 100 δις.

    Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε να είναι ούτε 100 δις. Και τα περίπου 20 δις το χρόνο που δίνουμε εδώ και κάποια χρόνια για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 320 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 100 δις. Και όχι να είναι μόνο οι τόκοι για το δήθεν Δημόσιο χρέος μας των 320 δις και αυτό το χρέος μας των 320 δις όχι μόνο να παραμένει αλλά να αυξάνεται κιόλας…
    Αυτά τα αρκετά περισσότερα από 220 δισεκατομμύρια Ευρώ (320 που είναι τώρα το χρέος μας, συν τους τόκους που δίνουμε τα τελευταία χρόνια, μείον ούτε 100 που θα έπρεπε να είναι) τί ακριβώς είναι; Εγώ υποστηρίζω ότι αυτά τα χρήματα τα έδωσαν οι Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, για ανακεφαλαιοποιήσεις και ως κρατικές εγγυήσεις τους, μέσα σε δυόμιση χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών της. Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας χρέος. Οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα, χρειάζονταν να κάνουν και άλλη ...ανακεφαλαιοποίηση. Κρατικό ήταν το χρέος, η Ισλανδία τα χρωστούσε για χρήματα που είχε πάρει η ίδια για να ανακεφαλαιοποιήσει τις ιδιωτικές τράπεζές της.
      Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της.
      Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει βάσει Ισλανδικού συντάγματος. Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα.
      Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας.
      Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών. Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.
      Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά ...λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε ...εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία.
      Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών.
      Και ίσως κάποιοι πιστεύουν ότι …έπρεπε να δώσουμε τα χρήματα για τις τράπεζές μας.
      Αυτό που πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε είναι ότι την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών («ανακεφαλαιοποιήσεις» και «κρατικές εγγυήσεις») την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα. Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος. Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…
      Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.
      Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών…
      Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:
      Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για …χρηματοδότηση. Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, μπορεί με «συνεργάτες» το ίσως διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
      Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η ...Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.

      Διαγραφή
    2. Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα».
      Δεν είναι άλλωστε τυχαίο οι ελληνικές τράπεζες σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκαν» περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και αυτά να προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και πριν και μετά από αυτά τα δις που πήραν για «χρηματοδότηση» οι τράπεζες μας, χρειάστηκαν μόνο κάτι εκατομμύρια…

      Δείτε και το διάγραμμα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ, εκεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτό που λέω.
      https://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html
      Έναν λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους θα πρέπει να διενεργήσουμε. Δεν μπορεί ξαφνικά να χρωστάμε το …170% του ΑΕΠ της χώρας, εκεί που για πολλά χρόνια χρωστούσαμε γύρω στο 100% του ΑΕΠ μας.

      Διαγραφή