Πριν από λίγες ημέρες ο Πρωθυπουργός έδειχνε ακλόνητος, ιδιαίτερα μετά την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου στην Ευρώπη. Και ξαφνικά έφερε πανικό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη και τις παγκόσμιες αγορές. Πώς φτάσαμε στο απόλυτο πολιτικό χάος;...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος δε θα ήταν "ευρώ ή δραχμή"; Θα ήταν, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε το BBC, σα να ρωτάμε τις γαλοπούλες αν θα ήθελαν ή όχι να έρθουν τα Χριστούγεννα. Κι όμως ο Πρωθυπουργός, κατάφερε σ' ένα βράδυ να φέρει τις... γαλοπούλες προ Χριστουγέννων, αφού με δεδομένη επικράτηση του "ΟΧΙ" αυτόματα όλα τινάζονται στον αέρα. Ωμός εκβιασμός ή πολιτική κίνηση απόγνωσης; Η τρίπλα, προς το παρόν έχει οδηγήσει σε αυτογκόλ.
Πριν καν υλοποιηθεί η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, όπου πολύ απλά θα υπήρχε και η απάντηση στο καίριο ερώτημα εάν σωθήκαμε η όχι, ο Έλληνας Πρωθυπουργός αποφάσισε να προβεί σε μία αψυχολόγητη πρόταση, χωρίς να υπολογίζει - κατά πολλούς - τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος δε θα ήταν "ευρώ ή δραχμή"; Θα ήταν, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε το BBC, σα να ρωτάμε τις γαλοπούλες αν θα ήθελαν ή όχι να έρθουν τα Χριστούγεννα. Κι όμως ο Πρωθυπουργός, κατάφερε σ' ένα βράδυ να φέρει τις... γαλοπούλες προ Χριστουγέννων, αφού με δεδομένη επικράτηση του "ΟΧΙ" αυτόματα όλα τινάζονται στον αέρα. Ωμός εκβιασμός ή πολιτική κίνηση απόγνωσης; Η τρίπλα, προς το παρόν έχει οδηγήσει σε αυτογκόλ.
Στον αντίποδα, αποκωδικοποιώντας στο planet-greece τις πληροφορίες, που ομολογουμένως έρχονται με το σταγονόμετρο από το περιβάλλον του Πρωθυπουργού, υπήρχαν πολλοί λόγοι που ξεχείλισαν το ποτήρι της Πρωθυπουργικής υπομονής, αντοχής, επιμονής και πίστης.
Αναμφίβολα, με αυτή την κίνηση, χύσαμε και την τελευταία σταγόνα της καρδάρας με την πολιτική αξιοπιστία της χώρας μας έναντι - κυρίως - των ευρωπαίων εταίρων.
Όμως, όσοι γνωρίζουν καλά τον Πρωθυπουργό, εκμυστηρεύονται στο planet-greece ότι δεν άντεχε άλλο τις αποδοκιμασίες, τις συνεχιζόμενες επιθέσεις εναντίον των βουλευτών, τη μανία συγκεκριμένων πολιτικών ομάδων "να τον αφανίσουν" πολιτικά αλλά και τα συνθήματα οπαδικού χαρακτήρα που στόχο είχαν τον ίδιο όσο και την οικογένειά του.
Οι υπέρμαχοι της πολιτικής του, υποστηρίζουν ότι όλες οι εκκλήσεις προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης για συναίνεση ήταν απλά η αντίστροφη μέτρηση πριν την οριστική εξαγγελία του δημοψηφίσματος. Έριξε μία ζαριά, χωρίς να υπολογίζει - ίσως για πρώτη φορά - τις επιπτώσεις από την ευκαιρία που έδωσαν οι ευρωπαίοι εταίροι για δραματική μείωση των ελλειμμάτων, και με την κίνηση αυτή, από σωσίας μετατράπηκε εν μια νυκτί σε υπονομευτής της ελληνικής οικονομίας. Γιατί είναι γεγονός ότι πολλοί ήταν εκείνοι που θα μάτωναν με την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο της κρίσης, όμως με αυτή την απόφαση κινδυνεύουν να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη οδηγώντας ακόμη και σε φαινόμενα σαρκοφαγίας στις διεθνείς αγορές!
Κατά τη διάρκεια της χθεσινής ομιλίας του, ο Γ. Παπανδρέου εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στις τράπεζες και στους ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Για τις τράπεζες είπε ότι το κούρεμα θα οδηγήσει σε κρατικοποίηση μερικών εξ' αυτών, αφού όπως σημείωσε η χρηματοδότησή τους θα γίνει με κοινές μετοχές, ενώ τόνισε δεν τον ενδιαφέρει αν θα χάσουν μέρος των χρημάτων τους, αφού «εμείς οφείλουμε να ασχοληθούμε με όλο τον ελληνικό λαό».
Παράλληλα για τα ΜΜΕ είπε χαρακτηριστικά ότι πολλά από αυτά είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένα και θέλουν τις τράπεζες ανεξέλεγκτες για να μπορούν να εξασφαλίζουν «θαλασσοδάνεια εκτός τραπεζικών κριτηρίων».
Αίσθηση προκάλεσε και η αόριστη αναφορά του σε πρόσωπα, «στην δεξιά αλλά και στην αριστερά» που ενδιαφέρονται για το πως δεν θα «χάσουν τα χρήματά τους οι φίλοι τους τραπεζίτες».
Ήταν λοιπόν προσωπικό το θέμα; Ήταν λοιπόν λόγοι προσωπικοί ευθιξίας; Μήπως όλα, τόσο από πλευράς Παπανδρέου, όσο και από αντιμετώπισης των εξελίξεων από το σύνολο της αντιπολίτευσης, αγγίζουν το όριο του καπρίτσιου; Οι πολίτες, που όλοι μιλούν στο όνομά τους, επί της ουσίας είναι παγωμένοι. Και αρκετούς τούς ενδιαφέρουν ελάχιστα τα παραπάνω όταν βλέπουν τις τσέπες τους... τρύπιες, τις κατσαρόλες άδειες και τις πόρτες για εργασία ερμητικά κλειστές.
Όπως και να' χει, αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται στην κυριολεξία, στην κόψη του ξυραφιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου